After our last night's conversation, hindi na ko mapakali ngayon.
Andito lang ako sa bahay, at hinihintay ang pagsapit ng gabi. The heck excited lang? Haha . Oo, pero kinakabahan ako. Kasi naman hindi ko alam kung anong mangyayari mamayang gabi.
Makalipas ang maraming oras, eto at gabi na. Wala sina mama at papa, umalis, nasa Laguna sila, to attend wedding. Kaya, I'm free na lumayas sa bahay.
Some of my friends we're texting me already, if where the hell on earth I am. I just simply said to them that, I'm already walking, going to the venue.
Nang, marating ko ang lugar na sinabi nila, andun na silang lahat, and they are already drinking. except dun sa two friends ko, minor pa ei, kaya bawal pa.
"Wow! Frances Lei, super duper late ah." Says Julia, girl na girl ang name, pero tomboy.
"Sorry naman, I just make sure na nasara ko lahat ng dapat na isara sa bahay, alam nyo namang wala sila papa."
Pagpapaliwanag ko naman. Nang magawi ang mata ko sa kanan, there he is. Wearing blue v-neck shirt ang black pants. Wow lang, gwaps. Nahiya naman tong porma kong, short shorts and v-neck white shirt.
"Hi, Lei, upo ka, dito na lang ang vacant seat oh. " pag aaya naman ni Nheil. Nang tingnan ko kung saan ang vacant, sa tabi nya na lang pala.
Nice, nice sitting arrangement. Alam ko na to, pakana nila to. Tss .
So I don't have a choice, kundi ang maupo. Alangan namang tatayo lang ako doon.
Then a long silence came between me and Nheil. Spell awkward! ｡^‿^｡
Kami lang yunh tahimik, feeling ko kami lang dalawa at hindi ko nga naririrnig ang malakas na musika.
Sa sobrang lakas ng tibok ng puso, nabibingi na ata ako. Pero bigla nyang binasag ang katahimikan between us, when he spoke up.
"So, Lei, kamusta na?" Pangangamusta nya, at di alintana ang malakas na musika.
"Ayos naman ako Nheil. Masaya na man." Sagot ko naman sabay ngiti, pero mahahalat mong it was only a fake one.
"Ah, buti naman, totoo ba talagang single ka? Hindi ka nagbibiro nung sinabi mu yun kagabi." Tanong nya sa akin habang nilalaro ang alak na isinalin nya sa baso kani kanina lang.
Bago ako sumagot ay ininum nya muna iyon at binigay saakin ang baso. Tiningnan ko muna sya bago sumagot.
"Hm yup, totoo yun, I am single it was two months already. Bakit mo pala natanong?"
Sagot ko naman, sabay inum nung alak na nasa baso ko.
"Wala naman, so may pag asa pa pala ko. I want to be us again, to be your boyfriend and be my girlfriend."
Seryosong sagot nya naman doon sa tanong ko sakanya.
Wala akong maisagot sa totoo lang. Sobrang speechless ako. Nang hindi ako sumagot ay nagsalita syang muli.
"Lei, ok lang naman kung ayaw mu pa, I'll wait. " sabi nya sabay ngiti.
"Hm Nheil, ok lang naman sa akin."
Maikli kong sagot. Pero napangiti sya.
"Talaga?" Paninigurado niyang tanong.
I just smiled to him, as my answer to his question. At parang bata na napasigaw ng...
Yes!
Baliw lang. Sabagay wala namang makakarinig, except lang sa mga kasama naming naka-awang ang mga bibig, at halos pasukan na ng lamok.
Hahaha . May mga kasama pa pala kami. At ang sasama ng kanilang mga titig, na nag-aantay ng paliwanag, dahil sa pagsigaw nitong katabi ko.
