~Yeni Kız~

¶5.bölüm-Yardım et!

Karanlıktı her yer... Duvarlara tutunarak yürüyordum. Gözlerimi zifiri karanlıkta bir şey görecekmiş gibi kısıyordum. Ama sonuç sıfırdı. Hiç bir şey görmüyordum.
Karanlık sokakta sadece nefes seslerim duyuluyordu ilk önce,hiç bir şey görmeden ilerlerken haykırış sesleri duymaya başlamıştım.
İlerledikce her tarafı az öncekine nisbet iyi görüyordum.
Sesler daha da artmaya başlamıştı. Adımlarım daha da hızlanmıştı. Artık duyulan tek ses nefes seslerim değildi inleme,haykırış sesleriydi. Bu sesler bir erkeğe aitdi!
Hazar!
Bu Hazardı! Yere çökmüş ağlıyordu. Bileklerinden kanlar akıyordu. Göz yaşları kan kırmızıydı.
Tereddütde kalsamda yanına çöktüm bende
Titreyen sesimle"Ha..Zar"
Kafasını kaldırarak siyah gözlerinin aksine kırmızılarıyla karşılaşınca irkildim. Yere kapaklanıcakken kanayan bileklerini umursamadan beni yakalayan Hazara diktim gözlerimi. Dudaklarını aralayınca bakışlarım dudaklarına kaydı
"Yardım... Et!"
Yardım mı?!
"Ne için?!"
Cevab vermedi
"Cevab ver! Ne için?!"
"Kim getirdi bu hale seni!"
Hazar kafasını boynuma gömerek 'yardım et!' diye tekrarlıyordu.

"Yardım edicekmisin ona Birsen!"
Duyduğum sesle kaşlarım istemsizce çatıldı.
Etraf yeniden karanlıklaşınca yine hiç bir şey görmemeye başlamıştım.
"Sende kimsin?!"

"Yardım edib kurtarıcakmısın onu bu kabusdan! Kurtarıcı İrisi olucakmısın onun?!"

"Ona noldu!" diye haykırdım. Neden bu kadar üzülüyordum ki onun için?
"Bunu sen bulucaksın İris! Onu kurtarmalısın... Yoksa...."
Sesler kesilince
"Yoksa ne! Yoksa ne Allahın belası! Yoksa ne!"
Etraf aydınlanınca yanımda Hazarın yerine kan çukurunu gördüm. Gözlerim irileşince
"Yardım et!" diye Hazarın haykırışını yeniden duymam bir oldu

******

"Abla....Abla...Uyan...Kabus görüyorsun... Uyan!"
Gözlerimi açarak yerimden doğruldum.
Islanan gözlerimi elimin tersiyle sildim.
"Ne görüyordun ki bu kadar ağladın?"
Merveye bakarak
"Boş ver sen,kalk okula gitmeliyiz"
'Tamam'anlamında kafasını sallayarak yerinden doğruldu.
"Abla senin okul formalarından birini götürdüm" dedi kapının önünde durarak.
"Tamam,çabuk ol" dedim zoraki gülümseyerek
Merve kapıdan çıktıktan sonra yerimden kalkarak okul formamı aldım ve üzerimi değiştirdim.

******

"Okul işlemerini hall etdiğimize göre,seni sınıfına götüreyim" dedim Mervenin burnunu sıkarak. Oldum olası nefret etmiştdir bunu yapmamdan.
"Ya abla 16 yaşındayım bebek gibi yanındamı gezdiricen?"
Düşünür gibi yaparak
"Imm,bir düşüneyim... Evet!"dedim.

"Ne konuşuyorsunuz siz orda abla kardeş?"
Sesin kime ait olduğu çok belliydi. Yanımıza gelerek elini omzuma koydu. Bakışlarım omzundaki eline kaydı ama o buna önem vermedi
"Beni tanıştırmayacakmısın şu güzellikle"
Kaşlarımı çatarak
"Kardeşime sarkın-"lafımı yarıda kesen Merve olmuştu
Elini uzatarak
"Ben Merve sen..?"
"Bende Batu" dedi Mervenin elini sıkarak.
Batunun elini omzumdan çekerek yürüdüm
"Merve hadi gel. İlk günden gecikiceksin!"
Dedim oteriter bir sesle
Merve yanıma gelerek yürürken kolidorun sonunda duyduğum sözle dudaklarım anlamsızca kıvrıldı
"Kıskanç kız"

***
Ders boşdu ve müzik dinliyordum.
Gözlerim kapalıyken kulaklığımın biri kulağımdan çıktı.
Sınıftan duyulan şey sadece derin sessizlikti.
Duyduğum havlama sesiyle yutkundum. Bu neydi böyle! Sınıfta köpek vardı!
Ben köpeklerden ölesiye korkardım. Ayak bileğimde his etdiğim dokunuşlarla gerginliğim artmaya başlamıştı.
"Hazar!" duyduğum ses Batuya aitdi. Ve bu köpeğin kimin başının altından çıktığı anlaşılmıştı.
Peki benim köpek korkum olduğunu nerden biliyorduki.
Köpek tam da yanımdaydı. Hırıltıları hiç iyiye işaret değildi.
"Birsen gözlerini açma ve sakın bağırma" Batunun sesindeki şevkat tüylerimi diken-diken etmişti. Yada bu köpekten dolayıydı.
"Batu! Ona dokunmayacaksın!"
"Kızın rengi kağıt gibi. Ne yapmaya çalışıyorsun?!"
Ayak bileklerimde hiss etdiğim dişlerle
"B..batu"dedim titrek sesle
"Burdayım."
"Di.. Dişleri"
Söyledigi sadece sessiz bir küfürdü.
Sınıfta sadece nefes sesleri ve hırıltılar duyuluyordu.
Hazarın yanımda olduğundan adım gibi emindim.
Dişlerini batırmaya çalışacakken gözlerimi açtım. Hazarla burun- burunaydık.
Batu yardım edemezdi. Bu köpek Hazardan başkasını dinlemezdi.
"Yardım Et!" dedim. Rüyamın aksine. Söylediğimle Hazar şaşkına uğramıştı.
siyah gözlerinde gördüklerim bam başkaydı. Böyle bir duygu fırtınası varmıydı ki!

Hazar bakışlarını köpeğe indirdi ve bir komutla dişler yerini boşluğa bıraktı.
Sinirlenmişti,bunu anlıyordum.
Ama yardım etmişti!

Bana neden yardım etmişti. Sadece korkutmakmıdı amacı?! İnanmıyorum ,O zarar verirdi korkutmazdı!

Fazla heycanlı bir bölüm olmadı sanırsam. Ama arkadaşlar bu aralar iyi değilim.
Heyecanlı ve güzel bölümler için toparlanacağım
Sizler için toparlanacağım!

crazy1905-(biricik fındıkım'a)

ebraralici567-( İbrarların İbrarına)

MerveGn6-(Turkish ikizime)

Bu bölümmm