''Οπότε μετά τον αγώνα θα πάτε έξω από την πόλη για το Σαββατοκύριακο;''με ρώτησε ο μπαμπάς μου καθώς με έβλεπε που έβαζα την τσάντα με τα πράγματα που θα χρειαζόμουν στον ώμο μου.
Σήμερα ήταν η μέρα που θα πηγαίναμε στο εξοχικό του Luke για το Σαββατοκύριακο και επίσης ο πρώτος αγώνας της ποδοσφαιρικής ομάδας του σχολείου μας.
''Ναι.Μην ανησυχείς όμως.Θα είναι όλα τα αγόρια εκεί και η μαμά του Luke.''είπα ψέματα.
Η μητέρα του Luke δεν θα ήταν μαζί μας,αλλά αν δεν έλεγα αυτό το ψέμα στον μπαμπά μου δεν θα με άφηνε να πάω.
Όχι ότι δεν θα το έσκαγα από το σπίτι αν δεν με άφηνε,αλλά με το να φύγω έτσι ,όχι κρυφά,θα ήταν πολύ καλύτερο.
''Α,μια χαρά τότε.Απλά πρόσεχε Anne,εντάξει;''μου είπε ξανά και γύρισα να τον κοιτάξω.
''Γιατί μου λες συνέχεια να προσέχω;''τον ρώτησα.
Ήταν η ώρα να μάθω τι είχε πια με αυτά τα αγόρια.
''Έτσι το λέω.Δεν εμπιστεύομαι πολύ και αυτά τα αγόρια και δεν θέλω να συμβεί κάτι που θα σε πληγώσει ή θα σε μπλέξει κάπου.''μου είπε και πήγα να τον αγκαλιάσω γιατί ήταν η ώρα να φύγω.
Μάλλον αν μάθαινε για εμένα και τον Luke δεν θα ήταν καθόλου χαρούμενος.
Αλλά κάποια στιγμή,πρέπει να του το πω και αυτό.
''Μην φοβάσαι μπαμπά.Είναι όλα καλά.Εξάλλου είναι όλοι τους πάρα πολύ καλά παιδιά και εσύ απλά ακούς αυτά που λέει ο κόσμος για εκείνους.Ίσως θα ήταν να καλύτερο να ακούσεις την κόρη σου από τον κόσμο αυτή την φορά.''του είπα και απομακρύνθηκα από την αγκαλιά του.
Αναστέναξε και μετά από κάποια δευτερόλεπτα με κοίταξε στα μάτια.
''Δεν φοβάμαι,απλά λέω.Αν και ποτέ δεν θα ακούσω τον κόσμο παραπάνω από την κόρη μου. Απλά για να ξέρεις.''μου είπε και του χαμογέλασα.
''Εντάξει.Λέω να πηγαίνω γιατί ήρθαν να με πάρουν.''του είπα και βγήκα γρήγορα έξω από την πόρτα.
Όταν μιλήσαμε νωρίτερα στο τηλέφωνο με τα αγόρια,δεν μου είπαν ποιος ακριβώς θα ερχόταν να με πάρει αλλά δεν με ένοιαζε.
Βασικά,με ένοιαζε πολύ.
Ευχόμουν να ήταν ο Luke,αλλά αν ήταν κάποιο από τα άλλα αγόρια δεν θα με χάλαγε καθόλου.
Εξάλλου,έχουν γίνει πλέον οι καλύτεροι μου φίλοι.
Μπροστά από το σπίτι μου,ένα μαύρο αμάξι ήταν σταθμευμένο και ξαφνικά η πόρτα άνοιξε.
ESTÁS LEYENDO
~NICOTINE~ (Luke Hemmings)
Fanfic"Δεν μπορώ..." του είπα κοιτάζοντας τον. "Και γιατί δεν μπορείς;" με ρώτησε καθώς με κοιτούσε επίμονα. "Γιατί είμαι διαφορετική από εσένα. Είμαι μόνο ένα καλό κορίτσι." του απάντησα. "Καλό κορίτσι..." επανέλαβε σαρκαστικά,καθώς δάγκωσε ελαφρά το κάτ...
