SONSUZUM OL

Bölüm 5

Yine bir çıkmazdaydım. Her tarafım o enkazın ve karamsarlığın etkisindeydi.

Ve benim bu enkaza vücudum dayanamayacak kadar güçsüzdüm. Yine de bir umut biri benim elimden tutar çeker diye bekliyorum bütün çaresizliğimle. Peki benim kurtarıcım o aradıgım ışıknede şimdi? Hani benim umudum, hani güneşim yinemi istenilmeyen çocuk yinemi kabul edilmeyen bir kızdım.
Benim gözlerimdeki umutsuzlugu gören beni araftan kurtaracak benim sadece gülerken gözlerimde beliren yaşı görecek. Benim o gözlerimdeki ıslaklıkla parlamaması gerek. Annem gibi sadece gülmeli o gözler. Hani derler ya dertli olan acısı olan hep gülermiş diye (yine tekrarlıyorum bu söz beni tanımlıyor) bu söze katılıyorum.

Gözlerimi siyah ve beyazın döşenmiş olduğu bir odada açtım çok güzel bir odaydı. Şimdi ise karşımdaki aynada kendi yansımamı görebiliyordum. Şuanda kocaman bir yatağın üstünde ,ellerim yatağın başlığına bağlanmış bir şekilde yatıyordum. Ellerimi hareket ettirdiğimde inanılmaz bir sızı ile gözlerimi yumup dişlerimi sıkmıştım. Bu odada sanırım kimse daha önce kalmamıştı. O kadar boş duruyorduki sanki bağırsam yankı yapacak gibiydi. Bütün gücümle ; "imdat kurtarın beni lütfen" bırakın beni imdat diye tekrar tekrar bağırmıştım. Ama duyan kimse yoktu. Beni sabah bayıltım buraya getirmişlerdi ama odadaki camdan dışarı bakıldığında zifiri karanlıktı. Hava ne zaman bu kadar kararmıştı. Ben kaçsaattir uyuyordum. Üzerime baktıgımde okul kıyafetlerimleydim. İyi de bu Savaş denilecek igrenc adam dememişmiydi uyut onunla işim vardı diye. Hicte birşey yapmamış.

Sanırım şimdi korkmam gerekiyor. Çünkü beni eğer buraya getirdiyse burda bana ne yapacak bu bilinmezdi. O Savaş denilen herifin benimle tek bu sorundan buraya tıkması sacmalaktı zaten. Dimi yani ilk önce depo gibi yere kilitleyip. Sonra bu eve getirmesi iki şekilde açıklanabilir. Ya bana plotonik aşıktı. Yıllar sonra beni buldu ve hasret gideriyor galiba. Ya da daha önceden ben buna bir kötülük yaptım hatırlamıyorum galiba. İlk okulda bir çocuğun şekerini almıştım. Acaba omu oysa fena dalga gecerim ya. Nasıl ağlamıştı salya sümük öyle. Acımıştım o zaman ama şekerin tadıda bir harilaydı yani ona laf yok. Kaderimin üstüne resmen asfalt dökmüşler haberim yok ya.

"Allahım simdi ben burdan nasıl kurtulacam yarabbim yardım et lütfen yarabbim." düşündügüm şeylere bak şimdi annem meraktan ölmüştür. Bu kadar şaka yeter artık diye bağırmaya başlamıştım ama duyan yoktu malesef galiba evde tektim.

Artık ağlamaktan gözlerim şişmişti. Aynada sanki ölü birinin dirilmiş hali vardı karşımda.

Savaş'tan devam:

-"Anne dediğin kızı buldum."

-"..."

-"Anne kızı napıyım."

-"..."

-"Yalnız anne istediklerini yapamam bu kız daha çok küçük. İlk yaptığımız işkence de bu kız ölür."

-"..."

-"Yok anne daha konuşmadım."

-"..."

-"Okula gelir gelmez zaten anladım anne bu kızın aradıgımız kız olduğunu ."
-"..."

-"Bu arada anne abime söyleme o kesin bu olaya müdahale etmeye kalkışır."

-"..."

-" Kaçamaz anne merak etme."

-"..."

-"O kadının kızı buradan canlı cıkmayak anne merak etme."

-"..."

-" Tamam anne görüşürüz yarın oraya gelirim." sandalyeye sinorle oturdum şimdi ben ne yapacaktım. O kıza bunları yaparak sadece annemi mutlu edicektim. Elimdeki kalemi sinirden sıkmaktan kalemden kırılma sesi geldi.

Liseyi bitirmeme rahmen lanet bir kız için tekrar gitmek ne kadar zor sonunda buldumda lanet okuldsn kurtuldum. Ama kızın bu kar güzel olması işimi zorlaştıracak ama olsun. Annemden kıymetli kimse yok bu dünyada benim icin . Annemin intikamını alman lazım. Ama şu varki annemin neden o kadının kızını ısrarla öldürmeme istiyor hala anlamıyorum .Ayaga kalktım ve şimdi işgencelerin ilkini yapmam gerek . Küçük kızımızın canı biraz acıyacak ama bu zevki almama deger.

Hepiniz öpüldünüz yorumlarınıza ve votelerinize ihtiyacım var daha sizi bir sürü olay bekliyor. Desteginizi bekliyorum.