Bayan kendini tanıttı bana adı Handeymiş. Hande abla kahkülleri ve omuzlarına kadar uzanan koyu kestane saçlarıyla güzel bir bayandı.
Akşam üstü yemek için tüm çocuklar bir yerde toplanıyormuş beni oraya yönlendirdiler. On beş civarı kişi vardı. Yarısı erkek yarısı kız. Hemen boş bulduğum bir sandalyeye oturdum. Herkes yemeklerine başlamak için tabaklarını bekliyorlardı, bense halâ çekingendim. Yanımda oturan bir çocuk bana elini uzatarak adının bora olduğunu söyledi bende karşılık vererek hazal dedim ve gülümsedim. Masadaki çoğu kişiler arkadaşmış zaten aralarına son katılan bendim. Bazıları göz ucuyla bana bakıyor ben farkettiğimde ise gülümsüyorlardı. Herkesi çok sevmiştim, içimdeki ses çoğunlukla susardı bazen konuşurdu bazen görürdüm, bana hiç bir zararı yoktu. Sadece büyüdükçe ağırlaşıyordu ben taşıyamıyordum. Yemeklerimiz geldi o akşam patates kızarması köfte ve taze sıkılmış meyve suyu içtik. Burada mutluydum. Bir kaçıyla arkadaş oldum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEN BİRİ
Novela JuvenilHenüz 5 yaşındaydım ve akıl hastası olduğum için hiç bir zaman ailem tarafından istenmedim hiç bir zaman destek görmedim her zaman kendi mücadelemle dibe vuruyordum... Taa ki iyileştiğimi hissedene kadar. Yıllardır hayatımda olupta yeni keşfettiğim...
