Chapter Two

3.4K 40 1
                                    

Tristan's POV

What's the day today? Well it's the first day of school and I hope na maging okay lang ang lahat.
Kagigising ko lang. And what's that smell na naamoy ko? Lumabas ako ng room ko then laking gulat ko ang daming pagkain nakahanda sa kitchen's table. May hotdog, egg, bacon, longganisa, tapa, at fried rice. Wow naman.

"Hoy anong ginagawa mo dyan, umalis ka nga dyan. Baka maubos amoy ng pagkain ko sa kakasinghot mo" he said sarcastically.
Kairita kana ah.

"Sayo lahat yan?" I asked.
Malamang Tristan kanino pa ba yun. Edi sakanya. Kayo lang naman dalawa nakatira sa apartment na yan.

"Obviously Yes. Kaya kung mamarapatin mo umalis ka dyan dahil kakain na ako." Sabay paalis saakin. I sighed. Edi pagkain mo lang. Inaangkin ko ba.

Pero kasiiiiiii... Well nakakahiya man. Nagugutom na ako kagabi pa ako walang kain. Di ko din kasi alam saan ba may nabibilan ng pagkain. Natatakot na din kasi ako lumabas kagabi at madilim na. Di ko pa naman kabisado yuny lugar. inuna ko pa kasi yung tulog ih.
Kaya naglakas na ako ng loob na ako magtanong if pwede makishare. Wala na din kasi akong time to prepare my own food. Baka malate na ako.

"Huy!" I said. I looked pathetic. I know. Pero syempre ayoko pumasok ng walang kain.

"Oh? Bakit?" He replied impatiently.

"Pwede makishare sa food? Madami naman yan." I said.

"Ayoko! Maghanap ka ng pagkain mo!" He replied and smirked again. Ang galing. King of smirk na ba sya ngayon. Kainis lang

"Tsk. Ang damot mo naman. Magbabayad naman ako." I said.

"Wala akong pakialam sa pera mo kung gusto mo magluto ka ng pagkain mo." He replied.

"Fine. Kadamot mo naman. Tsk -.-"
So ayun I don't have any other choice. I go outside at naghanap ng pwedeng kainin. I went to the nearest store and bought a Cup Noodles. The most convenient food that I could ever think. After I cooked it and eat my food. Then pag uwi ko. Kinuha ko na ang uniform ko at tuwalya at pumunta na sa bathroom. Bakit ba ayaw bumukas ng pinto!! I tried my best. Para buksan yung pinto. Bakit ba ayaw!! Then I heard a swishing sound inside and I knew it. He is now inside taking his bath. It's already an hour hindi pa din sya lumabas ng bathroom. Okay ganito kasi yon. Akala ko dalawa yung CR (typical na CR na may bathroom na din). And I'm wrong. Yun pala ay magkahiwalay. isang bathroom at isang comfort room. Ayoko naman maligo sa comfort room. Wala ding gamit don. Walang shower.

"Hoy!! Ano ba ginagawa mo dyan hah? Katagal mo naman. Kanina ka pa dyan sa loob malalate na ako." I said impatiently. At pinalo palo ang pinto. Nauubos na pasensya ko sa lalaking ito a. I can't be nice to him in the first place sinimulan nya ito.

After a while, he opened the door and just Wow. Wow talaga!!!

O.o
-.O
O.-
O.O

My gahd my Eyes. My innocent eyes!! Daming pandesal! Charap!! Hahaha. Charot lang.

"Ano bang ikinagagalit mo dyan. Anong ginagawa ko sa loob? At bakit ako matagal. Alam mo na yun. Parang Hindi ka naman lalaki.
Oops... Hindi ka nga pala lalaki. Isa kang malaking BAKLA!!" He said. Homophobic ba ang isang ito? Laki ng galit sa mga tulad ko a.

"Hoy! Hoy! Hoy! Nanlalait ka naman. Ano naman kung bakla ako! "

"LA LA LA LA LA!! I can't hear you!" He said. Tsk so childish! I'm not use to see this side of him. Aba! Hindi man lang pinansin ung mga sinasabi ko. Nilagpasan lang ako! Instead of thinking about his uneasy attitude I rushed to the bathroom and took a bath. It's all his fault kung malalate ako. And hello ang bilis ko natapos parang si The Flash lang. Ano ito talent? Syempre malalate na ako. hindi ko na ginawa ang mga bathing rituals ko. Ganern hahaha. The next time magigising na ako ng maaga ng maunahan ko sya. Ng hindi ako nagmamadali ng ganito.
Tulad nga ng sabi ko kanina.. Para na akong si The Flash o baka nga mas mabilis pa ako sakanya. I took a cab papunta sa school. And what's worse? Traffic. Kainis sa lahat ng araw na pwedeng matraffic ngayon pang nagmamadali ako. Kaya napagdisisyonan ko nalang na takbuhin. Ang walah! Sige takbo! Takbo pa!
Yes walk in distance lang sya. At nagcab pa ako. Panalo! Mayaman ate? HAHAHA
Pero yung walk in distance na yon di naman ibig sabihin kasi ih isang step lang andoon na ako. Ghorl walk in distance sya kung maaga ka magiging at maglalakad. Sa sitwasyon ko late na kasi ako kaya nagCab na ako. Ayun na nga kakatakbo ko. Narating ko na Ang school. And gosh!! Late pa din ako. Ng 2 mins lang naman. Ano ba yan. 1st day of school late. Nagpaka The Flash na nga ako't lahat lahat. Late pa din. Mamatay matay ako sa kakatakbo. Late pa din naman pala.

"Sir ID nyo po?" Tanong saakin ng Guard.

"Ito po oh" Sabay pakita ng ID ko.

"Late ka na ah" the guard said. Alam ko kuya wag mo na ipamukha. Alam mo yun. Alam ko na e. Wag mo na ipaalala. Charooot

"Tutal 1st Day of school. Hala Sige Pasok na." He said ang open the gate for me.

Pagkapasok ko palang. Bumungad na sa akin ang pagkalaking laking school. Saan naman kaya ang room ko dito. Ang laki laki kaya nito. Naku! Lagot na talaga ako nito.

Nilibot ko ang lahat ng room ng school, hanggang sa makita ko ang room ko. 11-C Excellence (GAS) ito na yun. !! I knocked and someone opened the door for me. I saw a mid 30's woman wearing glasses and teacher's uniform.

"Excuse me Ma'am?"

"Yes?" He replied.

"May I Come in?"

"Is this your room? What's your name? He answered.

"Opo.Tristan po"

Tinignan nya watch nya "You're 6 mins late. At Ang aga mo para sa next subject." Sabay irap saakin.

"Sorry maam." I apologized. Grave naman 6 mins late lang ih. Mukhang kapapasok nya pa nga lang.

"Sige maghanap ka na ng mauupuan."

"Opo. Thank you po ma'am."

Lahat sila nakatingin saakin habang ako ay naghahanap ng mauupuan. Grabe naman makatingin mga tao dito. Parang kakainin nila ako ng buhay. I took the seat near sa bintana kasi wala namang Nakaupo bukod sa lalaking nakadukduk sa upuan. He seems familiar.
Dahil vacant naman yung mga upuan malapit sakanya. Doon ako naupo.

"Okay Class. Magaattendance na muna tayo. And pag natawag kayo introduce yourself"

Isa isa nang tinawag ang pangalan ng mga istudyante. Hinihintay ko nalang Ang pangalan ko.

Castro, Aldrin Tristan

"Ma'am Present " - sabay na sabi namin ng katabi Kong lalaki.

Napataas nalang ng kilay si ma'am saaming dalawa. Tapos napatingin ako sa katabi ko (・o・)
Holy shit!! This can't be! Sya yung kasama ko sa apartment.. Mag ka klase kame? No way. Omehgad!! This can't be.

Sino ba sainyong dalawa si Castro, Aldrin Tristan ?

"Castro po ba? Ah. Hindi po ako yan." He said.

Ako po yun ma'am.

"Ah. Ganon ba. Sige introduce yourself" Maam said.

"Hi everyone. My name is Aldrin Tristan Castro. Tristan nalang. I hope that we can all enjoy our companies. Nice meeting you all. And please be nice to me. Thank you"

"Castor, Aldrin Tristan?" Ma'am said."Introduce yourself please."

"Hi! My name is Aldrin Tristan Castor. I'm the University President's son. Pleased to meet you all." I heard wows and flirty chatting around the classroom. Gwapo daw. Attractive. Di naman.ಠ﹏ಠ
kung alam lang nila. Well same pala kame ng name. Kaya pala nung tinawag na ako e. Sya yung sumagot. At medyo magkahawig ang last name namin huh. Weird. Napatingin ako sakanya.Tapos umiwas lang ng tingin. Hindi ko na masyadong iniisip itong nilalang na katabi ko. Wala din naman syang kibo e. Pero wow anak pala sya ng University President. Bakit hindi nalang sya tumira sa Executive house. Hindi ko na problema yun. Kaya nagfocus nalang ako sa sinasabi ng teacher namin at ng iba pang teacher namin. Nagoorientation lang naman kasi kame.

After a long long discussion ng last teacher namin sa grading system mga expectations e nag dismiss na din sila. At pwede na daw umuwi.

----- END OF CHAPTER 2 ------

RoommatesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon