Forbidden Love

I Won't Give Up

MARCI'S P.O.V.

(A/N: Guys alam ko shocked kayo bakit ko nilagyan ng P.O.V. tong 'kontrabida' na to. Lol pero gusto ko si Marci dito. Aw hahaha.)

Gago ako? Oo. Di ko yun ikakaila, tanggap ko na sobrang gago ako. Walang pinagkaiba sa mga lalaking pakalat-kalat lang diyan na nanloloko ng mga babae.

Bullshit! Di ko alam kung paaano ko aayusin buhay ko ngayon na wala na siya, I hurt her. I gave her the reason to leave me, the reason to not believe everything I'd say to her.

Sinaktan ko yung babaeng mahal ko, tangina lang and tanga ko! Sabi ko dati nung kami pa, nung di pa dumating si Bea sa buhay niya na di ko siya sasaktan.

I told her that she'll never feel anything because of me, but only happiness. I gave her that, but bullshit happened. I never thought that someone could make her even happier than I could - and it was Bea.

"Anong ginawa mo pre?" Asked Ruel, my schoolmate and the one who knows how I truly feel right now.

"I did what I should. Sinabi k okay Bea lahat. I gave her the chance that I once had, to make Jho happy." I answered and took another glass of alcoholic drink.

Nandito kami ngayon sa bar. Niyaya ko siya na samahan ako dito mag pakawala. Grabe no? Lakas ng loob ko mag wala eh ako naman yung nanakit. Hahaha

If I could only have the opportunity to shoot myself just for Jhoana to be mine in another my another life, gagawin ko.

"Gano'n ko siya kamahal pre." Sabi ko ulit. Tapos tumawa ng peke.

"Alam mo pre, bilib ako sayo eh. Kasi kung ako ikaw, pwede ko naman na hindi na sabihin kay Jho lahat eh tapos magiging masaya pa kayo. Pero ikaw hindi, sinabi mo parin sakanya."

I looked seriously at him. "Haha di ko kaya maging masaya na may tinatago sakanya pre. Tsaka isa pa, di mo ako katulad no!"

"Hoy Marc ha? This is not about me okay?" Sabi niya. Tumawa nalang ako, pero tangina nakakabayot masaktan! Haha

Nag stay pa kami dun ng medyo matagal. Gusto ko talaga mag wala eh. Sobrang galit ako sa sarili ko. Sumuko na si Ruel, di na siya uminom ulit. Pinapanood niya nalang ako mag pakalasing.

"Pre, alam kong sobrang bayot ng sasabihin ko. Pero tandaan mo lang, kung gusto mo talaga, mag hihintay ka na dumating ulit sa'yo yung chance na mapasaya mo siya. Pero pinaghihirapan yun pre, you can't have the diamond without taking the risk diba? Hinuhukay at hinahanap yun."

Nagulat ako sa mga sinabi ni Ruel, may mga alam din pala to na mga gano'n? Akala ko kasi gago lang to eh. May part din pala na seryoso rin to.

Pero sobrang sakit na ng ulo ko, nahihilo na rin ako. Pinikit ko na yung mga mata ko, tapos sinandal sa kung saan comfortable ulo ko, gusto ko tumakas sa problema na to.

"Pero tangina feeling ko wala na akong kausap. Sige pre, good night."

Di ko na inangat ulit inangat yung ulo ko para tingnan kung umalis na siya, pero after what he said, everything went blank, I can't hear anything nor feel something.

---------

"Anak. Gising na, tanghali na oh? Di ka pa kumakain." I heard mom's voice waking me up. I tried to open my eyes, and stood. Pero napaupo lang ako ulit sa bed ko and god, my world's spinning, literally. Grabe, ang sakit ng ulo ko, hangover nanaman -_-

"Nak, I know what hanppened." Mom sat beside me. "Pero I still want to hear it from you."

"Ma, so---"

"Right after you eat your breakfast-near-to-lucnh. Okay? Tara nak." She helped me stood up from my bed, and it was successful. I am so grateful to have her in my life.