ZAMANSIZ

#Bölüm 5#

Multimedia : SAFA

Sabah uyandığımda kulübenin diger tarafından sesler geliyordu. Diğer odaya geçtiğimde yeşil ördek kahvaltımı hazırlıyordu? Şaşkınca bakarken yeşil ördek geldiğimi farketmiş olmalı ki konuştu.

"Ne yani ben kahvaltı hazırlayamaz mıyım? "

"Yok hazırlarsın tabiki ama beni neden buraya getirdin diye dövmeni falan bekliyordum açıkcasi. "

"Aslında sabah uyanınca bir yumruğu hakettiğini düşünüyordum ama burasi fikirlerimi değiştirdi manzara çok güzel."

"Öyledir aslında eve götürcektim seni ama uyuyakalınca uyandırıp soramadım."

"Hani hakkımda herşeyi biliyodun Baş Belası."

"Vayy demek sokaktaki lakabımı falan öğrendin herşeyimi öğrenebildin mi bari?"

"İhtiyaç duymadım ama bende herşeyi öğrenebilirim ve bence senin lakabın bela çiçeği olamalıymış."

"Bela çiçeği ne kızım ?"

"Atilla ilhan' ın şiiri cahil."

"Haa anladım Olur Ama ezberindeyse."
"Senin araştirmani tercih ederim Safa."

İçimden peki dedim.
"Kavga etmeyi nerden öğrendin."

En merak ettigim şey bir kızın nasil bu kadar iyi dövüşmesi.

"Ders aldım diyelim silahın varmı?"

Silahsız gezmezdim ama bu napcaktı ki silahı? Ağzım dolu olduğu için kaş göz yaparak neden istediğini sormaya çalıştım.

Hızlıca yerinden kalkıp belimdeki silahı aldı. Nerden anladı ki orda olduğunu silahı bana doğru tutuyordu. Ne yani beni falan vurmazdı herhalde dimi ?

"Ne o beni öldürme planları falan mı kuruyosun ?"

Silahı yavaş yavaş kafama doğrultarak gülümsedi.

" Aslında iyi fikir ya."

"Yanlız onun şakası olmaz anlamadığın şeylere dokunma bence."

" Zor bulunan seri Türkiye'de yok hatta P80 adı altında Glock 36 tam otomatik güzel tabanca."

Oha bu kız nasıl biliyordu bunları çok şaşırmıştım. Tam o sırada Mahperi silahını vazoya doğrulttu. Tek gözünü kısarak vazoyu tam ortadan vurdu kırılma sesi ile bütün parçalar etrafa saçıldı.

"Beni çok hafife alıyosun bence."

Ayağa kalktım, Mahperi'nin zümrüt gözlerine baktım elimi yüzüne koyup koymama konusun da kararsız kalmıştım. Elim havada bi ileri bi geri gidip geliyodu en sonunda elim havadayken konuştum.

"Bu gözler bile herşeyi yapabilceğinin kanıtı. Seni hafife almışım belliki."

"Senin kadar olmasa da bizde de ego var yani."

"Kızım sen egonun takendisisin."

Seni varya diyerek üzerime atlamıştı yavaş be kızım. Belinden tuttuğum gibi duvara yapıştırmam bir olmuştu. O an o kadar yakındık ki aramızda milimlik mesafe vardı. Çok fazla hızlı nefes alıyodu. Heycanlandığı belliydi benden bu kadar mi etkileniyodu? dudaklarımı dudaklarına yaklaştırmaya başladım. Bu sefer hıphızlı kalan göğsü öylece durmuştu gözlerini kapatmasıyla bi anda kulağına eğildim.

"Nefes al yeşil ördek."
Bunu dememle beni ittirdi. Sinirle gözlerime bakmaya başladı.

"Kim nefes almıyomuş ben mi gayet nefes alıyorum ben sen ne sandın ki?"