Kankama Aşık Oldum

4_ayrılık

Umutcum :3♡

Umut kantine gitmişti.Bende grupla takılıyodum.Nisanın yokluğuna alışmıştık.Ama yinede bazen o olsa falan diye hayaller kuruyordum.Sonuçta 11 senedir aynı okullarda okuyarak devam ediyoruz.
Umut fazla geç kalınca gruba"Ben umuta bakıp geliyorum"dedim ve kalkıp kantine doğru yürüdüm.
Kapıdan girdiğimde Umutun elinde iki şişe içecek vardı ve karşısındada Çağla.Birşey konuşuyorlardı."Umut"diye seslendiğimde kanı donmuştu.Bana bakarken ciddi bir şekilde bakıyordu"Seninle konuşalım"deyip Umutu çağırdım.
Yanıma geldiğinde bahçeye çıktık.Elindeki sodayı bana uzattı.Alıp"Çağla ile aranızda ne var?"yutkundu ve konuşmaya başladı."Bulut,bilmiyorum sanki hala onu seviyorum gibi geliyor.Onu unutamıyorum.Kokusunu,konuşmasını,aptallığını,yaşadıklarımızı.Geçmişi unutamıyorum ben.Nisayı da en başından sevmiyordum.Onu kullanmış olabilirim.Sevilebilecek bir kız.Her erkeğin hayali ama ben onu unutamıyorum işte.Lütfen,onu seviyorum diye beni bırakma Bulut.En son kaybetmek isteyeceğim kişi sensin.Hatta kaybetmek bile istemiyorum."deyip bana sarıldı.Bende ona karşılık verdim"Ama kız senin yüzünden okulundan da oldu.Keşke hiç çıkmasaydın.Ümitlendirmeseydin.Baksana"
"Haklısın.Bu kadar kötü olabileceğini düşünmemiştim."
Geri çekilip gülümsedi"Çağla ile insanca konuşmaya ne dersin?"dediğinde gülüp"sanki önceden senin gibi konuşuyordum"dediğimde oda burun kıvırdı,bende gülmeye devam ettim.
Kantinde tek başına masanın birine oturmuş olan Çağlaya baktım.Bu kıza alışacağıma emin değilim ama deneyecektim.En yakın arkadaşım için.Çaģla biz konuşurken telefonuyla oynuyordu.Yanına yaklaştığımızda bizi farkedip telefonunu cebine attı."Merhaba"derken ben bir sandalye çekmiş,oturuyodum.Yanıma da Umut oturdu.Beraber biraz konuştuktan sonra zil çaldı."Üzgünüm,seninle konuşabilirim ama bu seni seveceğim anlamına gelmiyor.Çünkü arkadaşımı okuldan attırdın"dedim.Çağla:"İlk o başlattı.Kendi tuzağına düştü.Ne yapabilirdim"dedigide sadece Umutun koluna girip sınıfa doğru yürümeye başladım.Umut kendini tutmadan sadece sırıtıyordu.Bense kaşlarımı çatmış,sınıfa doğru yürüyordum.

Okuldan sonra bir taksiye atlayıp Nisanın okulunun önüne geldik.Yanımda Umut da vardı.Olmaması gerektiğini söyledim ama bunu yüzyüze halletmek istediğini söyledi.Nisa taksiye binmeden önce Umut ne söyleyeceğini bana söylemişti.
Nisa,Umutun tarafından arabaya binip Umutun boynuna sıkıca sarıldıktan sonra "Aşkım,ve en sevdiğim arkadaşım!Bu iki güzellik nasıllarmış?" Neşesi yerindeydi ve Umut birazdan bu neşeyi bozucakti.Umut,Nisaya belli etmeden bana 'Ne yapıcam ben?' bakışları yolladığında ellerimi bilmem dercesine oynattım.
Önüne derin bir nefes alıp döndü.
Evimin önüne geldiğimde Umutla ikimiz indik.Nisa eve gitti.Umut büyük siyah kapıdan geçmeden önce önünde durdu ve beni de durdurdu."Ne yapıcam ben?"dedi ve ellerini omzuma koydu."Bilmiyorum.Bir şekilde ona söylemelisin"dediğimde endişeyle yere doğru baktı.Kafasını kaldırdığında"Sen söyle"deyip yamuk bir şekilde gülümsedi.Omuz silkip"Zaten her şeyi ben yaparım"dediğimde sevinerek yanağımdan suluca öptü"Canım kız kardeşim!"gülümseyip kapıyı açmalarını adamlarima söyledim.Umutda elini sallayıp"Sabah görüşürüz "deyip gitti.Kapı açıldiğında bende eve girdim.
Yarın onların okuluna tek gidip Nisaya açıklamalıydım.Sonra zaten Nisa ve Umut kendi aralarında konuşurlar.

:)))))))))))

"Nisa,bak dinle"dediğimde kafasını bana doğru çevirdi."Noldu?Bu arada Umut niye gelmedi?"Nisanın elini tutup"Bu umutla ilgili bişey"dediğimde endişelenmeye başladı"Noldu sevgilime?"Kalp kırıcı bir şekilde oldu sanırım"O artık senin sevgilin değil!"diye bağırdım.Aptalca gülüp "Nasıl?"dedi Nisa.Omzundan tutup salladım."O seni hiç sevmiyormuş.En başından beri seni kullanmış.Çağla için,onu unutmak için.Ama nolursa olsun Çağla illa hayatına giriyormuş.Onu unutamamış."Birden çığlıklar içinde ağlamaya başladı.Yatağıma kafasını koyup battaniyenin içine gömüldü.Ikide birde kulaģımı sağır edici çığlıklar atıyordu.
Annem içeri dalıp ne olduğuna baktı"Noluyor kızlar?"dedi ilk bana,sonra battaniyeyle kafasını sarmış Nisaya baktı."Nisacım"deyip Nisanın yanına gitti."Umut senden ayrıldı mi?"diye sorduğunda Nisa battaniyenin arasından çıktı ve ikimiz aynı anda "Sen nereden biliyorsun?" diye sorduk.Kıkırdayıp"Annelik iç güdüsü"Nisa battaniyenin içine gömüldü.Bende anneme tuhaf tuhaf baktım"Bazen Umutla konuşuyoruz.Ne zamandır senden ayrılmak istiyordu."
"BEN ONUN İÇİN OKULUMDAN OLDUM!"Nisa bunu bağırarak söylediğinde annemle ikimiz kulağımızı kapadık.Sonra arkasından binlerce küfür etti.Annem dayanamayıp odamı terk ettiğinde güldüm.Sonra Nisa sesini kestiğinde kulaklarımı kapadığım ellerimi çektim.Nisa gözleri yaşlı bir şekilde bana baktı."Bulut?"deyip burnunu çektiğinde ona ne var dercesine baktım."Biz şimdi ayrıldık.Artık o sik kafalı ile konuşmassın değil mi?"Ben:
"Tabiki konuşucam.Bana bir zararı olmadı ki Nisa.Zaten başta seninle çıkması için onunla arkadaşlık yapmadım."Nisa:
"Ama o beni okuldan attırmama neden oldu!"Ben:
"Kendin kaşındın Nisa.O çocuğa sormadın bile!"Nisa:
"Onunla arkadaş olan,benimle olmasın!"deyip bağırdı ve odamdan çıktı.Arkasından"seninle arkadaş olmak için can atıyorum.Lütfen onunla konusmucam senin için"diyerek alay ettiğimde kapıyı vurup çıktı.

Ertesi gün okulda;Umut,Çağla,Burçin ve ben bir bankta karşılıklı oturuyorduk.Onların yanında durmaya hevesli değildim.Sırf Umut için yapıyordum.O istediği için burada oturuyordum.Zil çaldığında Burçin ve Çağladan ayrıldık.Sınıfa gidiyorken"Nisa ile küsüz,seninle konuşmamı bahane etti.Seninle konuşmamamı istedi."deyip dün olanları anlattım.

Okul çıkışı biraz yürümek istedi Umut ve yürümeye başladık.Yanımızda olmazsa olmaz "ÇAĞLA HANIM" vardı.Umut o gerizekalı için ölüyordu.Sanki dünyada birtek bu kız kalmış gibi.Ama etrafına bakmıyordu.Sanki Çağla onu yörüngesinde tutuyor gibi.