Scared To Love, Magcon Story (Dutch)

hfd. 9

Pov. Hunter

Ik zie Lauren naar buiten kijken, ze lijkt erg verdrietig. Wanneer ik dichterbij ben zie ik tranen langs haar wangen lopen. 'Lauren gaat het wel?' Vraag ik als ik voor haar sta. Ze kijkt me aan en slaat me in een knuffel. Ik ga naast haar zitten en open mijn armen voor een goede knuffel. Ze komt in mijn armen liggen. Ik merk dat er ook bij mij tranen komen, ik kan er niet goed tegen als andere moeten huilen. Taylor komt eraan en gaat aan de andere kant van Lauren zitten. Ook hij slaat zijn armen om haar heen. Ik geef Taylor een knikje en leg mijn hoofd op haar schouder. 'Vandaag is het 3 maanden geleden dat mijn ouders zijn overleden'. Zeg ik verdrietig. En zie de andere jongens onze kant op kijken.

Pov. Lauren

Ik was even vergeten dat ik geen van de jongens heb verteld wat er gebeurd is. Ik moet nu nog harder huilen en leg mijn hoofd in Hunter zijn trui. Hij gaat met zijn hand over mijn rug waardoor ik iets rustiger word. Ik kijk in Hunter zijn ogen. Ze zijn zo mooi ze zijn groen met bruine vlekjes. 'Het spijt me dat ik je trui heb verpest met mijn tranen' Hunter glimlacht alleen. 'Kom we gaan naar de bank Lauren. Zou je dan uit kunnen leggen wat er gebeurd is. Want eigenlijk weten we bijna niks over je'. 'Ik ga het proberen' zeg ik nu kalm. Talor pakt een glas water, en geeft het aan mij. 'Dankjewel Taylor' zeg ik zacht. Hij knikt. Ik begin mijn verhaal...

Ik ben geboren in 1999, in een klein dorpje in Nederland. Ik ben tweetalig opgevoed, vandaar dat mijn Engels zo goed is. Mijn jeugd was allemaal okee in het begin. Totdat ik in groep 5 tot en met 8 erg werd gepest. Het begon met grapjes maar het werd steeds erger. Ik had een vriendin die me staande hield en er altijd voor me was als ik haar nodig had. We waren altijd samen. De eerste klas van de middelbare was een prachtig jaar. Ik kon het met iedereen goed vinden. Maar iedereen uit die klas ging naar een andere klas. In de tweede klas voelde ik me erg alleen. Ik kwam soms huilend thuis en zag het niet meer zitten. Ook de vriendin die ik altijd steunde verliet me en heb ik niet meer gezien.

Ik stop even als ik de tranen weer voel komen. Ik adem rustig en ga verder.
De derde was hetzelfde als de tweede. Ik voelde me eenzaam en daarom besloten mijn ouders mij mee op vakantie te nemen aan het begin van de vierde klas. We gingen in het vliegtuig naar Egypte. Ik had er heel veel zin in. Het was een heel mooi hotel met een zwembad. Er was nog een ander Nederlands meisje en een paar Engelse, waar ik ook goed mee kon praten omdat ik tweetalig opgevoed ben. We waren de eerste drie dagen altijd samen. We gingen zwemmen, naar kareoke feesjes en samen eten in het restaurant. De vierde dag in de avond besloten we naar een show te gaan in de stad. Maar het was vreselijk. We hoorde overal om ons heen geweerschoten en iedereen begon te rennen. In het gebouw waar de show zou zijn werd ook geschoten. Mijn ouders en ik probeerde te ontsnappen. Mijn ouders stonden voor mij om me te beschermen. Ik zag een man met een geweer achter mijn ouders staan, ik zag hoe mijn ouders werden vermoord... verder kom ik niet, en barst in tranen uit.

Ik zie dat bijna iedereen moet huilen. Matt komt naast me zitten en slaat me in zijn armen. Niemand durft iets te zeggen. Ik weet even niet wat ik moet voelen. Ik sta op en voor ik het weet schop ik de plant omver. Ik gooi met spullen door het huis. Ik verlies de controlle over mijn lichaam. Cameron en Taylor pakken mijn armen vanaf mijn rug. Ze zetten me op de grond en zit nu in Cameron zijn benen op de grond. Ik voel me machteloos worden en adem nu heel snel. Taylor komt voor me zitten. Nash en Aaron komen er nu ook aan en proberen me allemaal rustig te krijgen. De andere jongens geven elkaar een knuffel. En zie in mijn ooghoek dat Matt het moeilijk heeft. Nash legt mijn hand op zijn borst. Volg mijn ademhaling. Ik doe wat hij zegt waardoor ik rustiger word. Aaron veegt met zijn duimen mijn tranen weg, en Taylor heeft mijn andere hand vast. Wanneer ik rustig ben tilt Cameron me op en brengt me naar bed. Ik zie dat ik in Taylor zijn kamer ben vandaag. Ik voel me zwaar worden en val al snel in slaap..

Bedankt voor het lezen!!
Lekker lang hoofdstuk!
XX