Point of View: KennesseGrabe talaga yung lalaking yun angkapal ng mukha.
Iba daw ang nagagawa ng gwapo. In his face.
Hindi ako katulad ng ibang babae noh.
Gosh yung Porshe ko. Manghihingi nalang ako ng pera kay mommy. But how? Pag ginawa ko yun mapupunta na naman kami sa modeling issue.
Pipilitin niya nanaman ako.
Hayy bahala na nga ayaan mo na.
***
"Oh, andiyan ka na pala bakit ang tagal mo?" Nick asked me.
"Kung alam niyo lang may nakagasgas ng kotse ko e." Sabi ko naman.
"Anong ginawa mo?" Fin asked
"Ano pa e di ginantihan ko."
"Haha bully ka talaga Zey haha." Sabi ni Ginno.
"I know haha, okaay BTW sino kakampi ko 3v3 ba?"
"Oo kakampi mo sina Ginno at, Jade." Sabi ni Zean.
"Okay start na?" Tanong ni Jade
"Okay."
***
Okaay talo kami.
Huhu pano na yan kung panalo sana kami e di sana may idadagdag na sa pampagawa ng kotse ko.
Tengene lang.
"Oh pano ba yan haha mga allowance niyo haha!!" Sabi ni Zean.
"Ayy oo nga pala si Luke may ginawa daw pero otw na siya."
Sabi ni Nick."Sabihin mo sa Starbucks nalang siya punta, malapit dito sa school." Sabi ni Ginno.
"Strawberry shortcake at frappe nalang yung order ko." I said.
"O sige order ka na Fin." Sabi ni Jade.
"Bakit ako dapat si Zean nalang."
"Huh bat ako si Nick nalang.""Si Jade nalang tutal talo naman sila e."
"Si Ginno nalang."
"Bakit akong si––
"Ako nalang okay nakakahiya sa inyo." Sabi ko sabay irap
"Akin na ang pera niyo!" Sabi ko
Natahimik naman sila. Dapat lang noh. Huwag silang makulit lalo na ngayong may problema ako. Nako!
Umalis na ako at pumunta ng counter para umorder.
"Uhm one strawberry shortcake, one frappe and five coffee." Bahala sila magkape lang sila.
Binigay ko yung credit card ko.
"Ma'am sorry pero wala na pong laman yung card." What gosh mom!!
"Okay kumuha nalang ako ng pera ko sa wallet at binigay ko na.
"Okay ma'am just wait few minutes thank you."
Pumunta muna akong cr.
Nagsuklay ako and bond my hair, though its a messy bond. LOL.
Saktong paglabas ko tinawag na yung name ko. "Zeyrene."
Pumunta akong counter. Tignan mong mga to wala ba silang naririnig?
Pumunta na ako sa table namin. Pero may nakita akong nakaupo sa chair ko.
"Excuse me upuan ko yan so shoo!" Sabi ko sakanya.
"Oh Zey andyan ka na pala, bat ka nakasimangot okay kalang ba?" Tanong ni Ginno.
"Gasgas yung kotse ko, basag yung windshield, talo ako sa pustahan, ako pa ang pina order niyo, nakahold yung peste Kong credit card at may nakaupo sa upuan. Tapos tatanungin niyo ako kung bakit ako nakasimangot at kung okay lang ako? Oo okay na okay nga ako!!" I said este shouted with sarcastic tone.
Natahimik naman sila.
"Umalis ka nga sa upuan ko. Baka mapalunok ko sayo ng buo itong cake na ito. Layas!"
Humarap sa akin yung lalaking nakaupo sa upuan ko.
O___O ---> siya
-____- ---> akoPSH. Siya na naman
"Ikaw?!" Late reaction
"Hindi siya siya." Sabi ko sabay irap.
"Wait you know each other?" Tanong ni Nick.
"Hindi halata?" Sagot with sarcasm.
"Why,How, when?" Tanomg ni Fin.
"Siya yung dahilan kung bakit nagasgasan yung kotse ko. Kung hindi dahil sa peste niyang kotse e di sana wala akong problema."
"Kala ko madami kang pera." Sabi naman nitong lalaking to.
"Yes i have a lot of money but my mom is my big problem. She hold my credit card. Ughh. Pakshet talaga!"
"Hey Zey calm down."
Umupo ako sa isa pang chair katabi yung err- lalaking to.
"So Zey this is Luke, Luke this is Zey." Pakilala ni Zean
"Nice to meet you Zey." Sabi into
"Don't call me Zey were not close im Zeyrene Kennesse Alexene Astatine. So don't call me Zey."
"Okay so Ken nalang itatawag ko sa ito? Tutal unique." Nagpintig yung tenga ko sa narinig ko.
"Sh*t lalong lalo na yang pangalan na yan kahit ano pang itawag mo sa akin wag lang yang pangalan na yan matagal nang patay si Ken." Hindi ko na talaga kaya ang bv ko kaya nagwalkout na ako.
Bwisit talaga makakapatay ako.
BINABASA MO ANG
A Women Who Can't Be Moved
Teen FictionMatapos maiwan ni Zeyrene ng kanyang ex-boyfriend ay nagbago ang lahat. Naging cold siya, brutal at man-hater, gayunpaman may lima siyang lalaking kaibigan at nadagdagan pa ng isa. Maayos na ang pamumuhay niya pero hindi niya mapigilan ang pagluha t...