Señorita

Chapter 11

"Oy, hinihintay ang prince charming niya." Si Irene na biglang sumulpot sabay siko ng mahina kay Georgina. Kasunod nito ang iba pang kaibigan nila.

"Sira ka, Irene. Syempre sundo ko, kaya hinihintay ko." Katwiran niya.

"Slash boyfriend slash bodyguard na sobrang yummy, macho at gwapo, saan ka pa? Naka package deal ka, girl!" Exaggerated na dugtong ni Irene.

Georgina rolled her eyes, "huwag mo ngang pagnasahan ang boyfriend ko, Irene." She only giggled.

"Bakit kasi ang tagal ni fafa Glendon." Sabat ni Lana na ang mga mata ay tumitingin-tingin sa paligid.

"Ngayon lang yata, nahuli ng sundo ang macho mong jowa, girl." Si Ana, na ang mga mata nasa screen ng cellphone.

"Ano ba ang pinakakaabalahan nun bukod sa pagbabantay sa'yo?" Si Irene.

Napaisip si George dahil hanggang ngayon ay hindi niya rin alam kung ano ang pinagkakaabalahan ni Glendon bukod sa pagbabantay sa kanya at pagpunta nito palagi sa opisina nila. Gusto tuloy magngitngit ng kalooban niya sa lalaki, hindi pa niya ito gaanong kilala. Maliban sa mga magulang niya na tila ay kilalang-kila ang binata.

She let a soft sigh.

"Oh my gosh! Don't tell us na hindi mo alam girl?" Bulalas ni Irene.

Yamot niyang binalingan ang kaibigan, "packing tape, you want?" Mabilis na umiling si Irene sabay kunwaring takip sa bibig. Humagikhik naman ang dalawa pang kaibigan, "hindi ko ugaling mag interrogate sa ano mang pinagkakaabalahan ng boyfriend ko,noh!"

"Edi, wow! Maiba ako, girl. Nahawakan mo na ba?" Ani Irene na nakangiti. Kumunot ang noo ni sa tanong nito.

"Nahawakan ang ano?"

"Gosh! Dapat alam mo na girl!"

"Hay naku, Irene! Baka ma-packing tape na 'yang bunganga mo. Don't mind her, George. Naglilikot na naman ang imahinasyon niyan. Parang hindi kilala si Irene, FYI siya pa ang nanggagapang sa boyfriend niya." Ani Ana.

"Hoy grabe ka, girl. Syempre mas naunang magdamoves si bf, ako namang mapagbigay go lang nang go."

Inilibot ni George ang mga mata sa paligid hopping to see Glendon. Ayaw niyang pakinggan ang pinagsasabi ni Irene, palibhasa liberated ang babae.

Nagtaka siya kung bakit na late ng sundo si Glendon sa kanya. Dati-rati, mas maaga itong dumarating na ikinakatuwa niya kapag nasilayan ang lalaki na home-based, nakasandal ang likuran sa kotse at kamay ay naka-cross sa dibdib.

30 minutes had been past, nauna nang umalis ang mga kaibigan pero ni anino ni Glendon ay wala pa rin, she can't even reach him, he's phone is off. Matiyaga siyang umupo sa waiting area sa labas ng campus. Kung tutuusin pwedi naman siyang magtaxi na lamang.

After almost one hour of waiting, may humintong kotse sa harap niya. Mabilis na bumaba ang driver at niyakap siya nang mahigpit. She didn't response to his tight hugged. Masama na ang timpla ng mood niya.

"I'm sorry to keep you waiting, galing kasi ako ng office." Hinging paumanhin ng binata, "let's go." Hinila nito ang kamay niya. She didn't utter any word.

Glendon open the door for her before he went to the driver's seat. He also fastened her seatbelt.

"What's wrong?"

Hindi siya sumagot bagkus ay ipinikit niya ang mga mata at hindi pinansin ang tanong ng lalaki. Mas lalong nagngitngit ang kalooban niya nang paandarin na nito ang sasakyan na hindi man lamang siya sinubukang kausapin ulit.

She cursed the man in silent. Naiinis siya, inis na inis to the point na gusto na lamang niyang bumaba sa kotse. Iminulat lamang niya ang mga mata nang sunod-sunod na bumusina si Glendon. She doesn't notice na nasa bahay na pala sila. Bellen open the gate for them, pagka park ng sasakyan ay mabilis siyang umibis.