Scared To Love, Magcon Story (Dutch)

hfd. 38

Pov. Lauren

Ik kom de kamer in. Iedereen kijkt ons aan. Ik voel me onzeker, bang en alleen. Ze zijn vast allemaal boos op me. Ja ik ben verliefd geworden, maar wat kan ik daar nu aan doen? Ik loop naar de bank en plof neer naast Matthew die me meelevend aankijkt. Tranen prikken in mijn ogen. Voor ik het weet heeft Matthew mij in zijn armen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en sluit mijn ogen. Hij aait over mijn haar en zucht. Ik trek het niet meer en tranen stromen over mijn wangen. Nash komt nu ook weer de kamer binnen. Je kunt zien dat hij gehuild heeft aan de rode kringen om zijn ogen. Ik hou nogsteeds van hem, maar Cameron.. ik krijg ook hem niet uit mijn hoofd.

Ik sta op en loop naar de lift. Ik moet even naar buiten, alleen. Ik stap de lift uit en zonder om te kijken loop ik naar buiten. Ik hoor iemand nog iets zeggen maar ik besteed er geen aandacht aan. Wanneer ik buiten ben hoor ik allemaal geluiden. Auto's, schreeuwende mensen. Ik loop verder en volg de bordjes 'park' die hier rondom het hotel staan.

Binnen een kwartiertje ben ik bij het park aangekomen. En ja hoor Cameron, Taylor, Jacob en Blake zitten op het gras. Net waar ik bang voor was. Ik loop stug door in de hoop dat ze me niet gezien hebben. Maar ik kom niet veel verder of ik hoor Taylor mijn naam roepen. Ik blijf niet stilstaan en loop nogsteeds door, ik wil alleen zijn. Dan krijg ik een ruk aan mijn arm en stevige handen pakken mij vast. Ik probeer me los te krijgen en zwaai met mijn armen en benen in de hoop dat hij me los laat. Ik sla tegen zijn borst en tranen lopen over mijn wangen. Wanneer ik niet meer kan geef ik me over en ontspan me. Taylor gaat op het gras zitten waardoor ik automatisch ook zit. Hij klemt me in zijn armen en aait over mijn armen. 'Shhhh, Lauren het komt goed'. Hoor ik Taylor zeggen. Hoe graag ik het ook zou willen geloven, het lukt niet. Dan voel ik me helemaal slap worden en alles is zwart...

Bedankt voor het lezen. Eindelijk weer een nieuw hoofdstuk. Ik had een tijdje geen inspiratie en ik wil wel met goed werk komen. Ik ben zelf tevreden met dit hoofdstuk. ❤