YALNIZLIĞIN GÖLGESİNDE

AÇILAN DÜĞÜMLER

Gözlerim fal taşı gibi açıldı."Betül!"
On beş tane çikolata yesem mutluluk hormonlarım bu kadar yükseğe çıkmazdı.Ama şuan,nirvana ya ulaşmış olmalı.Hayvan gibi koşup, boynuna atladım.Nasılda özlemişim.
"Neden haber vermedin?" "E o zaman süpriz olmazdı."gülümsedim.Poyraz'da Betül'e selam verdi.Ben,Nuran teyze,Poyraz ve Betül yarım saat oturduktan sonra Poyraz evine döndü.Nuran hanımda odasına çekildi.Betül'le baş başa kalabilmiştik."Çabuk anlat neler buldun" "Hare kızım bomba haberlerim var sana olay yaratıcak.""Ayh Betül krize sokucaksın illa adamı." "Tamam tamam iyi dinle" bu kız delirdi herhalde daha önce duyu organlarımın bu kadar istekli olduğunu hatırlamıyorum.Betül konuşmaya başladı.Sağdan soldan doğru düzgün bilgi alamıyacağımı,anlayınca Ayperi'nin adli sicil kaydına bakmaya karar verdim.Tabi bunu tek başıma yapamazdım.Araştırıp belli bir para karşılığında,bu işi yapabileceğini söyleyen bir hacker tuttum.Yargıtay dosya sorgulama işlemleri sayesinde bunu internet üzerinden kolayca yapabileceğimizi söyledi.Tek kritik nokta GBT sorgulaması sırasında bize dönücek olan barkottu.Ayperinin tc sini bulduk.Ama şifresini kırmak,işte o biraz zaman aldı.Adalet bakanlığının internette yer alan online sabıka kaydı araştırma sitesine girdik.Hare'nin tc ve şifresini girdikten sonra barkot onaylandı.Ve bom ilk bombaya hazırmısın?" "kızım çatlatmada söyle" meraktan tırnaklarımı kemirirken buldum kendimi."Ayperi aslında Ayperi değilmiş." Nasıl yani?" bunu sorarken kekelemiştim."Değilmiş işte gerçek adı.Hale'ymiş.Bu çok garip Hare hem sana çok benziyor.Hem aynı yaştasınız.Hemde adlarınız çok yakın birbirine.Ama asıl bombaya daha gelmedim.Hale yani namıdeğer Ayperi Nuran hanımın öz kızı değilmiş.Bu kadarı fazlaydı.İstemsizce ne diye bir çığlık attım. Betül eliyle sus yaptı. "Bunların hepsini bu sitedenmi öğrendin?" "Hayır tabiki şapşal sadece ismini.Tabi ad farklı olunca şüphelendim.Nuran hanımın kayıtlarında doğumla ilgili hiç bir dosya belge bir şey yok bomboş.Yetimhaneden aldı desem yetimhane kaydıda yok ordan anladık.E tabi birazda hackerım sağolsun.Bunlar öyle bir çeteki içerde polis tanıdıkları bile var."Peki gerçek ailesi kimmiş?""Maalesef donanımlarımız daha o seviyeye gelmedi Hare hanım."Sağol Betül MİT gibi çalışmışssın valla.""Ne demek kardeşim."Betül'e tebessüm ettim. Ama merakın acının ve hüznün karışımların beynimde fırtınalar koparıyordu.Düşüncelerime dur diyemiyordum.Bu kızın benle bir bağlantısı vardı ama ne yoksa neden her gece rüyama gelip yardım istesinki.Ya da neden burda onun eski ailesinin yanında oliyim.Şimdilik bunları bir kenara bırakıp,Betül'le olan zamanımın tadını çıkarmaya karar verdim. Bir film seçip tv ye taktım.Pijamalarımızla koltuğa yayıldık.kucağımda mısır tabağıyla,uykuyla olan savaşımda yenik düşmüşüm.

1 Hafta Sonra

Betül gideli iki gün olmuştu.Ama şimdiden çok özledim.Okulların açılmasınada az kalmıştı.Ah şu lanet okul.Burnu havada kendini bir halt zanneden kızlar ve sigarayla havalı olduğunu düşünen erkekler bir ergenlik komedisi resmen sanıırım bemde bu filmdeki isyankar kızım.Okul ihtiyaçları ve ekstra alışveriş için dışarı çıktım.Nuran hanım ne kadar ısrar etse de tek gitmek istedim.Evden çıkarken Poyraz da beni görüp peşime takıldı."Düşüncelisin" Ah Poyraz ne gizemler var ortada bir bilsen.Demek istesemde."Öylemi farkında değilim." "Hadi ama Hare çocukmu kandırıyorsun?."Poyraz'a söylemelimiydim.Hayır zamanı değildi.Ortada bir dümen varsı ve herkes bunun bir parçası olabilirdi.Poyraz'ı çok sevsemde,geçiştirmekle yetindim.Son günlerde hayat baya monotondu.Yürüyüşe çıkıyor,Betül'ile konuşuyor ve eve dönüp leyla ile mecnun dizisini internetten ikinci kez izliyordum.Poyraz'ın motoru tamirdeydi.Taksi çok trafiğe bırakır diye metroya binmeye karar verdik.Alışıktım zaten metrolara.Telefonum çalmaya başladı ekrana baktığımda,yurttan samimi olduğum bir kızın ismini gördüm.Elimi uyuşukça kulağıma götürdüm."Efendim Süheyla?" "Hare..." sesi ağlamaklı geliyordu."Sen iyi misin?" "Hare Mehtap abla vefat etti." "Ne? Nasıl?" "Dün gece kalbi atak geçirmiş.Hastanede ağırlaşmış.İlk krizde dayanamamış."Telefonu yüzüne kapattım.Bize bunca sene annelik yapan insan birtanecik hademe ablamız yurdumuzun Adile Naşit'i nasıl ölür?olduğum yere çöktüm.Ve ağlamaya başladım.Etraftaki insanların sorgu dolu harip nakışları,şu an hiçbiri umrumda değildi.Birden bir sıvaklık hissetrim Poyraz'da eğilip bana sarıldı.Tam ağzımı açıcaktımki.Eliyle bana sus işareti yaptı."Şşş hepsi geçicek Hare"gözlerimi sımsıkı kapayıp Poyraz'a sarıldım ve hıçkıra hıçkıra ağladım.Uzun zamandır yapmak istediğimde buydu zaten boğazıma dizilmiş acılar bir bir dökülmeye başladı göz pınarlarımdan.Ağlıyordum işte, geçmişim için,içinde bulunduğum karmaşa için, mehtap abla için, bugün her şey için hüzünleri akıtma ve arınma vaktiydi.Ağladıkça ışık yakıyordum karanlığıma.Zayıflıkmıydı bu? şimdiye kadar öyledir diye sıktım kendimi.Hayır değil.Bir rahatlama huzura erme,ağlıyordum işte yanlış bir mekandı belkide,ama önemi yoktu bunların .İçimdeki küçük kız uyanmıştı.Korkuyordu çünkü karanlıktan.Ve ağlıyordum sonsuzluğa,en çokda GÖLGESİNE SIĞINDIĞIM YALNIZLIĞA

SELAM SEVGİLİ OKURLARIM BAYADIR GÖRÜŞEMEDİK.MALUMUNUZ TATİLE GİRDİK ARTIK DAHA FAZLA BÖLÜM YAYINLAMAYI DÜŞÜNÜYORUM.BENİM İÇİN NE KADAR DEĞERLİ OLDUĞUNUZU TAHMİN EDEMEZSİNİZ.OY VE YORUMLARINIZ BENİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ.BİZ ARTIK BİR AİLE OLDUK.ALLAH'A EMANET OLUN SEVGİLİ AİLEM YENİ BÖLÜMLERDE GÖRÜŞMEK ÜZERE.(Medyada Poyraz ve Hare var)