2.Bölüm

66 8 8
                                    

Multi:Ulaş

Ne şans ama ! Şimdi bu çocuk beni getire getire abimin staj yaptığı hastaneye mi getirmişti ? Gerçekten eşek şanslıydım. Abim öyle bir bakıyordu ki elimde olsa internetten eve nasıl tek parça gitmek için dua bulurdum. Abim bir bana bir de beni kucağında tutan çocuğa baktı.Gözleri bileğime takılınca bakışları yumuşar gibi oldu.

''Kimsin lan sen?'' diye gürlemesini şu an beklemiyordum. Bana baktı

''Kim lan bu?'' diye sordu bağıran bir tonda. Beni taşıyan çocuğa dönüp:

''Kimsin lan sen?'' diyerek abimin sözünü yineledim. Sorun şuydu ki gerçekten çocuğun kim olduğunu bilmiyordum. Çocuğun bakışları ''Allah belanı versin,seni nereden buldum?'' diyordu adeta. Dişlerini sıktı ve derin bir nefes verdi.

''Bunu kendi cinsinden bir varlık ısırdı.''

Bana dolaylı yoldan köpek mi demişti şimdi bu it!Bir de bunu diyor.Ama canım abim sonunda işe yaradı.

''Sensin lan it!Sende beyin sıvısı yerine çiş mi var ?Bırak lan kardeşimi ! '' diyerek çok abisel bir cevap verdi. Hızla gelip beni çocuğun kucağından aldı ve acile taşıdı.

Oradaki salak hemşire kızlar anlamadığım binlerce şey söyleyerek ayak bileğime bir şeyler yaptılar. Yaptıklarından anlayabildiğim tek şey bandajı bileğime sarmalarıydı. Abim sanırım izin almak için uğraşıyordu çünkü yanında çalıştığı doktorla hararetli bir şeyler konuşuyordu. Sonunda yakışıklı doktor gülümsedi. Vallahi şimdi Allah var adam çoook yakışıklıydı .Yakışıklı demişken, bir çocukla çarpıştım, beni köpek ısırdı ve çocuk beni hastaneye getirdi.İlginç bir pazar sabahı gerçekten...Sonuçta bir daha o çocuğu görmeyecektim ve güzel bir hikayeydi.Sanırım...

Abim yanıbaşıma geldi - şükürler olsun çünkü artık sıkıntıdan patlayacaktım - Kızlara bakıp gülümsedi, bana döndüğündeyse kaşları çatıktı

''O çocuk kimdi,sevgilin mi lan yoksa?Bana bak eğer sevgilinse...''

''Abi çocuğu tanımıyorum bile,ayrıca çocuk bana köpek dedi nasıl sevgilim olsun ya ! '' diyerek bu saçma diyaloğu sonlandırdım.

...

Eve gelmiştik ve arabada anlaşmıştık. Abim pek tatmin olmasa da çenesini kapamıştı çünkü bir kelime daha ederse avaz avaz bağıracağımı söylemiştim. Konu kapanmıştı. Cırtlak sesin faydaları. Eve girdiğimizde annem önce nerede kaldın şeklinde bir azar nutkuna başlamıştı ki beni,abimi ve bileğimi gördü. Saolsun evde bulunan tüm nüfus anında hole gelirken gri beyin hücrelerim çoktan harekete geçmiş uygun bir masal bulmuştu. Asla yalana girmez, yaşamak için öne sürülen bir sebeptir diyerek kendimi avuttum.

''Annecim şimdi ben bakkala gidiyordum. Birden taşa takıldım, düştüm. Kalkamadım bileğim burkulmuş. Şansıma abim de evde teyzemler var diye izin almış geliyormuş, bir de ne görsün. Ben! Hemen alıp hastaneye götürdü, bir şeyim yok ama çok açım hadi kahvaltı hazır değil mi ? ''

Ekmeksiz bir kahvaltıdan sonra Yağız'ı da alıp odama gittim. Yarın aynı okula gidecektik resmen. Şaka gibiydi ! Yani resmen 15 Tatilin bittiğine üzülmüyordum. Ebrar'ı aramaya karar verdim.Ebrar en sevdiğim arkadaşımdı. Kardeşimdi. Kardeşten öteydi.Ve abimin sevgilisiydi . Note5'imden(Hayır telefon değil Note5) rehbere girip Ebrar Bebeyim Ebrar yazısının üzerine tıkladım.

''Kanka bize gel, Arrow izleyelim. Buraya çabuk gel anlatacaklarım var!''

''Geleyim kanka, Şey Deniz de orda mı kanka?''

''Var ya sırf Deniz için gelip anneme cicilik yapacaksan, siktir gelme Ebrar. Kankalığımız yalanmış resmen!'' deyip klasik bir trip attım. 5 dakikaya buradaydı öbür türlü 1 saat hazırlanır. Kötü değilim hayır,tamamen zekayla alakalı.

AŞK İZİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin