One Wild Night

Chapter 10

(A/N: Onting onti nalang tapos na 'to! :3)

Chapter 10

"Uwi na ako bessy, 10 PM na oh." 

"Ay, sige na nga! Oh, ingat ka bessy ah! Pati wag ka laging magpapadala sa emosyon mo. Nakakabwisit ka din eh no? Hala sge, dali! Uwi ka na kay Hubby mo! At may lakad pa ako." Pagtataboy niya sa akin na may kasamang hand gesture pa.

Akalain niyo yun? Grabe din minsan 'tong bestfriend ko eh no? Nakonsenya naman daw ako sa sinabi niya. Kasi naman ako bakit kailangan mag inarte? Hindi ko manlang muna inantay yung paliwanag niya sa akin. Eh bakit naman kasi hindi siya agad nagsabi? Ay, ewan gulong gulo na ako. Asar eh!

Pumara agad ako ng taxi pagkalabas ko ng condo ni Samantha. Gustong gusto ko na din kasi umuwi para makipag usap kay Alex. Ayoko din naman ng ganito eh. Hindi ako sanay? Haha. Loka loka din kasi ako e. Ang totoo, namimiss ko lang naman yun eh. Paano laging busy tapos yun nga ginabi pa siya kagabi kaya kung ano ano naiisip ko. Ano ba naman maiisip mo kung gabi na wala pa din ang jowa mo? Ay, di ko nga pala siya jowa. *sigh* Ewan ko na talaga.

"Andito na po ma'am." Sabi ni manong driver at abot ko sakanya ng 200 peso bill. Lumakad ako ng mas mabilis pa sa alas kwatro para makatungtong agad sa condo namin ni Alex. NAMIN TALAGA?! HAHAHAHA!

Nakakalimang katok na ako pero wala paring nagbubukas. Kaya naman binuksan ko na agad yung pinto tutal may spare key naman ako. Eh? Ang shunga ko lang talaga. Sana di nalang ako kumatok.

Pagkabukas ko ng pinto ay nakita ko si Alex na nasa couch at natutulog. Bakit andito 'to? Hindi kaya sumakit ang likod nito dito?! Ang laki laking tao nagsusumiksik sa couch. Lumapit ako sakanya pero wala pamandin ay nagmulat na siya ng mata.

"Saan ka galing? Bakit umuwi ka pa?" Okay, that hits me. My heart aches, bakit ganito tono ng pananalita niya? Ayaw na ba niya ako dito?

"A--h k-kay Saman-tha lang." Nauutal kong sabi. Hindi ko din alam kung bakit nagkakabuhol ang mga dila ko. Ngayon pa talaga nangyari 'to.

"Di ka ba marunong magpaalam manlang?" Napatingin ako sakanya and there it is. Nakatingin din siya sa akin na parang nanlilisik ang mata.

"Nag iwan ako ng note."

"Note?!" Tumayo si Alex at hinarap ako. "Just a fuckin' note?!!"

"Kailangan mo bang sumigaw?!" Ayan, napasigaw na din ako!

"Fuck Elis, Can you just fuckin' say that you're leaving?! HUH?! Ganon na ba kahirap magpaalam ngayon?!" Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko at niyugyog. "ANO MAGSALITA KA!"

He's shouting infront of me, I don't know what to say, I don't know what to do. Para akong tanga na hindi marunong magsalita. What have I done? Tumingin ako sakanya bago magsalita. I don't wanna let a tear to escape from my eyes. Ayokong umiyak sa harap niya.

"What have I done Alex para sigawan mo ako ng ganyan?"

"What have you done? HAHAHA. Nagpapatawa ka ba?! Ginawa mo, hindi mo alam?! FUCK! GANYAN KA BA TALAGA KATANGA?!"

'ganyan ka ba talaga katanga?'

'ganyan ka ba talaga katanga?'

Nagpaulit-ulit ang sinabi niya sa utak ko. Kailangan bang umabot sa ganitong punto ang hindi ko pagpapaalam?

"OO! GANITO NGA SIGURO AKO KATANGA! HAHAHA. YOU'RE ACTING LIKE THAT JUST BECAUSE HINDI AKO NAGPAALAM? HAHAHA TANGINA ALEX! IKAW MARUNONG KA BANG MAGPAALAM? DI MO RIN BA ALAM NA HININTAY KITA KAGABI? HAHAHA. ALAM KO KUNG TANGA AKO, MAS TANGA KA! BOBO, INUTIL, WALANG ALAM! YOU DIDN'T TREAT ME LIKE THE WAY YOU DO IN THE PAST WEEKS! ANG TANGA KO NGA DAHIL HINAYAAN KO PANG UMABOT TAYO SA GANITONG PUNTO. HAHA. ANG TANGA KO NGA KASI NANIWALA AKO SA'YO AT IPINAGKATIWALA ANG SARILI KO SA LALAKING TULAD MO! ANO, MASAYA KA NA BA?! NA NAKUHA MO NA ANG GUSTO MO?!" A tear escaped in my eyes, sinabi ko nang hindi ako iiyak pero ginawa ko. Sa sobrang inis na din siguro! Fuck this fuckin' life! Magtatangka sanang lumapit sa akin si Alex pero agad akong umatras.

"Don't you dare." Ayokong hawakan niya ako. Bwisit siya matapos niya akong paiyakin. Tangna niya!

"Elis, let me explain. I don't me--"

"No." pagmamatigas ko.

"Please." As i look at him, I can see that he's sincere. Ayoko muna, wag ka magpadala Elisha! Wag mo nang dagdagan ang katangahan mo! Tinalikruan ko siya at aakmang pumasok ng kwarto pero nagsalita siya ulit.

"FINE! YOU WANT THIS?! OKAY, BETTER. SABIHIN MO LANG KUNG ANONG GUSTO MO! GUSTO MONG ITIGIL NA NATIN TO? OKAY LANG NAMAN NA HINDI KO NA MAKUHA YUNG MANA KO MAPATAWAD MO LANG AKO." Isang sorry lang naman kailangan ko eh. Ay hindi, dalawa pala. Pero ano? Sumigaw pa siya!

"Do whatever you want di na kita papakeelaman." Pumasok ako sa kwarto at nahiga sa kama. dito ko binuhos lahat ng iyak ko. Shit, bakit ba nagiging emotera ako?! Konting bagay pinapalaki ko? EWAN BASTA! Ayoko muna siyang makausap ngayon. Bahala na siya sa buhay niya.

--

I can see the pain in her eyes! Damn you Alex! Bakit ko ba kasi siya nasigawan? Yan tuloy! Eh ako din naman pala may kasalanan eh. Hindi din ako nagpaalam. Pero I tried my really best! Tinangka kong mag explain pero hindi niya gustong pakinggan. Yung side niya alang ang iniintindi niya. How about me? Ngayon lang ako naka encounter ng ganito sa babae, I don't really know what to do! She doesn't even like to talk to me. Paano naman namin maaayos 'to?!

Ugh, I'm tired of this shit. Want a space?! Okay she'll get it! Mainit pa ang ulo naming dalawa. Maybe, we need some fuckin' space! "I'm too close for being a stupid! And it's all because of her! Damn it!"