Kalbimin Esiri

6.Bölüm

Edizin gitmesiyle yatağıma gömüldüm.Derin düşüncelerden kurtulmak için müzik dinlemeye karar verdim.Ben yarın mezun oluyordum.Ne güzel bir duygu.Ama sevinemiyordum edizin dedikleri geçekten kafamı kurcalıyordu.Kendimi rahatlatmak için uykunun kolllarına attım...

***
Sabah hain bir sesle uyandım bu ses tabiki saat 6:00da çalmaya başlayab gaddar alarmdı.Kısa bir duşun ardından mutfağa geçtim.Kahvaltıyı hazırlamaya başladım neşe ile.Nedensizce olan bu duygu heyacandan başkası değildi.İçimdeki korkulardan emin olduktan sonra onlara güzel bir tekme atıp.Kendimi teselli ediyordum.Masaya kahvaltılıkları yerleştirdiktem sonra omlet yapmaya karar verdim.Buzdolabından süt ve yumurtayı çıkarıp sırasıyla herkese yapmaya başladım.Omletler hazırdı .Tek tek herkesin başına gidip kaldırdım şuan beni hortlak gözüyle gözleseler bile kahvaltıya davet ettim.Bu olaydan şunu çıkarırdım ki biz ailece uykucuyuz.Kahvaltı ne kadar sessiz sakin geçsede heyecanım kat sayısı tanımıyordu.Kahvaltı masasını anneme devredip odama geçtim.Saçlarımın kolay şekil alabilmesi için kuruttum.Sonra saçlarımı maşayla kıvırtıp şekil almasını sağladım.Hanayla beraber aldığımız elbiseyi giyindim.Elbise mürdüm rengi straplez diz kapaklarımın birazcık üstünde kolları ve göğüs kısmı tül .Hafif bir makyajla tamamladım.Son olarak siyah rugan ayakkabı ve takımı olan siyah rugan çanta ile ayna karşısına çıktım.Güzel olmuşum.Odamdan çıktığımda tüm dikkat benim üzerimdeydi.Edizde burdaydı.Niye burda ya ben ona ne dedim.Acaba .Can koca bir yuhla sessizliği bozdu.Abim canı uyarıp.Benim koluma girdi.
Kulağıma eğilip
"Yanında bir erkek görürsem kıskanırım galiba"dedi .Babam annem can benim arabamı aldı.Brni ve abimi edizin arabasına attılar.Abim arkaya oturdu.Edizde "elis hadi ama geç kalıcaz"diyince sinirle kapıyı açıp bindim.Okula geldiğimizde arabadan hızla indim.Ediz arkamdan birşeyler söylesede dinlemedim.Eğlence başlamıştı.İlk olarak şarkı söylemek isteyen farklı ülkelerden gelen öğrenciler çıktı.Sıra bize gelmişti heyecandan elim ayağım titriyordu.En sonda çıktık.Söyleyeceğimiz şarkı benim en sevdiğim şarkı 'KURŞUN'onur koçun
.Benim şarkı söylemeye başladığımda edizde söyliyordu.Çok garip bir duyguydu sevdiğinin gözlerine bakarak en sevdiğin şarkıyı söylemek.Edizls kuvvetli bir göz bağı kurduğumda başımı annemlere çevurdiğimde melihle karşılaştım.O an kalbim ne yapacağını ne diyeceğini
Bilmiyordu.Aklım fonksiyonlarını kaybetmişti.Melih de aynı şeyler olmuyordu.Yani sadece kalbim onu gördüğünde yerinden çıkacakmış gibi oluyordu.Anlayamıyorum kalbimin hangi tarafını dinleyeceğimi bilmiyordum.Acilen kendimi üzmeyecek şekilde kararlar almalıyım.Şarkının bitmesiyle alkış ve ıslıklarla irkildim.Sahneden indiğimde annem, babam ,abim ,can ediz ve melih hep beraber beni bekliyordu. Şaşkınlıkla izliyordum.Binanın içine girip cübbe ve kepimi taktım.Dışarı kendimi zor attım allahım bu neydi böyle .VE en eğlenceli kısım ödül töreni acaba bölüm birincileri kimdi?

Birinin belime elini koymasıyla irkildi.Abim kulağıma eğilip.
"Yengen bu okulda desem?"dedi.
"Harbi mi?"dedim neşe ve sorgulucu bir ses tonuyla
"Yok be ben bu okuldan seçmem kızım benim üniversitedekiler daha çıtır ve daha bakımlı"dedi.
"Ee senin ki hangisi"dedi tekrar bana bakarak
"Anlamadım benim ki "dedim saf ayağına yatıp.
"Yeme beni hangisi"dedi.ediz ve melihi gösterip
"Yaa abi utandırma hiç kimse yok "

"Kesin öyledir çocukluk aşkınla aynı okuldasın ve eminim ki duygu değişimin olmuştur ki ikinci bir kişiye yer vermişsin"dedi.
"Abi gerçekten çok kararsızım ediz bana birşeyler dedi ama ne bileyim kalbimin bir yanı farklı şeyler söylüyor"dedim ay ben pot kırdim abinle şuan hangi çocuği seçiyim diye muhabbet ediyorum.
"Kalbinin sesini dinle güzelim elbet birgün bir yakışıklı senin kalbini esir edecek "dedi bana kelime oynu oynuyordu.
"Neyse abi şimdi bunları düşünmek istemiyorum sonra konuşalım"dedim.
"Tamam güzelim"dedi. Ve işte benim ismimin yankılanmasıyla irkildim.Bölüm birincisi ben,ediz olmuştu.Sahneye çıkıp plaketimi aldım.Ay gözlerim doldu.Babam ve annem gururla bakarken Can ve abim benin resmimi çekiyordu.Ediz bana bakıp gülümsedi ve "Tebrikler GÜZELİM"son kelimeye bastıra bastıra söylemişti.Ben renkten renge girerken abim ve can 'OOO'luyordu.umarım annem ve babam duymamıştır.EDİZCİM.YAKIŞIKLIM.Ay ben nediyorum düşüncelerime büyük bir tekme attım.Sahneden indiğimde babam yanıma gelip tebrik etti.Birkaç fotoğrafın ardında kep attık ve diplomamı aldım.Arkadaşlarımla vedalaşıp eve doğru yola çıktık.Biz abimle yine edizin arabasındaydık.Abim
"Ediz türkiyeye dönmeyi düşünüyor musun?"dedi
"Sanmam ben burda hayatımı kurdum tabi biri gelipte düzenimi değiştirmezse"drdi imalı imalı bana bakarak
"Hayırdır var mı birileri?"dedi abim
"Var ama yok gibi pek çözebilmiş drğilim ani duygu değişimleri yaşıyor ve kararlarından emin olamıyor kendisi heralde"dedi bildiğin yanımda bana laf sokmuştu.
"Neyse o da zamanla sana gelecektir kafan8 takma"dedi lan ben yokmuşum gibi davranıyorlar
"Edis izin verirseniz elisle bir iki saat takılabilirmiyiz tabi elisde isterse"dedi.abim hemen
"tabiki demi elis "

evet evet ne gerek var bana sormanıza ben kimim ki zaren diye iç geçirdm söylemedim dıştan.
Kafamı olumlu anlamınla salladım.Ediz yan bir gülümsemeyle.
"Güzel..i"diyeceğini abim anlamış olacak ki yalandan öksürdü.
"Ee şey elis sen üstünü degiştirirsin benimde birkaç işim var bir saat sonra gelip alırım güzel...i"yine yalandan bir öksürmeyle abim başını eğdim.Ediz gülümseyerek bana göz kırptı.Allahım niye herkes bana güzlim diyor ve utandırıyor.Anlayamıyorum.Eve girdik.Kısa bir duşun ardından üstümü giyinmek için gardrobumu açtım.Mavi kısa çicekli bir elbise giyinip saçlarım salık bıraktım.Üzerime lacivert trençkot giyip.Stilettolarımı giydim ve mavi çicekli bir şal boynuma geçirdim.Ve odamdan çıktım.Ediz bekliyordu.Babam söze girdi.
"Edizcim benim tatlı ve deli kızım sana emanet ,fazla geç kalmayın."dedi ben başımla onaylarken Ediz"O benim baş tacım"dedi ne dedi bu şimdi.Utandım lan ben bana böyle şeyler deme oglum!!

Evden çıktıktan sonra sessiz bir şekilde arabaya bindim."Evet güzelim gelelim bizim şu meseleye eger şimdi konuşamassak daha konuşamayız."dedi
"Ediz seni anlıyorum ama lütfen bana bir daha 'güzelim 'deme lütfen senden rica ediyorum."Ediz başıyla onaylayıp sertleşti birazcık
"Nereye gidiyoruz acaba?"dedim.
"Sakince konuşacağımız bir yere bizi kinsenin rahatsız edemeyeceği bir yere güzel...i"dedi.
"Özür dilerim dalgınlığıma geldi"
"Kasıtlı yapmadığın sürece özür dileme ve o kelimeyi kullanma"
O kelimeyi dedem kullanırdı.Dedem öldükten sonra abim kullanmaya başlamıştı.O yüzden şu aralar abimin ağzından başka kimsenin ağzından çıkmaması gereken bir sözcük.
"Tamam nasıl istersen şimdi benim bildiğim bir yer var seni oraya götürmem gerek "dedi hafifçe ve burukça gülümsedi.Sanki yılların yorgunlugu üstündeydi bu dünyanın yükünü bir tek o taşıyormuş gibi yorgun,bitkin,kırgın ve yaralı çünkü o anne sevgisi tatmamış ,annenin ne demek olduğunu bilmeyen vede babasından fazla merhamet almayan bir çocuktu ama yıllar onu o kadar değiştirmiş ki şuan karşımda yıkılmaz dağ gibi duran her türlü kötülüğe kanat geren biriydi.O yüzden kendini sadece okul arkadaşlarına adadı annesine karşı tatmadığı tatamadığı saf sevgiyi kızlara karşı harcadı.Babasında bir gram merhamet olmaksızın büyüyen bu adam hayatını belkide sevmeğeye adamıştı ama en çok sevilmek ister.Böyle uyandığında onu düşündüğün,yatağa kafanı koyar koymaz aklına gelenin o olduğunu ve kalbin onu gördüğünde dışarıda atar gibi olduğunda sevmek ister.Sevilmek sadece kelimelerle mi anlatılır bence sevilmek için sadece o kalbe senin inanman gereklidir.

Araba durduğunda "Hadi elis inelim geldik"dedi.Ama burası çok güzeldi.Kusursuzdu.Mükemmel ötesiydi sanki.....

Sevgili okuyucular öncelikler herkese selam!!
Buradan bu sene yanımızdan ayrılan Arkadaşcanımız HEDİYE ye gelsin ....
Desteğinizle
Elif&Gülnihal
.......................⭐⭐⭐⭐.............
hediyenayman
nnazlikorkmazz
buket2krtc
ebruyilmaz22
keskingul
yoongiedise
baturel