BAY COOL

9. Bölümün Devamı

Bulutlu bir pazar günü. Keşfettiğim yeşile bıraktım kendimi. Çam ağaçlarına hayrandım. Kozolaklarına aşık.
Işığım olmasada bugün, kendi güneşimi bulacağım.
Sahip olduğum tek şey ayakkabı bağcıklarımda olsa en baştan başlayacağım.
Benim dünyam gururum ve annemden ibaret.
"Anneciğim eğer hala yaşıyor olsaydın sana defalarca seni sevdiğimi söylemek isterdim. Yanaklarından daha fazla öpmek, kokunu daha fazla içime çekmek , sabahları daha çok omlet yapmak isterdim. Bu dünyada birbirimize doymak için çok fazla günümüz olmamıştı ne yazıkki.Senin sıcaklığını kaybettikten sonra mevsim kış kaldı bana hergün üşüyorum. Seni kalbimin sonsuz evresinde yaşatıyorum."

Gözyaşlarımı kapşonluma sildim daha hızlı koşmaya başladım. Bu kadar düşünce arasında kaç kilometre koştuğumu hesap etmedim. O kadar hızlı koşuyordumki çam ağaçları bulanıklaşıyordu. Nefesim kesildi. Olduğum yerde durdum iki elimi dizlerime koydum derin derin nefes almaya çalıştım.Yavaş adımlarla sahile doğru yürümeye başladım.

Deniz 'e yakın bir park gördüm. İçimdeki çocuğu dinledim ve yeşil salıncağın zincirlerine tutunup oturdum ayaklarımı kullanarak yavaşça sallanıyordum. Küçükkende yapardım bunu çok hızlı sallanmaktan hoşlanmazdım.
Başım dönerdi ve annemi net göremezdim. Diğer çocuklara göre anneme daha fazla bağlıydım. Mesela onlar anneleri olmadan birşeyler yapmak isterlerdi. Bense annem yanımda yokken eğlenemezdim. Sanırım eksik olan babamın yerinede seviyordum onu. Bir baban olması nasıl bir şey bilmiyordum ama kesinlikle o çocuk kalbimi acıtabiliyordu. Eğer bir baban yoksa gözlerin sürekli uzaklara dalabilir çünkü herzaman gelmesi için küçük bir umut vardır.

Ve şuan yine gözlerimin o uzaklara daldığını farkettim. Ama ne yazıkki bu kızın umutları bitmişti.

" Nisa buraya gel kızım" diyen bir annenin bir kız çocuğunun peşinden koştuğunu farkedip o yana döndüm. Küçük kız elindeki bebeğini önüme düşürdü. Eğilip aldım ve yumuşacık yanağına bir öpücük kondurdum. Bana sıcak bir gülümsemeyle karşılık verdi. Hayatımda gördüğüm en samimi gülümsemeydi. Annesi " teşekkürler" dedi ve elinden tutup götürdü.

Ben böyle arkalarından bakarken hissiz bir ses " o salıncak için fazla büyük değilmisin ?" dedi.

Biliyorum bu kadar kısa olması sizi şaşırttı :)
Merak etmeyin ama 10. Bölüm hazır sadece sizden şunu istiyorum " hissiz bir ses " o salıncak için fazla büyük değilmisin ?" dedi. "
Miraya bunu söyleyenin kim olduğunu tahmininize göre yoruma yazmanızı istiyorum. Şimdiden merak ettim. Yorumlardan sonra 10. Bölümü yayınlıcam. Sizi seviyorum:*
Tabiki bölüme oylarınızıda bekliyorum ;)