Yazar anlatımı
Nobilis ayağa kalkınca sessizlik oluştu büyük taht salonunda.
Herkes nefesini tutmuş bir halde kralın vereceği tepkiyi bekler olmuştu.
Nobilis "Hayır! Son o olamaz."dedi. Bunu diğerlerine değilde kendisine söyler gibiydi. Kafasında tarttı düşüncelerini. Kısa bir sürede pek çok düşünce gözünün önünden geçmişti. Oğlunun yüzüne ve hemen ardındansa Amari'nin yüzüne baktı. "Sonuncusu yıllar önce..." sonra biranlık aydınlanma yaşayarak. "Yoksa?"dedi.
Arion en başından beri nasıl söyleyeceğini düşünüp durduğu gerçeği tek nefeste söyledi. "Evet baba. Amari ,prenses Remanens'in kızı."
Arion'un söylediklerinden sonra uğultular ve fısıldaşmalar başladı.
Nobilis yıllarca arayıp durduğu bebeğin ,karşısındaki genç kız olduğuna inanamadı.
Sevdiği kadından doğacağına
inandığı bebeğiydi karşısındaki, şok haberle sarsılmadan önce bebeğini nasıl kulağının provalarını yapmıştı. Ancak bu hevesi son bulmuştu. Kendi evlatlarını bile asla kucağına almadı.
Kızın yüzünde gözlerini gezdirdi.
Gözlerinin rengi ,taşlaşmış bedenine rağmen bakışları değişmeyen güzel kadının gözlerinin aynısıydı.
Remanens'in hırçın dalgalı saçlarına sahip bir kız karşısındaydı.
Güzelliğini annesinden aldığı çok açıktı. Bakışlarının derinlerinde gördüğü nefret ile de hatırladı sevdiğini çalan adamın gözlerinde gördüklerini.
Nobilis kızın gözlerindeki intikam duygusunu en yoğun şekilde hissetti. Taht salonuna girdiği andan gözlerine ilk baktığı ana kadar hissettikleri daha da katlandı.
Adı felaket olarak anılan adamın kızı ,nefret ve intikam hırsıyla yanıp tutuşan bir çift mavi göz vardı karşısında.
Oğlunun aptallığına üzüldü Nobilis. Bu deniz gözlünün duygularını göremeyecek kadar aşık olmuş olmalıydı. Ama kızamadı. Nihayetinde kendisi de bir çift deniz gözün oyununa gelmişti.
Amari'ye dönerek "İstediğin nedir ?"diye sordu kendisinden beklenmeyecek tondaki sakin sesiyle.
Hiç düşünmeden "İntikam!"dedi Amari. Nobilis kadar sakindi sesi ancak elinden kıvılcımlar çıkmaya başlamıştı.
Arion "Amari.."dedi yavaşça ve döndü sevdiğine. Duyduğuna inanamamıştı.
"Aşkım sen-"diyerek devam edeceğinde Amari kesti sözünü.
"Ben ne senin aşkınım nede kaderin. Artık kendine gelmelisin Arion. Seninle evlenmeyeceğim ve içimdeki intikam hırsı, babanın canını almadan sönmeyecek."
"Ama sen nasıl? "derken o gün çadırda yaptığı büyüden bahsedecekti.
Amari içten olmayan bir gülüş bahşedip " Herşeyi hatırlıyorum. Seni ve yaptığın büyüyü. Ama seni kandırdım. Bu gün için."dedi. Sesinin duygusuzluğu Arion'un kanını mümkünmüş gibi daha da dondurmuştu.
