3.BÖLÜM HASTANE

858 39 5
                                    

Defne'nin ağzından

Sabah uyandım. Her yerim ağrıyordu. Kafamı kaldırdığımda Yalın'ın omzunda uyumuşum. Yalın'ı dürttüm.

Ben: Yalın. Uyan. (Yalın uyanmaz). Hoooop uyansana.

Y: Off noluyo?

Ben: Ne işimiz var burda?

Y: Uykun çok vardı. Burda uyuya kaldık.

Başım çok ağrıyordu.

Ben: Ufff.

Y: Noldu?

Ben: Başım ağrıyo.

Y: Biraz daha uyu ister. Omzum rahat geldi galiba?

Ben: Kütük!

Yalın'ın ağzından

Ben: Tamam bir şey demedim de sen iyi misin?

Defne'den ses gelmedi. Oturduğu yerde uyuya kalmış. Kafasını tekrar omzuma getirdim. Mırıldanıyordu. Gülümsedim. Bende öyle uyuya kaldım.

Defne'nin ağzından

Da: YALIIIIN!

Damla'nın cırtlak bağırması ile uyandım.

Da: Noluyo burda? Defne hepsi senin yüzünden.

Ben: Ayy yeter be.

Ayağa kalktım.

Da: Ben seni yolarım.

Damla üstüme geldi. Kavga etmeye başladık. Birbirimize vurup saçımızı falan çekiyorduk. Sonra biraz geri adım attım. Birden ayağım kaydı ve yere düştüm. Gerisi yok.

Yalın'ın ağzından

Damla ve Defne kavga ediyorlardı. Ne yapacağımı şaşırdım. Birden Defne yere düştü. Kafasını çarpmıştı. Damla korkup geri çekildi. Hemen Defne'nin yanına gittim. Bayılmıştı.

Ben: Defne. Defne uyan. Hadi. Defne hadi uyan.

Defne uyanmıyordu. Deliricem. Sinirle Damla'ya döndüm.

Ben: Defne'ye bir şey olsun sana yapacağımı gayet iyi biliyorum.

Damla hızla odadan çıktı. Defne'nin kafasını tuttum tam kaldırıyordum elimde bir şey olduğunu hissettim. Elime baktım. Kan! Defne'nin kafası kanıyordu. Allah kahretsin! Defne'yi direk kucağıma aldım. Hemen hastaneye götürdüm.

Ben: Doktorrr!

Diye bağırdım. Bir hemşire geldi.

H (hemşire): Beyfendi noldu?

Ben: Kafasının üstüne düştü. Kanıyo.

Hemşire koşup sedye getirdi. Defne'yi yatırdım. Hızla bir odaya götürdüler. Bende peşlerinden gittim. Kapının önündeki sandalyelerden birine oturdum. Yarım saat geçti. Hiç kimse bir şey demiyor hızla hareket ediyorlardı. En sonunda doktor çıktı. Hemen yanına gittim.

Ben: Defne nasıl?

Dr: Defne Hanım gayet iyi. Ama biraz dikkatli olmalısınız. Biraz daha şiddetli düşseydi beyin kanaması olabilirdi. Defne Hanım'ı stresten uzak tutun. Üzülüp sinirlenmemesine dikkat edin.

Ben: Peki girebilir miyim?

Dr: Tabi.

Hemen odaya girdim. Defne uyanmıştı. Yanına gittim.

AŞK-I DEFYALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin