The FIENDISH

Chapter 14

Gustave's POV

It's been two days after that kind of naughty thing that happened to me and Nikki and I just found out that he didn't attend his classes which is very unusual.

"Okay, just tell me if he contacted you." I said and ended up the call, it was Miguel.

I was about to put my phone inside the pocket of my suit when I remembered the meeting which is scheduled tomorrow, I smirked.

I dialed his telephone number, yes, I have it because of my connection. Well, I'm a Salvatore after all.

After three rings, he finally answered my call.

"Hello, Gideon." Kaagad na pamungad ko sa kanya, I'm sure that by now, he has this very irritated face.

"What is it?" Irita ngang tanong niya sa akin, napangisi ako.

"Oh, relax, bro. I called to confirm if there will be a meeting tomorrow." Sagot ko sa kanya kahit na alam kong meron talagang meeting.

"Yes and I hope that you will be there." Tila napipikong sagot niya. I'm kind of guessing of what he is doing right now, hinihilot na ba niya ang sentido niya? Muntik na akong matawa pero pinigilan ko.

"Of course, I'll be there, bro." Sagot kong muli sa kanya habang nagpipigil ng tawa.

"If that's all you want, I'm gonna hang up the phone..." kaagad na sagot niya, "and by the way, don't call me bro." Pahabol niya bago patayin ng tuluyan ang tawag.

Kaagad kong ibinagsak sa mesa ko ang phone at niluwagan ang tie ko. "Don't worry, Gideon... I'm not happy to call you bro."

...

I was walking along the corridor at the MasCom College because I've been observing what this Jackson is doing.

Hindi ko pa nagagawa ang dapat kong gawin sa kanya and now is the time. Sorry, Jackson but I'm bored and you'll be my play time.

Kaagad akong nagpunta sa Faculty ng University at nadatnan ang ilang guro na subsob sa kanilang trabaho habang ang ilan ay kumakain dahil halos magta-tanghali na.

Kaagad akong tumikhim upang makuha ang atensyon nila na siya namang nangyari dahil kaagad silang napatayo at inayos ang sarili.

I walked towards the big, long brown colored table on the middle of the office and seated at the swivel chair.

"Have you already knew what happened to the MasCom students last time?" I asked, immediately.

Kaagad akong nakarinig ng tunog ng sapatos at nang tignan ko kung kanino iyon ay sa isang babae iyon.

"Yes, Director." Sagot niya sa akin, napataas ako ng kilay.

"And you are?" I asked, looking at her.

"Ehem, good morning, Director. I'm Ms. Lopez the dean of the MasCom College." She explained, I nodded. "And as per the students involved, we already executed their punishments." Dagdag niya.

"Can you please tell me these punishments, specifically?" I asked again.

"Well, we-" I didn't let her continue and so I said what I wanted that bastard Jackson and his company do.

"Ms. Lopez, I want this Jackson and his company to clean all the bathrooms in the University for one month." Panimula ko.

"But-" alma niya, habang nanlalaki ang mga mata.

"No but's, Ms. Lopez. And as an addition, Jackson, himself, will have a entrance test after his and his friends work is done." Dagdag ko at tumayo na, pero hindi pa man ako nakakalagpas sa kanya ay nagsalita akong muli. "And I'm not asking for your approval or permission, this is not a request but an order and I hope that you understand." Dagdag ko habang matamang nakatitig sa mata niya.

"This school must be for those students who are deserving and not because they're rich." And I walked out that disgustingly-aired office.

Nang makalabas ako sa faculty ay kaagad akong naglakad papunta sa garden na malapit lang at kaagad na nakuha ang atensyon ko ng isang lalakeng naka-upo sa benches na malapit sa garden.

I smirked and walked towards him, Nikki.

"So, you're here." I said, still walking. I noticed that his complexion is not okay.

"Y-Yes, isn't it obvious?" Tanong niya sa akin at yumuko.

There is something wrong.

"Are you okay?" Tanong ko sa kanya nang makaupo na ako sa kabilang dulo ng bench na inuupuan niya.

Tumingin lang siya sa akin at tumango.

"Okay, you're not. You're obviously not okay, right?" Tanong ko sa kanya, pero hindi siya umupo. "Hey, what's wrong? May masakit ba sayo?" Tanong ko sa kanya dahil iba talaga ang lagay niya.

Pansin ko ang malalim at tila nahihirapan niyang paghinga.

Pero imbes na sumagot ay tumayo siya at nagsimulang maglakad palayo kaya sumunod ako sa kanya.

"Nikki. Nikki, wait!" Sigaw ko sa kanya nang mahawakan ko ang braso niya.

"Ano ba? Okay nga lang ako." Sabi niya at pilit na ibinababa ang kamay ko na may hawak sa braso niya, pero parang nahihirapan siya.

"You are not okay, Nikki. Parang ang tamlay mo. Come on, where is the cocky Nikki that I met at Miguel's resto?" Pabirong tanong ko sa kanya pero gaya ng kanina ay hindi siya sumagot at naglakad lang siya.

Imbes na hayaan siya ay hinatak ko siya papunta sa akin.

"What is wrong? Tell me." Tanong ko sa kanya. Kaagad siyang umayos at tumingin sa akin ng masama.

Finally, you're back!

"Ano ba'ng problema mo!? Sabi ngang wala eh so stop bugging around me, jerk!" He hissed, I smirked.

"So, you're back. Nikki the brat is back!" Natatawang sabi ko sa kanya.

"YES, I'M BACK! SO! LET! ME! FUCKING! GO!" Bulyaw niya sa akin at patalikod na humingal.

Magsasalita palang sana ako pero natigilan ako nang bigla siyang napaluhod at kaagad akong napatakbo papunta sa kanya.

"H-Hey, what's happening?" Alalang tanong ko sa kanya, he is pale.

"M-My... in-inhaler. Huhh huhh huhh" daing niya habang itinuturo ang bag na hawak niya at ang kabilang kamay ay hawak ang dibdib niya.

Kaagad kong binuksan yun at hinanap ang inhaler na sinasabi niya, nang makakita ako ng isang asul na may takip na puti ay kaagad ko iyong ibinigay sa kanya.

Kaagad naman niya iyong kinuha mula sa akin at ikinulog.

Matapos ikulog ay tinanggal niya ang takip at kaagad na itinutok sa bibig niya ang asul matapos pindutin iyon sa taas. Inulit niya iyon at huminga ng malalim

"Are you okay now?" Tanong ko sa kanya nang mapansin ko na ayos na ang kulay niya.

"Y-Yes." Matipid na sabi niya at tuluyan na siyang umupo sa sahig.

"Do you have asthma?" Tanong ko sa kanya, tumango siya sa akin.

"Let's go, then." Kaagad na yaya ko sa kanya at marahang hinatak ang kamay niya.

"W-Where to?" Tanong niya sa akin nang tuluyan siyang makatayo.

"To the infirmary." Sagot ko habang hinahatak siya.

"W-Wag na. May pasok pa ako." Sagot naman niya habang pilit na hinahatak ang kamay niya pero wala na siyang nagawa nang higpitan ko ang hawak ko at lalo siyang hinatak pa.

"Don't be stubborn. Ako na bahala sa mga klase mo, I'm the director, remember?" Sabi ko at hinatak siya.

Itutuloy...

A/N: Sorry guys, I've forgotten to update yesterday because I was very preoccupied but don't worry, as my peace offering, I'll update two times in this week.