#Percy#
Dzisiaj przeprowadzamy się z Nowego Rzymu do Nowego Jorku. Jestem wyjątkowo szczęśliwy, ale nasza sześcioletnia córeczka Zoe nie może usiedzieć w miejscu. Nie dość, że ma ADHD tak samo jak my, to jest wyjątkowo podekscytowana przeprowadzką. Cały czas chodzi za Annabeth, która nerwowo pakuje wszystkie nasze rzeczy. Po dwóch godzinach byliśmy już gotowi, więc wziąłem dziewczynkę na ręce i uśmiechnięci razem z moją ukochaną Ann poszliśmy pożegnać się z przyjaciółmi.
*Annabeth*
Obiecałam sobie, że nie będę płakać podczas pożegnania. Oczywiście nie udało mi się. Rozkleiłam się. Po dłuższej chwili udało nam się wsiąść do samochodu. Sprawdziłam jeszcze czy spakowaliśmy broń i mogliśmy wyruszyć. Z tyłu Zoe czytała książkę. Wygląda przesłodko w swoich różowych okularach czytając gruby tom. Odziedziczyła po mnie zamiłowanie do literatury. Na szczęście. Po Percym odziedziczyła talent do pływania i zdolność kontrolowania wody. W jej plecaku znajdował się mały miecz dla lalek zaprojektowany przez Leo. Mógł w każdej chwili zmienić się w prawdziwą broń, którą Zoe uczyła się władać odkąd opanowała sztukę chodzenia.
