ATELOPHOBIA (Zayn Malik)

Κεφάλαιο 2.

''Καλωσόρισες στο Les Couleurs.Παρέδωσε μας τον πίνακα σου και το βιογραφικό σου.'' το θερμό χαμόγελο στα χείλη της γυναίκας δεν είναι αρκετό ώστε να τον βοηθήσει να προσαρμοσθεί σ'αυτό το ωμό και κρύο περιβάλλον.
Αφαιρεί το δερμάτινο παλτό από τους ώμους του,τοποθετώντας το πάνω στα γόνατά του.
Βολεύεται στην αναπαυτική καρέκλα και γυρίζει να κοιτάξει το ζευγάρι.
Ένα ψεύτικο,πλούσιο ζευγάρι που ζει με την πεποίθηση πως είναι χαρούμενο.

Το επικριτικό βλέμμα τους,τον κάνει να στριφογυρίσει τα μάτια του.
Η γυναίκα,καθαρίζει το λαιμό της,χτυπώντας νευρικά το στυλό της,στο τραπέζι,κατασκευασμένο από κερί.
Παρατηρεί με απάθεια το,λερωμένο από χρωματιστό μελάνι,σώμα του.
Στο δωμάτιο επικρατεί ησυχία.
Τα άτομα στο χώρο,κρίνουν βουβά ο ένας τον άλλο.

''Λοιπόν,τί έχεις να μας δείξεις;'' ο άνδρας δένει τα χέρια του μεταξύ τους,κοιτάζοντας τον νεαρό.

''Richard,νομίζω πως δεν είναι καλή ιδέα.'' ψιθυρίζει η σύζυγός του φέρνοντας τα δάχτυλα της στο πρόσωπό του ώστε να τον λογικέψει.

"Όλοι έχουν μία ευκαιρία,Elizabeth.Εδώ,κρίνεται το μέλλον τους.Σταμάτα να είσαι τόσο αυστηρή.'' την μαλώνει χαμηλόφωνα και δεν περιμένει απάντησή της.
Στρέφει την προσοχή του στο αγόρι και χαμογελάει,αυτή τη φορά αληθινά.

''Δώσε μου το βιογραφικό σου,νεαρέ μου.Δεν έχω χρόνο για χάσιμο.'' φτιάχνει τη στάση του σώματος της και σηκώνει ψηλά το κεφάλι της.
Πρέπει να φανεί δυνατή.
Κανείς δεν μπορεί να την υποτιμήσει.

Εκείνος,ξεδιπλώνει το τσαλακωμένο χαρτί που φυλασσόταν στη τσέπη του και της το παραδίδει.
Όταν η γυναίκα το τραβάει από τα χέρια του,το αγόρι δε μπορεί να μη γελάσει.
Μοιάζει ανόητη γι'αυτόν.

Τα πράσινα μάτια της,μελετούν με απόλυτη προσοχή τη χοντρή,μαύρη γραμματοσειρά και ο εγκέφαλός της,ρουφάει μανιωδώς κάθε πληροφορία που αποτυπώνεται στο χαρτί.
Ύστερα από λίγη ώρα,εγκαταλείπει την ανάγνωση της και εστιάζεται στον ατίθασο νεαρό,μπροστά της.

''Γιατί πιστεύεις ότι το έργο σου,μπορεί να εκπροσωπήσει τη γκαλερί μου-''

''μας,'' την διορθώνει ο άνδρας της και δέχεται ένα θανατηφόρο βλέμμα από εκείνη.

''Γιατί θεωρείς πως πρέπει το όνομά σου να γίνει γνωστό,στο χώρο της τέχνης;Ποιά είναι τα πλεονεκτήματα σου,κ.Malik;'' οι μακριές βλεφαρίδες της,καλύπτουν σαν πέπλο τα μεγάλα μάτια της και τα κόκκινα χείλη της ανοιγοκλείνουν ελαφρά όση ώρα μιλάει.