Herkese merhaba!Yeni bölümle karşınızdayız.Olayların şimdilik tahmin edilebilir olduğunu düşünüyorsanız yanılıyorsunuz.Neler olacak neler ama lütfen okuyorsunuz oy verin ve bizce en önemlisi yorum yapın.Sizleri seviyoruz.
Ayrıca sinem_720 ve elf-cgn kullanacılarına yorumlarından,
prensesim_7 , Wolkorot , sinem_786,sinem_720,elf-cgn kullanıcılarına oylarından dolayı sonsuz teşekkürler.
Keyifli okumalar dilerim.
Mahser4at
Multi:Baran
"Aman bir güncük devamsızlıktan n'olcak."dedi salak Yağız.
"Mal devamsızlık umurumda değil. Hani anne baba var. Terlik var diyorum."dedim. Valla annem beni parçalardı. Benim annem de o potansiyel var.Klasik Türk annesiydi benimki. "Aman sallarız bir şeyler."diyerek geçiştirdi beni. Söylenerek devam ettim kahvaltıma. Neyse sallama gücümü kullanırdım artık. Yapacak bir şey yok.Tek dileğim annemin terlik sallama gücünü kullanmamasıydı.
Kahvaltıyı toplayıp hep birlikte salona geçtik.
"Ebrar benim telefonum nerede?"
"Çantama bak en son oradaydı" sabrımı sınıyordu galiba.
"Canım arkadaşım , zeki arkadaşım çantan nerede ?" diye sordum dişlerimi sıkarak.
"Yukarıda uyuduğumuz odada" başımı sallayıp yukarı çıkmaya başladım. Hıh burdaydı. Telefonu açtığımda 23 arama 17 mesaj olduğunu gördüm. Hepsi anne ve babamdandı .Oh my aman Yarabbi!Bir an kulaklarımda sela okunurken bildiğim duaları okudum. Vallaha sıçtık hemde okkalı sıçmıştık. Annemi aradım. Aramak dediğime bakmayın ödemeli attım. Öğrenciyiz biz."Alo, analar şahım"
"Göstereceğim ben sana ananı da şahını da. Neredesin sen ha neredesin ?! Bi* mesaj atıp kayboldun ortalıktan. Çabuk eve gel. Duydun mu beni çabuk bak babana söylerim gebertir seni."deyip suratıma kapattı.O kadar çok bağırmıştı ki telefonu kulağımdan uzaklaştırmıştım.Elimi kalbime götürdüm.Allah'ım sen beni annemin şerri babamın gazabından koru!Kıyafetlerimizin olduğu poşeti alıp Quicksilver(X-Men ve Yenilmezler 2 den hatırlayabilirsiniz.Hızlı koşan,Scarlet Witch'in ikizi) hızıyla aşağı indim. "Yağız annem aradı valla çok sinirli seninki de oradadır koş çabuk gitmemiz lazım. Abi hadi kalk." deyip kapıyı açıp ayakkabılarımı giymeye başladım. Ben Yağız'ın arabasına binmiştim Ebrar da Deniz'in arabasına binmişti. Bize gelecekti. Belki annemi biraz yumuşatırdı. Öyle umuyordum.
Arabaya binip bir önce eve gitmeyi diledim. Ya da dilemedim. Mal mıyım ben ya ?! Eve gittiğim zaman kesin kıyamet kopacaktı derken eve gelmiştik. Baya yakındı evlerimiz.
Neyse deyip kapıyı çaldım. Ecel terleri döküyordum. Kapıyı açanın teyzem olduğunu görünce azıcık da olsa sevindim. Eğer anneme görünmeden odama gidersem uyuma numarası yapabilirdim. O zamana kadar siniri biraz olsun geçerdi. Yani umarım. Evin içinde sinsi sinsi yürürken popoma isabet eden terlikle durdum. Ağır çekim de arkamı dönerken bir yandan da ölmemek için dua ediyordum.
"Nasılsın annecim ?"
"İşine gelince annecim dersin tabi."
"Aa günahımı alıyorsun ama."
"Cezalısın tablet ve bilgisayarını aldım. Dışarı çıkmak da yasak. Okuldan kaçtığını da biliyorum küçük hanım." oha Sherlock Holmes gibi kadındı valla. Ben ona masum bakışlar atarken
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK İZİ
Ficção AdolescenteSolcuydu AŞK İnsanların hep sol tarafını hedef alırdı Ve aşk bu kadar solcuyken İçinden sağ çıkmak imkansızdı...