UYUM

Dalga geçmek

'Herkese merhaba. Sonunda sınavlar bitti ve yeni bölümle beraber geldik. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar.'

Cafeden çıkar çıkmaz düşünceler beynimi kemirmeye başlamıştı bile. Sağlıklı düşünmek için eve kadar yürümeyi tercih etmiştim. Hem yalnız kalabilecektim hemde düşünmek için zamanım olacaktı. Kafamı yere eğerek sakin ve yavaş adımlarla yürümeye başladım.

Bir erkekle bir kızın arkadaş olamayacağını sanırım 2. kez anlamıştım. Arkadaş olmamak için hiç bir neden yokken tek sorun karşıdakinin sana aşık olması ve arkadaşlığın yok olması. Bu benim açımdan kötü ya da iki taraf içinde kötü. Rizwan'da Navi gibi aşık olmuştu. Tek fark Rizwan'ın artık geri gelmeyecek olması. O seçimini yaptı artık beni görmeyecek bende onu. Yapabileceğim bir şey yoktu en azından ben böyle düşünüyordum.

Diğer bir konu ise Shah Rukh'un da bana aşık olması. Yüzümü ister istemez bir gülümseme kapladı. Bilmiyorum belki de onu seviyorum.Ya da düşünmeden söylediğim için Shah Rukh'u tercih ettim. Shah Rukh'u sevip sevmediğimi zamanla anlayacaktım . Çünkü ne ben onu tanıyorum ne de o beni tanıyor. Ara sıra sabahları işe giderken görüyordum. Ve sadece bisiklet kavgasında tanıştık. Tabi buna tanışmak denilirse.

Düşüncelerimden sıyrılıp etrafıma bakınmaya başladım. Eve yaklaşmıştım. Bir kaç insan işine gitmek için acele ediyordu. Korna sesleri ile ne kadar aceleci oldukları belliydi. Çantamın kulpunu sıkıca tutup bir an önce eve gitmek istiyordum. Hızlı adımlarla ilerleyerek sonunda sokağıma gelmiştim. Biraz daha ilerledikten sonra derin bir nefes alıp kafamı çevirip Shah Ruhk'un evine baktım. Ona sert çıkarak bağırdığım onu görmemem için işe daha erken gidip daha geç geliyordu. Bunu düşününce vicdan azabı çektim. Biri sanki göğüs kafesime baskı yapıyor gibi kalbim sıkışmaya başlamıştı. Onu baya üzmüş olmalıydım hemde sadece uyduruk bir bisiklete düştüğü için. Gözlerim kızarmıştı. Bir kaç derin nefes alıp sakinleşip evime doğru yürümeye başladım. Apartmana girip merdivenlerden çıktım. Evin kapısında durup çantamdan anahtarımı çıkartıp kapıyı açtım. İçeri girip kapıyı kapattıktan sonra odama doğru ilerledim. Odama girip çantamı bir köşeye atıp üzerime pijamalarımı giyip kendimi yatağa bıraktım. Şuan tek ihtiyacım olan uyku. Gözlerimi kapatıp uyumayı diledim ama Shah Rukh'u üzdüğüm aklıma gelince uyumak oldukça zordu. Samimi olmadığın bir insanı bu kadar kafaya takmak oldukça garip. Buna bir çözüm yolu bulmam gerektiğini düşündüm. Shah Rukh'u gördüğüm de yapacağım ilk iş ondan özür dilemek olacak bunu yapmam gerek. Bu sayede biraz da olsa rahatlayacaktım. Yani umarım. Sonunda yatağın içinde sağa sola döne döne uyuyabilmiştim. 

Shah Rukh...

Herkesten önce mahalleye dönüp motoru bir arka sokağa park edip eve doğru yürümeye başladım. Artık bu motora ihtiyacım olmayacaktı. Mahalleye girip apartmanıma doğru yöneldim.

Apartmana girip ağır adımlarla beraber katıma çıkıp kotumun cebinden anahtarı çıkarttım. Kapıyı açıp içeri girdikten sonra ayakkabılarımı sağa sola fırlattım. Ben düzenli bir adamım fakat şu an mutlu olmam gerekirken mutsuzluktan ölüyordum. Üzerimdeki atleti ve pantolonumu odama geçene kadar çıkarmıştım. Holde bir yerlerdeydi ama gözüm görmüyordu.

Kendimi yüz üstü yatağa bıraktım. Uyumak istiyordum. Belki de aşkımın acısını unutabilirdim. Belki de mutsuzluk yerine umutlanabilirdim. Artık yüzüne nasıl bakabileceğimi, onunla nasıl konuşabileceğimi bilmiyorum. Kafamda tüm planlarım tükenmişti. Belki de direkt konuşmalı, belki de ondan kaçmalıydım.

Nefes alamayıp sırt üstü yattım. Derin nefesler alıp verdikten sonra gözlerimi kapattım. Uyumak şu an için en iyi seçenekti...