PUSONG LIGAW

T I N I G

MIAs POV

sino ba naman ang di mapapahimbing ang tulog sa ganitong panahon
di naman gaanong kalakasan ang hangin
ang kapal ng fog sa paligid.parang may nagbabadyang sama ng panahon.
may kasamang ambon
ang saya magkulong lang sa kwarto pag ganito pero napabangun  ako ng makita ko sa relo
6:30 na ng gabi

Walang gumising sa akin ngayon.
Himala!

tumayo ako..
nag inat ng kamay at paa.
ang hirap gumalaw pag malamig..

galaw galaw mia baka mastroke.naisip ko :)..

lumabas ako ng kwarto at bumaba na deretso sa kusina..
bakit walang tao?

Bumukas ang back door..

Gising kana pala mia..nak!
kakain ka na mag hahahin na ako?..
Tanong ni manang iska..
Siya ang katiwala dito sa bahay.
at ngayon siya na rin ang kasama ko at nag aalaga sa akin mula ng bumalik ako dito sa baguio.

Malamig nanaman ngayon dito, pag ganitong buwan ng Hulyo at minsan may panaka nakang pag ulan.

Ang himbing ng tulog mo kanina 'nak kaya di na kita kinatok ulit.. masyado ka na yatang nagpupuyat ngayon a.kamusta mga negosyo mo?wala naman sigurong problema ano..
Patoloy na kwento ni manang habang nag hahain ng hapunan ko.

Ok naman lahat manang..
Ayaw ko kasi ng walang ginagawa..

Anak wag mo masyado pagurin ang sarili mo. cge ka magkakasakit ka niyan..
walang mag aalaga sayo..ano ka ba..
si manang talaga para akong bata kong takutin.

Alam ko namang may gusto lang itong tumbukin kaya ganun nalang ang huling sabi nito.

Bakit ba kasi wala ka pang boy friend.. mia!aba! Sa ganda mong yan possible naman walang nag kakagusto sayo..
Sabi na nga ba e..yun nanaman

kung alam niyo lang manang...naisip ko

binaling ko sa pagkain ang aking atensyon.

nakow manang iska di naman kelangan magka boyfriend para mabuhay.tsaka nandyan naman kayo diba..paglalambing ko

allergic ako sa boyfriend churva na yan.para ano..ipapangako lahat.tas pagkatapos iiwan ka din..sasaktan ka din.ipagpapalit ka din pag nakakita ng mas pa sayo.kaya kalokohan ang pakikipag relasyon para sa akin

Manang patimpla narin ng kape..
Thank you..
Pag iiba ko ng usapan..

Addict lang tlaga ako sa kape.ito ang isang nagpapasaya sa akin..Sabi ko nga kahit walang boyfriend wag lang mawala ang kape..

Tulad ng nakagawian ko pagkatapos maghapunan.naghanda na akong simulan ang aking gabi..
Ganito ang buhay ko 24/7

ginawa kung araw ang gabi

sa araw naman depende rin kung kaya pa ng katawan ko tuloy pa rin ang trabaho..pupunta ako sa flowershop para tumulong.ito ang una kong bussiness.malaki ang naitulong nito sa akin para magsimula ulit ng buhay. hanggang sa di nakontento nag bukas ako ng maliit na coffeshop...

may mga katiwala naman ako pero gusto ko talaga ako din may ginagawa.may naiaambag sa production kumbaga.sa flowershop gusto ko yung pag arrange ng bulaklak.sa coffeshop naman tumutulong pa rin ako sa pag serve. ewan ko ba pero pag natigil ako at walang ginagawa ramdam ko lahat.. sakit.pait.poot. at ayaw ko naman na mabaliw kaya kong pwede walang bakanteng oras sa akin.