ATELOPHOBIA (Zayn Malik)

Κεφάλαιο 8.

Τα δάχτυλα του αγγίζουν με δισταγμό τα καστανά μαλλιά της.Οι παλάμες του ίσα που ακουμπούν το πρόσωπό της.Η  λεπτή κουβέρτα με την οποία έχει εκείνος τυλίξει το σώμα της,τώρα έχει παρασυρθεί κάπου στο χώρο εξαιτίας του ανήσυχου ύπνου της.

"Ήταν πολύ λάθος απόφαση να ζητήσεις την βοήθειά μου." μονολογεί θλιμμένα. Η σταθερή αναπνοή της ηχεί στο μικροσκοπικό δωμάτιο.
Δεν θέλει πλέον καμία επαφή με  την Season.
Με την μητέρα της.
Με το 'είδος' τους.
Ναι,για τον Zayn αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από μία κατηγορία φτηνών όντων.
Όντα φτηνά στο μυαλό,στην καρδιά.
Οι σκέψεις του διακόπτονται μεμιάς όταν άηχες κραυγές ξεφεύγουν από τα χείλη της.
Τα μάτια της σφίγγονται και εκείνη στριφογυρίζει στο κρεβάτι.

"Δεν θα τα καταφέρω." λέει με την βραχνάδα να διακρίνεται στη φωνή της.
Τα μικροσκοπικά της χέρια έρχονται στο σημείο να χαλάσουν το λευκό σεντόνι που την φιλοξένησε τη νύχτα.
Τα νύχια της χτυπούν με μανία το κρεβάτι και τώρα στο σεντόνι έχουν σχηματιστεί ζωηρές γραμμές από τις επιπόλαιες κινήσεις των χεριών της.
Δάκρυα τρέχουν από τα μάτια της και κραυγές πόνου καλύπτουν το χώρο.

"Season." κουνάει απαλά τους ώμους της μην επιτρέποντας στον εαυτό του να ανησυχήσει για το κορίτσι που ταλαιπωρείται από τους δαίμονες των ονείρων της.
Η κοπέλα δεν δείχνει να υποκύπτει στη φωνή του και στην προσπάθειά του να την ξυπνήσει.
Ξεφυσάει και παραδίνεται θάβοντας το κεφάλι του στη θερμότητα των χεριών του.
Τελικά αποχωρεί από το δωμάτιό του αφήνοντας την να πολεμάει,δίχως επιτυχία,με τα τέρατα που έχουν τρυπώσει στη ψυχή της.

                            •••

Τα γυμνά πόδια της ακουμπούν δειλά το παγωμένο,καλυμμένο με λευκά πλακάκια,πάτωμα.
Κάποια από τα τελευταία της δάκρυα στεγνώνουν στα μάγουλά της.
Δεν έχει συμβεί ποτέ αυτό.
Η Season ποτέ δεν έχει στερηθεί την ενθάρρυνση από την οικογένειά της κάθε φορά που βλέπει αυτό το όνειρο.
Η Season ποτέ δεν έχει ζητήσει από κάποιον άγνωστο να την φιλοξενήσει στο σπίτι του.
Η Season ποτέ δεν έχει ξεφύγει από τη φυλακή,ονόματι Liam.
Η Season δεν είναι συνηθισμένη στις αλλαγές.
Χωρίς να επεξεργασθεί το χώρο γύρω της,χάνεται στο μακρύ διάδρομο της οικίας.
Με τρεμάμενα χείλη και κοκκινισμένα μάτια αναζητά τον Zayn.
Τα χέρια της τρέχουν γύρω από τη μέση της και μοιάζει φοβισμένη.
Φτάνει στο καθιστικό του ζεστού σπιτιού.
Το αγόρι κάθεται σε μία γωνιά του υφασμάτινου καναπέ.
Τα γόνατά του ακουμπούν το πηγούνι του.
Η Season θαυμάζει το πρόσωπό του και μανιωδώς ψάχνει κάποιο ψεγάδι,κάποιο λάθος σε εκείνο.
Οι μακριές και πυκνές βλεφαρίδες του χαϊδεύουν και στολίζουν σαν πέπλο τα κλειστά του βλέφαρα.
Δείχνει τόσο ήρεμος και η κοπέλα εύχεται να μοιραζόταν την ηρεμία αυτή μαζί της.
Αργά τον πλησιάζει και φέρνει το χέρι της στον ώμο του.
Δεν τραντάζεται στο άγγιγμα της παρά μόνο παγώνει στη θέση του.