Ya Unutmak İstemiyorsam?

B.4

"Nehir Hanım iyi misiniz?"

Ali Bey kulağıma eğilmiş fısıldıyordu ,hemen kendimi toparlayıp dikkatimi işime vermeye çalıştım fakat ne mümkün Berat sağolsun sürekli dönüp dönüp bana baktığı için dikkatim dağılıyordu, anlaşıldığı üzere istemsizce bende onu gözetliyordum.

"Goddess firmasıyla çalışmaktan onur duyarım Berat Bey."

Duyduğum sözler üzerine Berat ile tokalaşan Ali Bey'e baktım

"Nehir Hanım geri kalanlarla siz ilgilenirsiniz."

"Pe..peki efendim."

Şaşkın ben , gülen Berat, ohhh şenliğe gel.

Dosyaları toplayıp toplantı odasından çıktım koşar adım asansöre ilerdim tam kapı kapanacaktı ki bir el onu engelledi

"Bir an beni almadan gideceksin sandım."

Her zaman ki karizmatik gülüşüyle bana bakıyordu ,bense hiç bir şey demedim ve tebessüm edip önüme döndüm.

"Öğle yemeği yedin mi?"

"Evet."

"Peki , kahve içmek ist.."

"Teşekkürler ama işim var."

Kapı açılınca aceleyle indim ve koşar adım ofise geçtim.

İki gündür yaptığım tek şey uyumaktı. Bütün haftasonunu bu doğrultuda geçirmeyi planlıyordum ta ki sabahın dokuzunda duyduğum matkap sesi beni delirtene dek.

Marvel desenli pijamalarıma aldırış etmeden sesin geldiği alt kata indim, her taraf eşya doluydu ve birkaç kişi eşyaları içeri taşıyordu

"Bu saatte taşınmakta neyin nesi!

Matkap sesinden kimse beni duyup da cevap vermemişti ya da beni takmamışlardı bilemiyorum.

İkinci denemem de resmen cırlamaya başlamıştım

"SABAHIN DOKUZUNDA MATKAP MI ÇALIŞIR!!KİM BU EVİN SAHİBİ!!"

"Nasıl yardımcı olabilirim Nehir?"

Bu ses ... Yoksa o...

Yavaş yavaş arkamı döndüm ve birkaç haftadır her yerde karşıma çıkan Berat'ı gördüm. Tabi şaşırdım mı? Hayır .

"Sen mi taşındın?"

Demin ki kükreyen aslan gitmiş yerine minik bir kedi gelmişti . Bu değişim nasıl oldu bende bilmiyorum...

"Evet ,artık komşuyuz."
O güldükçe benim sinirim bozuluyor oysa hala tüm karizmasıyla bana bakıyordu.

"Pijamaların güzelmiş."

Bana geldiler tabi..

"Özel üretim !" dedim ve sahte bir gülücük takınıp merdivenlerden çıktım.

Eve girip kendimi hemen yatağıma attım

"Özel üretimmiş! ashhhh başka şey mi bulamadın Nehir!"

Kafamı yastığa gömük rezilliğime ağladım yine ,yeniden..

"Ne demek "O daireyi ona ben önerdim" Rüya!!"

"Kızım niye bu kadar sinirlendin ki sen şimdi?"

"Ahh cidden sinir bozucu."

"Ne alıp veremediğin var Berat'la?

"Yok bir şey!"

Umarım Rüya suratına kapattığım için kızmaz .

Öğlen iki olmasına rağmen susmayan bir matkap ve katil olmamak için direnen ben..

Katil Sekreter coming soon!!

Son çare olarak kulaklıkları takıp müzik dinlemeye başladım , bir kaç dakika sonra kapıdan sesler gelmeye başladı kulaklığı çıkardığımda birinin kapıyı yumrukladığını anladım.

Kapı deliğinden baktığımda kimi gördüm sizce ?

A.Berat
B.Berat
C.Berat
D.Berat
E.Hepsi

Maşallah şu ara hayatımdaki bütün şıkları kendisi dolduruyor.

Sakin olmaya çalışarak kolu çevirdim tabi kapıma yumruk attığı için ben kapıyı açınca dengesini kaybedip içeri girdi, içimden 'Sakin Nehir , sakinn!' diye kendimi durdurmaya çalışıyordum

"Bir sorun mu var , ne bu kapı yumruklamalar falan , eğer ilk günden kötü komşu olalım olay çıkartalım diyorsan ben tamamım"

Doğrulup üstünü düzeltmeye başladı utandığı belli oluyordu

"Kusura bakma...ben aslında sana bir şey sormaya gelmiştim ama sen kapıyı açmayınca...ben ...endişelendim."

Son kelimeyi kısık sesle söylemişti ve günlerdir dimdik duruşuyla gördüğüm adam bir anda utanmaya başlamıştı.

Allah'ım dünya ne garip.

Ona aldırmayıp devam ettim

"Soruyu alayım."

"Şey ya bizim apartman yöneticisi kim?"

İçimden 'soru bu mu ? Cidden mi?' diye geçirsem de dışa vurmadım

"Giriş katındaki panoda yazıyor."

"Çok sağol." dedi ve yarım ağız gülümseyip geri gitti.

Gün içinde farklı farklı ve gereksiz sorularla kapımı çalıp durdu ve nasıl olduğunu bilmediğim bir şekilde sakin cevaplar verdim fakat en son geldiğinde beni kızdırmayı başarmıştı

"Bu sefer ki aklını kurcalayan soru ne?"

"Bugün bana çok yardımcı oldun , belki kahve içebiliriz diye düşündüm."

Konuşurken oldukça kendinden emin gözüküyordu ama bu beni etkiledi mi? HAYIRRR.

"Hayır."

Tabi beklemediği bir cevap alan Berat'lar ne yapar şaşırır ve güzelim tenleri morarır

"Neden??"

"Canım istemiyor."

"Neden benden kaçıyorsun?"

İç sesim şuan cinnet geçiriyor bilginize 'Ne dedi o !! Ben mi kaçıyorum! ahhh cidden !!"

"Be..benn mi kaçıyorum!?"

"Evet bal gibi kaçıyorsun" sakin sakin cevap vermesi sinir kat sayımım daha da yükselmesine neden oluyordu.

"Asıl sen sürekli karşıma çıkıyorsun!!Ne diye bu apartmana taşındın? Mis gibi evin varken?!"

"Yani komşu olmamız battı sana"

"Evet battı !"

"Batmaya devam edecek o zaman." Göz kırpıp merdivenlere yöneldi , tüm konuşma boyunca o kadar rahattı ki sabah ki utangaç Berat gitmiş yerine özgüven şampiyonu Berat gelmişti. Sinirden kapıyı çarpıp odama geçtim.

Ben bu adamla nasıl hem komşu olup hem de iş yerinde aynı yeri paylaşıcam!?