"Waaaahhh, late na, I need to move faster, para maabutan ko pang bukas ang bangko. Lagot ako nito sa tita ko." Natatarantang sabi ko sa sarili ko. Kung bakit kasi ang kupad kupad kong gumalaw.
Dadaan pa ako nang school para daanan yung kapatid ko. Ang dami naman kasing arte nun, sabi ng magkita na lang kami sa Bangko ei..tsk.
Sa school
"Mae halika na, bilisan mo anong oras na oh." Naiinis kong sabi sa kanya. Kasi naman ei.
"Oo na andyan na, bat kasi kailangan mo pang magpasama, ang tanda mo na ei." Pagtataray nya namang sagot.
''Sa gusto kitang isama, la ka ng magagawa.'' Sagot ko naman sa kanya
At di na sya umimik.
Eto na nga, naglalakad na kami papuntang bangko kasi malapit lang naman. Walking distance ba.
At kung talagang minamalas ka nga naman, umulan pa. So kelangan maghanap ng masisilungan. At napadpad kami sa Munisipyo ng bayan.
Habang nag'aantay na tumila ang ulan, biglang nagsalita ang kapatid ko.
''Ate, di ba si Nheil yun? Yung ex mu''
''Asan? Wala naman ah, at tsaka anu namang gagawin niya dito? '' kinakabahan na naeexcite kung sabi.
''Andun nga oh.'' Turo nya sa di kalayuan, nakaupo sa may parang pavillion at nakasideview. ''Di ba sya yun? Nakasuot ng jersey w/ #14.'' Dagdag pa nya
At tama nga sya. Siya nga, my ex na di ko pa din makalimutan. Mahal ko pa sa madaling salita.
''Ano bang ginagawa niya dito?" Wala sa loob kung tanong.
"Nagrereferee daw yan dito ei, at sabi nila sya din daw ang magrereferee mamaya sa paliga." Mahaba niyang paliwanag.
"Ah ok." Yan lng ang nasabi ko, at tamang tama namang huminto na ang ulan at umalis na kami at pumunta na ng bangko.
Ng nakarating na kami dun ay ginawa ko na ang dapat kung gawin, ang madeposit ng pera.
After that we decided to go home.
Habang naglalakad kami papuntang sakayan, tila nananadya talaga si Fate!
Nakasalubong ko lang naman ang Ex ko!
"Lei? Long time no see." Nakangiti nyang sambit.
"Ah eh, oo nga ei..sige una na kami ng kapatid ko, para di na kami maabutan ng ulan." Direderetso kong sabi sa kanya.
"Ok sige, ingat kayo." Casual na sabi nya. Akala ko wala na syang sasabihin kya tumalikod nako, pero meron pa pala, na ikinagulat ko.
"See you later, Baby."
Nakangiti pa ito,ng liningon ko sya.
At halos malaglag naman ang panga ko.
After how many years, narinig ko ulit na tinawag nya kong " Baby."
