Fatih Bey'i gerçekten sevmiştim. Bana odamı gösterecekti merak etmiştim 11 sene yaşayacağım odamı!
Ve nihayet odama geldik açıkçası böyle hayal etmiyordum, ilgimi çekmişti duvarları pembe mobilyaları beyaz ve konforluydu evimi özletmezdi. Fatih Bey odadan çıktıktan sonra zoraki eşyalarımı dolabıma dizdim hala içimde bir burukluk vardı. Ben kendimi hasta hissetmiyordum. Ben yine bendim, sadece ruhum iki kişilikti. Ailem diyebileceğim kimse kalmadı, zaten arkadaşlarımda yoktu. Kendimi Fatih Beyin kolları altında husurlu hissediyordum. Bir süre sonra odama bir bayan girdi yanıma geldi ve bana gülümsedi bana burda kendimi nasıl hissettiğimi sordu bende huzurlu bulduğumu söyledim ve bana tedavi için başlayacağım ilaçlar hakkında bilgi verdi. Herşeye kabuldüm hala ailemin beni sevmesini istiyordum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEN BİRİ
Fiksi RemajaHenüz 5 yaşındaydım ve akıl hastası olduğum için hiç bir zaman ailem tarafından istenmedim hiç bir zaman destek görmedim her zaman kendi mücadelemle dibe vuruyordum... Taa ki iyileştiğimi hissedene kadar. Yıllardır hayatımda olupta yeni keşfettiğim...