I Knew I Loved You Before I Met You (Completed)

Chapter Eight

Hindi pa man malinaw kay Eliza ang lahat ay may Ideya na siya sa mga nangyari noon.

She was the heiress of Fresh N' Lively Foods Corporation. She was fifteen when her mother died because of an ovarian cancer, ayon sa information na nakalap niya sa ospital na pinagdalhan sa kanya at kung saan din nagtatrabaho ang kapatid ni Charles. A year ago her mother's death ay nag-asawa ang Daddy niya and it was Rodora Cejico. But after two years, after her debut ay namatay naman ang Daddy niya due to heart failure. She was left all alone, ang akala niyang mabait na madrasta ay biglang lumabas ang tunay na kulay. Isang araw matapos mamatay ng kanyang Ama ay nag-uwi ito sa bahay niya ng lalaki at isang babae na anak daw nito. Doon niya nalaman na niloko lang pala sila nito dahil may iba na pala itong kinakasama bago pa lang ikasal ito at ang kanyang Ama.

That's all information she have was also came from Dr. Chance, dahil narin sa koneksyon nito.

Napabuntong hininga siya at sinara ang laptop niya. She suddenly feel the boil of her blood sa mga nalaman. Halata sa mga ito na ganid sila sa kayamanan at ngayon ay nagpapakasasa sila sa kompanya ng kanyang Ama. Gusto na niya itong komprontahin at bawiin ang dapat ay sa kanya, pero alam niyang kailangan niya pang maghintay at magplano.  Kailan niya ng makakasama dahil alam niyang hindi niya ito kayang mag-isa, dahil na rin sa amnesia niya.

Then the picture of Charles and Pillar are entered in her mind. Kailangan niya ang mga ito pero hindi niya alam kung anong approach ang gagawin niya.

Hindi siya umuwi sa bahay nila ng araw na iyon at nagpalipas ng gabi sa isang mumurahing hotel. Bumili din siya ng mga gagamitin niya katulad ng damit at toiletries gamit parin ang pera sa passbook na pinadala sakanya noon.

Bumili din siya ng bagong cellphone at tinapon ang luma, ayon na rin sa sinabi sakanya ni Chance.

Nakatulog siya sa pag-iisip ng kung anong susunod na gagawin at nagising dahil sa liwanag na nang-gagaling sa labas ng bintana.

Naligo siya at nagbihis ng bagong damit. Iniayos niya ang mga gamit niya at nilagay sa nabili niyang bag at nag-check out sa hotel. She rode a cab patungo sa apartment nila at dahan-dahan na pumanhik. Dire-diretso siyang pumasok at napahinga nang malalim dahil katahimikan ang sumalubong sa kanya. Mabilis siyang nagtungo sa kwarto niya at nagsimulang mag-empake ng ilang mahahalang gamit, hanggang sa makita niya ang jewelry box niya na nasa ilalim ng mga damit. Binuksan niya ito at kinuha ang nag-iisang singsing doon, sinuot niya iyon sa kaliwang palasingsingan at itinaas ang kamay saka ito pinagmasdan.

"Wear this ring as a sign of my love and loyalty."

Napapilig siya ng ulo at itinuloy ang pag-eempake. Nang masigurong nadala na niya ang lahat ng importante niyang gamit ay dali-dali siyang lumabas ng bahay na iyon. Mabilis naman siyang nakasakay ng taxi at nang lingunin niya ang Apartment building nila ay nakita niya pang may huminto doon na magarang sasakyan at mula doon ay lumabas ang mga magulang niya. Napabuntong hininga na lamang siya at umayos ng upo saka pumikit.

Marami talaga ang nasisilaw sa pera dahil sa hirap ng buhay, at nalulungkot siya dahil doon. Kinilala niyang mga magulang ang mga ito at napamahal siya sa mga ito, iyon pala ay hindi totoo ang lahat sa nangyari sa limang taon ng buhay niya.

She let herself cry silently dahil pagkatapos nito ay ipapangako niya sa sarili na magiging matapang na siya.

Dumating siya sa kompanya ni Charles bitbit ang mga gamit niya. Takha pa siyang tinignan nila Pilar at Wynona pero nginitian niya lang ito at pumasok sa opisina ni Charles. Napaangat ito ng tingin sa kanya at tipid siyang ngumiti at binati ito. Nagtuloy siya sa mesa niya at nilapag ang dalawang travelling bag sa gilid non saka pumunta sa pantry para ipagtimpla ito ng kape. Inilapag niya ito sa mesa nito pakatapos at matamis na nginitian.

"Sir sorry kung na-late ulit ako. Wala po kasi akong mahanapan na bagong malilipatan, lumayas na po kasi ako sa amin." Aniya at nag-pa-cute pa ito. Ipinagdaop niya pa ang mga palad at sa dapat sanang pag-inom ni Charles ng kape ay nabitin dahil napatingin ito sa kamay niya, lalo na sa singsing na suot niya.

Napansin naman niya iyon kaya napatingin siya dito hanggang sa kamay nito at doon niya napagtanto na parehas ang singsing na suot nila.

"Wear this ring as a sign of my love and loyalty."

A year after she woke up ay ibinigay sa kanya ang singsing na iyon ni Doctor Chance who happened to be Charles brother. Sinabi nito na huwag iyon ipapakita kahit kanino kaya itinago niya sa jewelry box niya. Eversince that day ay lagi na niyang napapaginipan na ikinakasal siya, but It's a blurred image of a man kaya hindi niya napagtuunan ng pansin.

Biglang nagbago ang paligid niya, bigla ay nasa loob na siya ng simbahan, sa harapan ng altar kaharap ang isang taong kasalukuyang nagsasalita,

"Wear this ring, as a sign of my love and loyalty. I love you, Maria Elizabeth Fang, since the day I met you up to forever. This love may be so hard for us, but I promise to stay on your side. Ipaglalaban ko ang pag-ibig na ito, hanggang sa mapatunayan kung gaano kita kamahal." Tinignan niya ito at nanlaki ang mga mata niya. Natigilan siya at hindi nakapagsalita, pinanuod niya lamang ang pagsuot ng singsing nito sa daliri niya and she recognize the ring, it was the same ring she currently wearing!

Pumikit siya at sa pagdilat ng kanyang mga mata ay nag-aalala nang mukha ni Charles ang nakita niya.

Charles. Chase. He is Chase! She now remember that this guy infront of her was her husband! Siya ang lalaki na laging nasa panaginip niya. It was him.

"Chase..." Natigilan ito at nanlaki ang mga matang nakatingin sakanya. Mas lumapit pa siya dito at hinaplos ang pisngi nito.

"Chase. I love you, Chase. Thank God I remember y-you." Naiiyak niyang wika habang nakatitig sa mga mata nito. Tulala parin ito kaya mas lumapit pa siya hanggang sa ilang pulgada na lang ang layo ng kanilang mukha. Ngumiti siya dito kasabay ng pagragasa ng mga luha niya.

"Chase.."

"Eliza? Naalala mo na ako? Totoo na ba ito? Hindi na ako nananaginip?" Nakangiti siyang tumango dito saka sinandal ang ulo sa dibdib nito. Doon pinakawalan ni Eliza ang hikbing kanina niya pa pinipigilan.

Iniyak niya ang lahat. She now remember everything at nalulungkot siya sa kinahinatnan ng buhay nila. Iniyakan niya ang pagkamatay ng Mama niya, ang pag-iwan sa kanya ng Papa niya, ang pang-aapi sa kanya ng pamilya ng madrasta, ang pagkamkam nito ng kayaman na dapat ay sakanya lang, ang pagsuko ni Pilar sa kanya dahil sa pagiging martyr niya sa lahat ng bagay at ang nangyari sa kanila ni Chase.

Ilang taon ang nasayang sa buhay niya dahil sa madrasta at hindi siya makakapayag na basta na lamang itong kalimutan.

Naramdaman niya ang pagyakap sa kanya ni Chase na lalong nagpahagulgol sakanya. She can also hear him crying while murmuring how much he loves her and how much he misses her.

"Hindi na ako papayag na mawala ka muli sa akin. Mahal na mahal kita, Eliza. Mahal na mahal kita ng higit pa sa buhay ko."

"I knew I loved you before I met you in Ortigas, Chase. Nakalimot man ang isip ko ngunit hindi ang puso ko." Aniya.

Nang araw din na iyon ay iniuwi siya ni Chase sa bahay nila. Ang dream house niya na pinatayo ni Chase dahil inantay talaga nito ang pagbabalik niya. Doon ay pinaramdam nila sa isa't-isa ang pangungulila at pagmamahal. Eliza become a woman that night while Chase proved her how much he misses her.