Roommates

Chapter Twelve

Tristan's POV

*someone is knocking at my door*

"Tristan our breakfast is ready!" ani ng tumatawag sa labas and I know it's Aldrin. I'm still sleepy.

"Coming. Just give me a minute." i said then I suddenly fall asleep. Then i heard someone entered my room.

"Wala ka bang balak pumasok? It's already 6:20 and you're still lying on your bed." ani ni Aldrin.

"What time is it again?" ani ko.

"It's almost 6:30AM." ani niya.

"6:30?" gulat kong sabi.

"Yeah." Ani niya.

"Bat di mo ako ginising." Ani ko sabay tayo at punta na sa CR. It took me 15 mins to take a bath. Dahil sa kamay ko. Iniiwas ko pa din sya habang naliligo.

Lumabas na ako ng CR. At nakita kong naghihintay si Aldrin sa kitchen.

"What are you waiting? Sit and eat. What took you so long? Maliligo ka lang naman." Ani niya.

Itinaas ko yung kamay ko na may benda. At tumingin sakanya ng mariin.

"Oh I forgot." Ani niya. "Sinabi mo nalang kasi saakin nv piniliguan nalang kita." he whispered.

"Ano yun?" Ani ko.

"Ha? Ang sabi... ko.. ako nga kaya kong maligo ng 5 mins eh." Ani niya

"That's not what I heard." Ani ko.

"Yun yon. Ano naman sasabihin kong iba diba. Kumain kana lang." Ani niya at pinaghainan na ako ng pagkain at syempre sinubuan nya pa ako.

I'm really sure na iba yung sinabi nya eh and it makes me blush.

"Okay ka lang?" Ani ni Aldrin. " Ang putla mo? May sakit ka ba? Bat namumula ka?"

"Ha? Anong namumula? Ah.. baka kasi mainit lang. Tara na malalate na tayo." Ani ko at iniwas sakanya ang mukha ko.

Umalis na kami. At sa kamalasan nga naman oh. Traffic!

"Wala na bang iiuusad ito?" Ani ko na naiinis na.

"Anong gusto mo? Paliparin ko yung kotse. Wala na tayong choice we have to wait." Ani ni Aldrin. At least di sya mukhang iritable ngayon saakin ah. Pero nambabara pa din eh.

Mga 30 mins din yata kami nastuck sa traffic. At opo. Late na kami. Pero mukhang kalmado pa din si Aldrin.
Ipinarada lang namin yung kotse I mean ipinarada ni Aldrin. Kasi kung ako magpaparada mamatay kaming dalawa bago pa kami makarating sa klase namin. HAHA

Pagbaba namin ng kotse ay weird pa din talaga ang kinikilos ni Aldrin. Anong problema nya. Kalmadong kalmado ah. Late na tayo ano ba. Di na ako nakapaghantay sa kaartehan nya sa buhay.

Hinawakan ko yung kamay nya, at sinimulan ko ng tumakbo at sumusunod lang sya saakin. Ng makarating kami sa room ng klase namin ay agaw pansin kaming pumasok. Lahat sila ay gulat na gulat pati na din yung teacher. Sinundan ko sila ng tingin at nakapukaw ang mga mata nila sa kamay ko na hawak pa din si Aldrin. Sa gulat ko napabitaw nalang ako bigla. Tinignan ko si Aldrin. Namumula sya. May sakit ba sya.

"Kayong dalawa bakit kayo LATE!!!!" sigaw saamin ng teacher namin.

"Ma'am traffic po kasi." Ani ko.

"I'm sick of that excuse." Ani ni Teacher Song. Teacher namin sa General Mathematics.

"Sorry po." Ani ko.

"Ayoko ng mauulit ito. Umupo na kayo. Ayoko ng may nalalate sa klase ko you're interrupting my discussion. The next time na malalate kayo. Ay wag na kayo pumasok sa klase ko." Ani ni Teacher Song.

Agad naman kaming pumasok ni Aldrin at naupo na sa respective seats namin. Nakinig lang kami ng discussion but I was distracted by Aldrin. He's really acting weird. Tinignan ko sya mukhang malalim yung iniisip nya. Napatitig ako sa kanya.

"Anong tinitingin tingin mo dyan?" Ani niya na biglang nagbago ang awra. Mukhang naging iritable na sya.

"May problema ba?" Ani ko. Tumayo sya at paalis na ng hinawakan ko yung kamay nya. "May problema kaba? May sakit ka?" Tanong ko ulit.

"Wala. Pwede ba bitawan mo ako." Ani niya at inalis ang pagkakahawak ko sakanya at umalis na.

Lumapit saakin si James.
"Anong problema non? Akala ko okay lang kayo." Ani ni James na mukhang nagtataka.

"Akala ko nga din eh. Akala ko lang pala."

Dumiresto na kaming lahat na magkakaibigan sa table na lagi naming tinatambayan sa Canteen. Pagdating namin don nakita ko si Aldrin kasama si Christian. Napahinto ako.
Di ko kaya na makasama si Christian ngayon. Wala ako sa mood. Di ko pa din nakakalimutan na may girlfriend na sya.
Bumalik ako sa ulirat ko ng maramdaman kong nakatingin silang lahat saakin.

"Anong ginagawa mo dyan? Tara na dito." Christian said and smiled. Please don't do that.

"May nakalimutan ako sa classroom. Kukunin ko lang." Ani ko sakanila ng makaalis lang.

"Samahan na kita." Sabi ni James.

"Hindi okay lang. Ako nalang kukuha." I said at umalis na nga sa canteen.

I'm walking to I don't where I'm going. I just want to walk and suddenly tears fell to my eyes. Kala ko okay lang ako. Hindi ko pala kaya makita si Christian.
Patuloy lang ako sa paglalakad habang umiiyak ng may biglang malaka na busina akong narinig. Napaluhod nalang ako sa sobrang gulat at takot. I was almost hit by a car.
Isang pamilyar na kotse. At lumabas na nga ang may ari ng kotse at halata sa kanyang mga mata ang pag-aalala.

------- End of Chapter 12----------

© Outdated_Writer