Gustave's POV
I stood up and slowly got out of from the bed where Nikki is peacefully sleeping right now.
"So fragile..." I said as I was looking at his appearance right now. May pasa parin siya na halata, dahilan marahil ng nangyaring gulo.
Medyo namayat din siya, dahil siguro sa asthma niya. Buti nalang ay may inhaler siya kanina kundi ay baka ano nang nangyari sa kanya.
Kinumutan ko muna siya bago tuluyang lumabas sa infirmary.
...
NANG matapos kong masuot ang suit ko ay kaagad akong lumabas sa kwarto ko. I'm here now at my house, well, a mansion to be exact.
"Let's go." Sabi ko sa secretary ko at naunang lumabas sa mansion.
Kaagad naman akong pinagbuksan ng driver ng kotse ko at kaagad akong pumasok sa likod.
Kasama ng driver ko ang secretary ko na nasa harapan na umupo. Nang maayos na ang lahat ay pinaandar na niya ang kotse.
"Gather the men and go to the mansion of Gideon. You know the address, right?" Kaagad na pamungad ko sa pinuno ng mga tauhan ko nang sagutin nito ang call ko.
Yes, this is the second step of my plan.
"Yes, Sir." Sagot lang niya at kaagad kong tinapos ang tawag.
Ang plano ay ang pagdukot sa mahal ng mahal kong dating kaibigan na si Axel. Then, after they abduct him, my actual plan will start.
I smirked.
...
I immediately went out of my car and walked towards the company my father and Gideon's father build together.
Nagdiretso lang ako sa paglakad papasok at hinayaan ang secretary ko na kausapin ang mga guard ng establisimento.
I walked, my chin held high, because that's what is right and just. Ako dapat ang tinitignan at wala ng iba.
I don't care if I have this what they call intimidating aura, malay ko ba sa kanila, I'm just being and acting the usual me. Maybe they can't just get used to it or maybe they can't stand it.
"You attend the meeting and I will go to somewhere." Sabi ko nang marinig ko ang tunog ng takong ng secretary ko.
Hindi ko na hinintay ang sagot niya at kaagad na dumeretso sa opisina ng aking dating matalik na kaibigan.
Habang naglalakad ako papunta sa opisina ni Gideon ay may nakita akong babae na nasa isang table sa harapan ng opisina ni Gideon, pareho sila ng attire ng secretary ko so, I guess, she is Gideon's secretary.
"Hello. I want to meet Gideon. Inform him that I'm here." Sabi ko sa kanya na tila gulat na gulat, pero kaagad naman siyang tumayo at pumasok sa loob ng opisina ni Gideon.
Kaagad naman akong sumunod sa kanya at walang ano-ano ay pumasok ako sa loob ng opisina.
"Hi." Kaagad na bati ko sa masyadong busy na si Gideon that I guess, was doing some paper works.
"Sir?" Dinig kong sabi ng secretary niya habang nakatingin sa kanya.
"It's okay, leave us." Kaagad na sabi niya sa kanyang tauhan, so rude. "What brought you here?" Dagdag niya nang maisara ng babae ang pinto.
"Wala man lang bang kamusta? Kaagad yan ang tanong mo?" Sabi ko sa kanya, "come on, parang hindi naman tayo naging buddies." Maenganyong dagdag ko pa.
This is very interesting.
"Spit it out, Gustave. Wala akong panahong makipag kamustahan sayo." Kaagad na sagot niya. He really despises me, huh?
"Why so cold?" Natatawang sabi ko sa kanya, pero hindi siya kumibo. Tumahimik ako para tignan ang opisina niya amd I must say, maganda ito.
Nang matapos ako ay umupo ako, sa upuang nasa harapan niya.
Tinignan niya ako, "Gustave, kung wala kang sasabihin, you can leave. I have works to do." Sabi niya sa akin at muling tumingin sa mga dokumento na kanina niya pang sinusulatan.
Oh, I hate that work. Sa University palang ay naiinis na ako, paano pa kaya pag nasa akin na rin ang kompanya?
I stayed there, looking at him making myself look like a fool. Siguro sa asar ay nagsalita siyang muli.
"How long do you plan on watching me as I do my work, Gustave?" Tanong niya sa akin nang halos kalahati na ang natatapos niya.
Is he that diligent? Na makaya niya ang ganung mga papeles na pirmahan na sunud-sunod? Tsk.
"Tsk!" Tila asar na sabi nalang niya at ipinagpatuloy ang ginagawa. I stayed there and stayed until...
"Well, dear buddy. I want to tell you something -and when I say something, it will surely get your attention." Sabi ko habang nakatingin sa kanya at tumayo.
I'm sure that this time, my men are ready to execute the plan.
Akala niya ba ay nagtagal ako para lang sa wala? Tsk, moron! I went here not for the meeting but to let him know that today, at this moment, I will have his lovely Axel. Ngumisi ako sa utak ko.
"And what is it?" Tanong niya sa akin na naging dahilan upang mapangisi ako.
"As we speak, here, at this moment..." panimula ko at inilapit ang mukha ko sa kanya at ngumiti.
"What is it!!? Damn it!!" Tila napipikong tanong niya sa akin.
"Your beloved someone is in danger, that's what I wanted to tell, Gideon." Diretsong sagot ko sa kanya.
I saw how his face changed. He must really care for this Axel, then? Well, it's good.
"It's simple as that. Well, if you'll excuse me." Tanging sabi ko sa kanya at inayos ang tayo ko.
"Gustave, what do you mean?" Tanong niya sa akin.
"Find it out yourself, Gideon." Tanging nasabi ko sa kanya at nakangising lumabas sa opisina niya.
"Shit!" Dinig ko pang sigaw niya bago ko tuluyang maisara ang pinto. I smirked even more.
It is actually perfect!
Hindi na ako nagtagal pa sa kompanya ko dahil nagawa ko na ang pakay ko.
"How was the meeting?" Tanong ko sa secretary ko nang makasakay ko sa kotse.
"It's good, Sir. They discussed about the company and the soon emergings." Sagot nito.
"Did all the staff and major stock holders attend the meeting?" Sunod na tanong ko sa kanya.
"Yes, Sir. Actually, you and Sir Gideon were the ones who didn't attend the meeting." Sagot niya at inayos ang suot niyang salamin, may salamin pala siya? Hindi ko yun napansin.
Tumango lang ako at tinignan ang oras sa wrist watch ko. It's just 4:30 PM, nasa University parin siya.
"To the University." Sabi ko sa driver at kaagad nitong pinaandar ang sasakyan.
I want to see my little brat and do something to him, more than what I did to him last time.
Yes, I meant what I said to him in the infirmary but I guess, I can't. I really just have this desire and urge for him.
I let my eyes close for a bit. Sandali lang, dahil I will do my plan and this time, it's for my little brat, for my Nikki.
I smirked and finally let the darkness consume me.
Itutuloy...
A/N: Can't help but to update. So, here it is. Enjoy!
BINABASA MO ANG
The FIENDISH
General FictionGustave Salvatore is a famous model as well as a business man. He is one of the richest persons in the business industry. He can get what he wants by doing all the means to get it - on the other hand, Nikki Queen is just an 18-year-old, simple colle...