Jonathan POv
"anak kumain ka naman oh please kahit unti lang" –mama
"wala akong gana ma tabi mo nalang dyan" sabi ko habang nakatingin sa bintana
"ayos na ba pakiramdam mo anak?" – sabi ni mama habang nagbabalat ng mansanas
"yeah" – maikli kong tugon
"hmm gusto mob a makinig ng radio anak?"
"bahala ka po" mahina kong sabi
Binuksan na ni mama ang cellphone nya nag sinimulan na nya ilipat ang channel sac p nya
"bago yan ma haa" – pansin ko sa cellphone nya na kulay pula
"ahh eh bili ko lang to hapon nasira kasi cellphone ko gusto mo ba hawakan nak?" –dagdag pa nya
"nope" maikli kong tugon
"bakit pala ako nandito sa hospital ma?"
"hmm naaksidente ka anak" – sabi nya habang busy sa kakalikot sa cellphone nya
"parang wala naman ako sugat ma?" pagtataka kong tanong
"ehh kasi ano"
"isang buwan ka kasi nakatulog" – sabat ni jay habang papunta sa direksyon naming
"oo anak isang buwan ka natulog" – malungkot na pagkasabi ni mama
Pansin ko lang simula ng nahospital ako bigla nalang sila nagbago malimit na nila ako kausapin kadalasan ko rin napapansin kay mama na namumutla sya pag sa tuwing may tinatanong ako sa kanya.
"ehh si venus ma bakit sila sya bumibisita?" – tanong ko kay mama
"a-ano kasi anak"
"nasa state na sya simula kasi ng naaksidente ka lagi nya sinisisi sarili nya na hanggang sa nadepress sya" – kwento ni jay
"huh? Bakit nya sinisisi sarili nya?" pagtataka kong tanong kay jay
"kasama ka nya nung nangyari yung aksidente" – malamig na tugon ni jay
"pakitawagan naman sya pakisabi ok na ako" – pag alala kong sabi
Sa totoo lang wala ako maalala sa mga nangyare sabi ni mama nagkaroon daw ako ng amnesia sa nangyari pero ang nakakapagtaka lang hindi nila sinasabi yung aksidente na yun
"pahinga ka na anak ng makabawi ka ng lakas" – mama
"oo nga pre para makapaglaro na ulit tayo" – dagdag pa ni jay
"alis na kami anak haa yung pagkain mo andyan na" – sabi ni mama habang isasara na ang pinto naiwan na naman ako mag isa, parang may kakaiba talaga e pero hindi ko alam kung ano yun pagod lang siguro ng makatulog na nga
1 week earlier
Jenny POV
"Dok kamusta na po anak ko" pag aalala kong tanong sa doctor
"we have a Good news OK na ang pisikal nyang katawan" – masayang sabi ng doctor
"pero" – dagdag nya na labis kong kinabahala
"pero ano dok?" kabado kong tanong sa doctor
"hindi ko alam kung Good news to o bad news miss santos"
"ano nga dok!" naluluha kong sabi
"nagkaroon sya ng slight amnesia hindi ko alam kung ano nangyari bigla nalang may nagbago sa utak nya yun ang dahilan kung bakit nakalimutan nya ang mga masasamang nangyari sa kanya pero ngayon under observation pa kami sa anak mo miss santos" saad ni dok Cruz
"sa tingin ko hayaan muna natin sya makarecover wag kayo magdadala ng mga bagay o magbabanggit ng kahit na ano about sa nangyari sa kanya pwede to maging trigger para bumalik ang memory nya" –dagdag ng doctor
"salamat po dok"
