6.Bölüm

13 0 1
                                    


"Şimdi nasıl oluyorda ethan hançerin zehrinden kurtuluyor?" Elimi eski kitabın sayfalarında gezdirerek.

Logan derin derin düşünürken. Ben "hafızamı silip bana büyü yaptı .. Tanrım ona ne oldu böyle" marcus benden kitabı alarak "bellki büyüsü pek işe yaramamış. Sonuçta o kurt. Yaptığı büyülerin sağlam olması zaten beklediğimiz birşey değildi."

Peki o zaman neden üzerimdeki büyüyü kaldırmamışlardı.

"Peki neden büyüyü kaldırmadınız? Sonuçta siz.. Lord henry nın çocuklarısınız . " marcus logan a doğru bir bakış attı.
"Seni elimizde tutmamızı kolaylaştırmıştı.. Sanki zihnin yeniden döşenmişti hem iyi yanından bak teknolojik aletlerin kullanımını öğrenmiş oldun."
"Ha ha ha.. çok komik ."

Aklıma ethan yine ethan geldi. Çok farklıydı. Ve bu sadece bir göz kırpması ile gerçekleşmişti. Yüz yıl boyunca bensiz mutluydu demekki. Yoksa büyü yapıp neden hafızamı silsin ki ?
"Madem artık krallar öldü neden beni iki tarafta kendine çekmeye çalışıyor." Tamam her elf ve büyücünün kendine bağlı bir elfi vardı ama kendi yaralarını iyileştirmek için veya kölelik olarak kullanıyorlardı. Şimdi ne için isteniyordum. Zamanında hiçbir elf ethan a bağlanamamıştı. Ve o gün kölelik için saraya getirilmiştik onu gören her elf e istemsiz çekim uyguluyordu.

İlk sıraya dizildiğimizde ona karşı her ne kadar çekim hissetsemde içimdeki öfke ve nefret im onun dikkatini çekmişti. Sonra zamanla tanıdım onu o babasından çok farklıydı. Bana karşı çok iyi davranıyordu bu da babasını kızdırmaya yetmişti. Sonunu zaten biliyorum ve işte burdayım. Ama o çok farklıydı sanki bana bakınca aslında beni görmüyor gibiydi.

"Çünkü elflerin asıl değeri o günden sonra anlaşıldı. Elflerin çoğu o yangında ölmüştü sonra da yavaş yavaş elf ırkı kalmadı ve böylece büyücüler de ölerek büyük nüfuz kaybetti. Çoğunluk kurtlardaydı sonuçta ölümsüzlerdi ancak kendi hırslarıyla birbirlerine saldırdılar. Şu an neredeyse herkes bireysel çalıştığın dan seni fark eden herkes seni istiyor." Dedi marcus.
"Sizde mi beni bu yüzden istiyorsunuz bu yüzden beni kaçırmaya geldiniz peki neymiş beni bu kadar güçlü kılan köle parçası değilmiyim?" Dedim histerik bir kahkaha atarak.

Logan boğazını temizleyerek "bir büyücü ye bağlanarak onu kat ve kat güçlü kılabilirsin bir sen kaldın zaten eskiden bu bağlanmayı başaran herkes de vardı."
Marcus sözünü keserek " birde araştırmalarımıza göre .."
Logan sözünü keserek " elfler eskiden çok ağır işkencelere tabir tutulduğundan özelliklerinin sadece bir kısımlarını keşfede bildiler."

Marcus devam ederek "dolayısıyla senin de bilmediğin özel....."

Şu an bunu dinlemiyordum aklım tamamiyle ethan a kaymıştı. Ya aramızdaki bağ kopmuş tu ki sonuçta yüz yıldan sonra ne bekleyebilirdim ki. O belkide beni unutmuştu ve hayatına yüzlerce kız girmiştir. Ve şu anda da suçlu hissettiği için beni uzak tutmaya çalıştı ama işe yaramadı.

Logan "aklından ne geçiyor senin ?"
"Bana bugün saldıranlar.. Sanki gözleri dönmüş gibiydi ve ethan onları durdurmaya çalıştı ama birinin bana vurmasıyla bayıldım. Neden beni korumaya çalıştı?"

Marcus "bilemiyorum .. bak sen haklısın o çok değişti bizde . Toplum içinde saçma konuşmamaya dikkat et."

"Hey sizin birde ablanız yokmuydu?"
Dememle ikiside aynı anda birbirlerine baktılar.

Logan "Uhh Natalie ?"
"Evet zamanında ondan az işkence görmüyor değildim."

Marcus "bak senden sonra babam öldüğünde Natalie ve Ethan yakınlaşmaya başladılar onca zamandır hep beraberler."

Kahkahalarım salonda yankılanırken karnımı tutuyordum.
"Ahhaha hani şu bana işkence yapan Natalie? Hayır sanmıyorum. Ethan onun gibileri sevmez. O öyle biri değil."

Marcus "bak aradan yüz yıl geçti inanıp inanmamak sana kalmış. O kontrolden çıkmak üzere. "

"Peki ya siz sizde beni kullanmak istiyorsunuz"

Dediğim şeyle gözlerim dolmuştu. Şimdi ne yapacaktım o artık gitmişti . Natalie benden tam yüz yıl önde başlamıştı.

Marcus un ben farketmden getirdiği viski şişesini direk Kafaya diktim.

Birkaç saat sonraLogan yan odalardan birine gitmişti.
Marcus kanepeye uzanarak yüzünde sarhoş olmanın hafif etkisiyle küçük bir gülümseme vardı. Kolunu açarak "seni çok iyi anlıyorum"

Yanına giderek uzandım. Kumanda ile televizyonun sesini kısmasıyla yanında biraz bile olsa güvenle uykuya daldım.

NoctisHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin