Scared To Love, Magcon Story (Dutch)

hfd. 19

Pov. Blake

Ik loop naar het terug naar het huisje, en zie de jongens naar me zwaaien. Ik had even wat tijd voor mezelf nodig. Ja!, ik vind Lauren leuk, maar ik weet dat Matthew, Nash en Cameron haar ook leuk vinden. Hunter zegt van niet, maar ik geloof er niks van. Als ik in de tuin in loop komt Lauren naar me toe lopen. 'Hey Blake', zegt ze een beetje ongerust en geef me een knuffel. Ik sluit mijn ogen en geniet van de warmte. Ik heb haar gemist. Cameron en ik spraken vandaag bijna niet met elkaar omdat hij bang is dat ik wat met haar krijg. Eerlijk gezegd snap ik het, want anders had Lauren bij Cam geslapen in het huisje. We hadden er nog ruzie over, maar ik won met kop of munt. Na een halve minuut ongeveer laat ze me los en lopen we samen het huisje in.

Pov. Matthew

Ik zie Lauren met Blake knuffelen en voel een steek door mijn hart gaan. Jack J ziet het maar ik sla zijn hand weg en ren naar mijn kamer. Ik voel me gebroken. Waarom kan de pijn en jaloezie niet gewoon weg. De liefde voor Lauren kan ik niet stoppen, het werkt als een verslaving. Ik hoor geklop op de deur, maar negeer het. Ik hoor langzaam de deur open gaan, en voorzichtig iemand naar me toe lopen. Ik hoef nieteens te twijfelen of het iemand anders is dan Lauren. Ze legt mijn hand op mijn schouder. 'Gaat het Matthew?', vraagt ze bezorgd. 'Noem me alsjebliefd Matt, en het gaat wel' zeg ik zo geloofwaardig mogelijk. Het lukt beter dan ik had verwacht en ik zie dat ze knikt. Ze komt naast me op het bed zitten, en legt haar hoofd op mijn schouder. 'Ik weet dat je liegt Matt, ik zie dat snel aan mensen', zegt ze waardoor ik me betrapt voel. 'Wil je alsjebliefd weg gaan, ik wil even alleen zijn', vraag ik rustig. Ik hoop dat ze het niet persoonlijk opvat. Ze staat op en loop langzaam weg. Ze komt snel terug lopen en geeft me nog een kus op mijn wang. Wanneer ze deur dicht heeft gedaan komt er een glimlach op mijn gezicht. Ik hoor daarna de andere jongens de kamer in lopen.

Pov. Lauren

Ik ga naar de huiskamer en zie alleen Jack G nog zitten. De rest van de jongens liepen na het gesprek de kamer in. Ik hoop dat het snel goed komt met Blake en Matthew. Ik vind het best zielig, maar ik weet ook niet wat er aan de hand is. Ik durf er niet naar te vragen. Misschien is het wel persoonlijk, en ben ik te nieuwschierig. Ik loop naar de bank en ga naast Jack G zitten. Ik zeg niks en kijk recht voor me uit. Hij staat op en komt even later terug met een mok thee. 'Hier, misschien werkt dit', gaat het wel?'. 'Ik weet het niet Jack, ik wil gewoon niet dat iemand verdrietig is, dan word ik zelf ook verdrietig. Ik hou gewoon heel erg van jullie'. Hunter komt ineens de huiskamer binnen lopen in zijn boxer. Hij lijkt het niet erg te vinden dat ik hem zo zie en komt naar me toe lopen. 'Mag ik nog een knuffel Lauren', vraagt hij verlegen waardoor ik moet giegelen. 'Natuurlijk mijn zoon zeg ik lachend en geef hem een knuffel. Wat is hij toch lief. Ik kan hem alles vertellen, bij hem voel ik me echt mezelf. Hij geef me langzaam een kus op mijn voorhoofd en loopt naar de kamer. Ik ga weer zitten en drink mijn thee op. Ik begin te gapen en ga ook naar bed. Eerst loop ik nog naar Jack G, ik geef hem een lange knuffel. 'Bedank voor de thee Jack', zeg ik nog en loop naar de kamer. 'Weltruste Lauren, hoor ik Jack J fluisteren. Ik loop naar zijn bed en geef hem ook nog een knuffel. Vervolgens loop ik naar mijn eigen bed en val al snel in slaap....

Bedankt voor het lezen!!
XX 😘 heel veel liefde voor jullie!