~NICOTINE~ (Luke Hemmings)

Chapter 18|| ''Με εκείνη μαζί...''

Το φως από την τζαμαρία έμπαινε μέσα στο δωμάτιο με αποτέλεσμα να με ξυπνήσει.

Ίσως ήταν πολύ νωρίς ακόμα για να σηκωθώ από το κρεβάτι,οπότε γύρισα πλευρό για να αναζητήσω τη ζέστη που προσέφερε το σώμα του.

Το μόνο που μπορούσα να βρω όμως,ήταν ένα άδειο κρεβάτι.

Σηκώθηκα όρθια και κοίταξα έξω στην βεράντα.

Εκεί,βρισκόταν ο Luke όρθιος,κοιτάζοντας την θάλασσα και την ανατολή του ήλιου.

Φορούσε μόνο το εσώρουχο του και το σώμα του φαινόταν υπέροχο σε αυτό το φως.

Χαμογέλασα και σηκώθηκα όρθια.

Τύλιξα το σεντόνι γύρω από το σώμα μου και πήγα σιγά σιγά προς το μέρος του.

Ο πρωινός φρέσκος αέρας έκανε κάθε ίχνος νύστας να φύγει από τα μάτια μου και μέσα σε λίγα βήματα ήμουν ακριβώς πίσω από τον Luke.

Τα χέρια μου,αγκάλιασαν από πίσω την μέση του καθώς του άφησα ένα φιλί στην μέση του.

Ένα μικρό γέλιο έφυγε από τα χείλη του και ύστερα άκουσα την φωνή του,που ορκίζομαι πως είναι πιο ωραία το πρωί.

Τουλάχιστον όσο ακόμα πιο ωραία μπορεί να γίνει η είδη υπέροχη φωνή του.

''Με τρόμαξες.''μου είπε και γύρισε για να με κοιτάξει.

Και τότε ήταν που μπορούσα να πω πως ήταν όντως ένα άγγελος.

Ακούγεται τόσο ρομαντικό και σκατά,αλλά Θεέ μου ήταν η αλήθεια.

Τα μάτια του,η θάλασσα και ο ουρανός ήταν σαν να ήταν όλα ένα χρώμα.

Όχι όμως το συνηθισμένο μπλε.

Ένα άλλο,πιο ωραίο μπλε.

''Δεν το ήθελα.Απλά έλειπες από το κρεβάτι και σε είδα έξω. Για αυτό ήρθα.''του απάντησα και μου χαμογέλασε.

''Καλά έκανες.''μου είπε και πλησίασε το πρόσωπο μου.

Τα χείλη μας ήταν μόνο λίγα εκατοστά μακριά.

''Είσαι εντάξει;''με ρώτησε και τον κοίταξα στα μάτια προσπαθώντας να καταλάβω τι εννοούσε.

''Από εχθές εννοώ.Πονάς κάπου;''μου είπε με ένα χαμόγελο στην αρχή,αλλά μετά το πρόσωπο του σοβάρεψε.

''Πονάω λίγο,καλά όχι λίγο αρκετά,αλλά είμαι μια χαρά.''του είπα και χαμογέλασα.

Το πρόσωπο του ήταν ακόμα σοβαρό.