Chapter Three: The Dark Past

2 0 0
                                    

Point of View: Kennesse
Sh*t
That jerk, angkapal ng mukha niya para magpakita sa akin,and take note kinanta pa yung theme song namin. Eh loko pala siya, ano ba gusto niya?!

Baka mapatay ko ng wala sa oras.
Kailangan kong umalis sa lugar na ito. Baka may magawa pa akong hindi   maganda.

Magsasalita na sana ako pero naunahan na ako ni Zaylee. 
"Maam can you excuse my sister, she's not feeling well." Sabi ni Zaylee

"Okay, Ms. Zeyrene you can go first to the clinic. Do you need a accompany?"

"No maam, im okay."
"Are you sure?"
"Yeah."

Lumabas na ako ng room.
Isa lang ang alam kong lugar na pwedeng puntahan para gumaan kahit konti ang pakiramdam ko. Sa rooftop.

Bago ako pumunta ng rooftop dumaan ako sa clinic at nagpanggap na masakit ang ulo, para sa slip. Pagnatanong yung adviser ko para sa slip, may ipapakita ako.

Humingi lang ako ng gamot at umalis.

Pagdating ko sa rooftop, umupo ako at doon na pumatak ang luha ko.
I admit, im not already moved on.
Hindi sa mahal ko siya kundi, masakit pa rin yung ginawa niya sa akin. Andoon parin yung sakit at sugat na binigay niya sa akin.

**FLASHBACK**

Andito ako ngayon sa park. Pinapunta ako ni Ken e. May sasabihin daw siya haha!! If i know yayain niya akong makipagdate.

Habang naghihintay may lumapit sa aking matanda.
"Gusto mong magpahula?" Saad nito
Ohmy gee she's so creepy kaya.
Hinawakan niya ang kamay ko at tila ba binbasa ito.

"Malapit na, malapit na siyang iwanan ka. At malapit kanang magdusa kung bakit nakilala mo pa siya."
"A-ano pong ibig niyong s-abihin?"

"Iiwan ka niya."

"Sino po?"

"Ang taong mahal mo."

Magsasalita pa sana ako kaso...

"Sorry po ma'am nakatakas po siya e. Sorry po talaga. Huwag niyo nalang siyang pansinin."

"Maniwala ka, iiwan ka niya!!"
Nagulat naman ako doon.

"Sige na po ma'am."

Whew! Kala ko totoo na.

"Sorry Ken im 21 minutes late."
"Its okay Ken so what now?"
"I have something to tell you."
"Spill, ayokong binibiti––

"Break na tayo."

O_____ O

"What are talking about. Its not a good joke!?"

"Im Dead Serious."

"Ken! Stop it!!"

"Ken im serious here im not joking!"

"Why!?"

*Silence*

"TELL ME WHY!?!?"
"HEY SPEAK TELL ME!! WHY TELL?!"
"May nagawa ba akong mali?"

Tama pala yung matanda may mangiiwan sa akin sy siya yun.

"Wala kang nagawa nagsasawa lang talaga ako.
.
.
.
nagsasawa lang talaga ako.
nagsasawa lang talaga ako.
nagsasawa lang talaga ako.
nagsasawa lang talaga ako.
nagsasawa lang talaga ako.
nagsasawa lang talaga ako.

"Ayun lang yun?"
"Oo ayoko na sawa na ako."

Para akong pinaliguan ng napakaraming kutsilyo.
Angsakit ang tagal ng pinagsamahan namin it takes two years. Tapos biglang sawa na.

Kala ko aalis na siya pero hindi pa pala nagsalita pa siya at para akong pinatay sa sumunod na sinabi niya.

"Bumalik na si Layiana at sabi niya mahal niya pa rin ako. Kala ko hindi ko na siya mahal pero nang sabihin niya iyon bumalik lahat ng nararamdaman ko sa kanya."

And..

BOOM

Bumalik si Layiana ang naging dahilan ng paggiging broken hearted niya.

"Sana sumaya ka sakanya."

**END OF THE FLASHBACK**

Ansakit.
Hanggang ngayon. Im still wasted.

Nung mga time na iyon daig ko pa namatayan. Sobrang sakit.
Tama nga sila, " The things we love the most are often we destroys us." [Blue_maiden]

[A/N]:
Sa mga nagtataka Ken po ang tawagan nilang dalawa. Ken in short Kennesse then Ken as in Ken talaga. Yun lang ^_^

A Women Who Can't Be Moved Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon