*Bölümü '5SOS- Don't stop' şarkısıyla okuyun.*
"Hadi yapalım şunu." dedim elimde 2 büyük cips paketiyle kütüphaneye girmeye hazırlanırken. Camila'nın elini tuttum ve içeri sürükledim. "Lauren ben kütüphanelere ciddi anlamda değer veriyorum. Yaptığımız biraz ayıp olacak." dedi oturmak için bir masa ararken.
"Hiç eğlenmediğin kadar eğleneceksin Camz. Bana güven." dedim ve güldüm. O da güldü. Oturacak bir masa bulduğumuzda oturduk ve cips paketinin birini Camila'ya verdim. "Sadece yaptıklarımın aynısını yap." dedim ve cips paketini yüksek bir sesle açtım. Sonra cipsleri ağzıma tıkıştırdım ve inanılmaz bir sesle çiğnemeye başladım.
Camila bana bakarak gülüyordu. Kısa süre içinde aynısını o da yapmaya başladı. Herkes bize bakıyordu. Ama biz sadece gülüyorduk. Güvenliklerin bize yaklaştığını görünce cipsleri masaya döktüm ve Camila'nın elini hızla tutup çıkışa koşturdum.
Kütüphaneden bayağı uzaklaştıktan sonra yere oturup resmen anırmaya başlamıştık. Camila gülerken bişeyler söylemeye çalışıyordu. "L-lauren... Bu... Bu gerçekten... Ahahahah!" dedi ve cümleyi tamamlayamadı. Onun bu halini görünce iyice gülmeye başladım.
"Hadi kalk bakalım. Daha yapacak çok şey var." dedim kalkıp elimi uzatarak. Elimi tuttu ve kalktı. "Sırada ne var lolo?" dedi heyecanla. "ZBK." dedim. "O da ne?" dedi. "Zile bas kaç." deyince ikimizde güldük. Sonra ilk gördüğümüz eve doğru yürüdük ve Camila zile bastı ve tam biz kaçacakken beni durdurup "Lauren...dur... " dedi ve karnını tuttu. Kapıyı açmaya gelen kişinin ayak seslerini duyunca kahkaha atarak kaçtı ve saklandı.
Bende orada öylece kaldım ve kapı açıldı. Dövmeli, kaslı bir adam kapıda dikiliyordu. "Ne var?" dedi kalın sesiyle. "Eee...sanırım yanlış olmuş...iyi günler!" diyip tabanları yağladım ve Camila'nın yanına kaçtım.
Onun yanına gittiğimde yere oturmuş karnını tutarak gülüyordu. Nefes bile almıyordu diyebilirim. İlk başta "Gülme." desemde sonradan bende gülmeye başladım. "Sırada ne var?" dedi Camila gülmesi bitince. "Şimdi önce markete, sonra da benim evime gidiyoruz." dedim. "Tamam." dedi.
Markete gittik ve plastik tabak, krema ve marsmallow aldık. Eve gittik ve kameramı alıp masaya geçtim. Camila da yanıma oturdu. "Ne yapacağımızı anlatayım. Ağzımıza marsmallow'ları doldurup birbirimize bir şeyler anlatmaya çalışıyoruz." dedim. Gülerek "Tamam." dedi.
"Videoya alsam problem olur mu? Canım sıkılınca izleyip gülerim." dedim ve sırıttım. "Problem olmaz tabiki." dedi. Kamerayı kurdum ve ağzımıza marsmallow'ları doldurmaya başladık. Camila konuşmaya çalışıyordu "Oğzomo kopordotomoyorom lolooo." ağzından tükürükler saçarak söylemişti.
"Bondo oylo comzz." dedim ve karnımızı tutarak gülmeye başladık. "Bono sovoyor moson?" demeyi başarmıştı Camila. "Toboko sovoyorom şopşol." dedim ve gülmeye devam ettik. "Poko son bono sovoyor moson?" dedim. "Homdo çok fozloo!" dedi. Uzun bir süre güldükten sonra ağzımızı temizleyip yeni eğlenceye geçtik.
"Ve işte yeni oyunumuz." dedim Camila'nın önüne plastik tabakları ve kremayı koyduktan sonra. "Bu oyunumuzda da, sıra sıra birbirimize sorular soruyoruz. Eğer karşı taraf bilemezse diğer taraf plastik tabağa krema sıkıp karşı tarafın suratına yapıştırıyor." dedim ve sırıttım. O da sırıttı. "Bunu da videoya alacağım." dedim. "Bence de al. Komik olacak gibime geliyor." dedi ve güldük. Zaten bugün yaptığımız tek şey gülmekti.
Kamerayı hazırladıktan sonra başladık. "İlk soruyu ben soruyorum o zaman." dedim Camila da "Tamam." dedi. "Söyle bakalım Cabello, ben bugüne kadar kaç kişiyle çıktım?" dedim ve güldüm. Hemen cevap verdi "15" sessizce bir küfür savurdum. "Lanet olsun Camz. Hafızan bu kadar iyi olmak zorunda mı?" dedim gülerek ve elimdeki krema dolu tabağı masaya geri bıraktım.
