Beyaz Bela

Bay Arsız-2

İkinci bölüm erken geldi ne dersiniz..:) Vee uzun bir bölüm .. :) ilk bölümler drama ağırlıklı olacak fakat Beste 'nin yeni okulunda asıl hikaye heyecanlanıcak.
Yorum ve beğenilerinizi eksik etmeyin Beyaz Belalılarım. İyi okumalar ;)
Multide bölüme ait gif var. Bir bakın derim..
Bölüm şarkıları:
İlyas Yalçıntaş- İçimdeki Duman
Natasha Bedingfield- A Little Too Much

İkinci Bölüm

3 Hafta Sonra ~

Annemin ölümün ardından geçen koskoca 3 hafta... Ne yaptın diye sorarsanız hayatımda yapmayacağım iki şeyi yapmaya başladım. Birincisi günlük tutuyorum. Evet komik gelebilir ama benim hayatımda en nefret ettiğim şeylerden birisidir. İlkokuldan bu zamana kadar tutturamadıkları şeyi bu 3 haftada tutturdular hemde zorlamadan.

İkincisi ise annemin ölümüyle teyzemler, anneannem ve dedem 2 haftadır yanımdalar, tabikide daha sonra dönücekler.
Bir diğer nefret ettiğim olay ise sevmediğim insanları seviyomuş gibi görünmek veya katlanmak. Şu 2 haftadır o olayın çekirdeğinde yaşıyorum ben. Ve hiç içler açısı değil. Teyzemlere karşı olan sevgim sonsuz, ama anneannem ve dedem için aynı şeyi söyleyemicem malesef.

Peki bu 3 haftada neler mi oldu diye sorarsanız ; annemin cenazesi ile anneannem kriz geçirdi -ki timsah krizidir- , Tayfun amca 2haftadır hastanede bir serumdan diğer serum geçiyor. Teyzem beni kendi evine götürmek için söylediği sözlerden dolayı dilinde tüy kalmadı. Evimde misafir olan sevgili akrabalarım kafamı dağıtmam için ellerinden gelen tüm maymunlukları yaptılar. Baş ağrısı, şişmiş kırmızı gözler, 2 haftadır yatağa yapışmış ve hayatının geri kalanında yatakta çürüyecek olan ben. Sonuç , tabikide işe yaramadı...

Ah tabii bir de Özel Meriç Lisesi'nden -eski lisem- Yatılı Özel Hayat Lisesi'ne geçiş için nakil verdim. Yatılı olmasının altını çizerim ki anneannem ile dedemin planlarıydı. Kendilerince tek fikirleri orada kafamı boşaltıcakmışım ,yeni arkadaşlar benim için en iyisiymiş. Aslında bu sözün altında yatan anlam nedense 'seninle uğraşamam git kendine kalıcak bir yer bul ve orda kal ' olduğunu çok iyi bilsem de onlar bana annemden kalan tek parça oldukları için saygımdan kusur etmem ama sevgim için aynı şeyi söyleyemeceğim...

Peki şuan ne mi yapıyorum?
4 gün sonra boşalacak odamda, yatağımın kenarında cenin pozisyonunda yatıyorum. Bu ev, bu oda hepsinin farklı bir anısı var ve hepsi bana annemi anımsıtıyor. Tozlanmış bu evde bile hala annemin kokusunu alıyorum... Herkes psikolojik deseler bile ben inanıyorum annem hala benim yanımda...

Yatağımın kenarında ki saatte baktım. Tam 6 saattir hareketsiz, sabit bir şekilde karşımdaki duvarı izliyorum. Bunun bana ne gibi bir zevk taşıdığını sorarsanız, inanın benimde en ufak bir fikrim bile yok.

Düşüncelerimden sıyrılmamı sağlayan kapımın açılmasıydı. İçeri başımın belası olarak adlandırdığım kumral, mavi gözlü, benden 2 yaş büyük sevgili kuzenim Çağrı girdi. Hiç istifini bozmadan atlayarak yatağın üstüne oturdu -uçtu-. Ona en iğneleyici bakışlarımı yollamam lazımdı ama şuan onunla muhattap olmak için fazla bitkinim.

"Hey hadi ama kuzen, yine mi yataktasın? Çürüyüp gideceksin yatakta! Sonra kiminle uğraşırım ben hıı?" Sevgili kuzenim çok boş konuştuğundan bahsetmişmiydim. Bahsetmediysem üzerine bastırarak söylüyorum çok güleç olmak için çabalayan , iğrenç espiritüel bir bakış açısı olan, her ortamda nedense sevilen,çok boş konuşan ama bir o kadar da beni düşünüp kafamı dağıtmamı sağlayan bu keratayı seviyorum..

"Rahat bırak beni!" Deyip yorganı başımın üstüne kadar çektim. Genellikle iç dünyamdan çıkmak istemediğimde yaptığım en iyi kaçış yolu.