Saatler geçiyordu.
Günler geçiyordu.
Yüzü hafızamdan siliyordu.
Hislerim gitmiyordu.
Söküp atmak istiyordum. Yapamıyordum.
Esas oğlandı o.
Kendimi esas kız gibi hissetmemi sağlayan, esas oğlan.
Elime tutuşturduğum kitabı kenara atıp onu okumak istiyordum ama yoktu ki.
Eli elime bir kez değmişti. Sonra gitmişti.
Rüyalarıma bile girmiyordu.
Oysa onun yüzünün her bir karesini ezberlemek istiyordum.
