The Cold-Hearted Bitch Diaries

Bitch Slap #4: Ice is ice.

Bitch Slap #4    #TCHBD

"How people treat you is their karma, How you react is yours" -Dr. Wayne Dyer

**

Bitch Slap #4: Ice is ice.

I sighed in boredom "What is it this time?" inip kong tanong.

"Your..your father he's in the hospital.."

"So?" Mabilis kong sagot.

"I'm sorry Ms. Megan i think medyo pangit ang signal dito.. Kung kaya't hindi mo narinig ang aking importanteng balita.."

"No. I heard you loud and clear..Sinugod siya sa ospital yun ang sinabi mo hindi ba?"

"Yes Ms. Megan sa Lexir Hospital---"

"Look, I don't give a sh*t if he's dying or if he's dead by now.. But still call me if he's dead then I will celebrate. But until then...DONT F*CKIN' CALL ME IN THE MIDDLE OF THE NIGHT!!!"

"Yes Mam!--I mean Ms. Megan I'm sorry. Goodnight!" Pinatay ko ang tawag.

"Arrrgh!!" Sigaw ko. Mabilis kong nahawi ang lahat ng papeles sa aking 'study table' na maaring pagbuntunan ng galit.

And now..tatakas siya?! Mamatay siya?! At ni-hindi man lang niya mararamdaman ang paghihiganti ko? Masyado naman atang madali iyon? Masyado naman ata siyang pasarap.. At masyado naman ata siyang masama kung ganoon.

Kung hindi man lang niya papantayan ang naramdaman ng aking ina. Siya mamatay na agad. Pero ang ina ko araw araw pinapatay sa pang aalipusta sa mga lait sa mga pasakit na binibigay niya. Nang demonyo kong ama.

Hindi ako papayag. Hindi!

Ni-hindi ko pa nga nauumpisahan wasakin ang pangalan niya. Ni-hindi ko pa nailalabas ang kinimkim kong galit ng napaka-tagal! At sa tingin niya'y palalagpasin ko ito? At sa tingin niya'y magiging mabait akong anak? At sa tingin niya'y iiyak ako sa sitwasyon niya?

MANIGAS SIYA!

Buong gabi akong nag-isip ng mga balak ko.. Ng mga maaring mangyari sa mga darating na araw.. Agad kong hinatak ang isang blangkong papel at nagsulat ng aking plano.

--

"Ms. Megan?" Somebody knocked on the door.

Puyat ako. I should have been screaming and bursting in anger but i didn't instead a smile formed on my lips.

Though i'm not sure if it's a good thing or a bad thing.

I walked to the door and opened it. "What is it?"

She was the old maid who kneeled to me last time. "Ma'am Megan.. Good morning po. Andiyan na po si Mirden.. Yung maid po na nag-resign po nung isang araw? Yung maid po na--"

"Stop. I know her."

Binitawan ko ang door knob and went outside. Minuto lang ang lumipas at nadating ko na ang grand staircase ng aking mansion.. Bago ako maka-isang hakbang ay nakita ko ang isang babaeng may dala dalang maleta at itim na bag and from the looks of it.. It's cheap.

Mataman akong bumaba sa hagdan every step of my feet echoed in the whole living room. Which made me catch her attention. "I see you've accepted my offer?" Wika ko habang ako'y pababa.

"Yes ma'am! Grasya na po ang lumapit..Sino nga ba ako para tumanggi hindi po ba?" Puno ng ngiti ang kanyang muka.

"You're right.. You're just a poor little girl. Who needs money.. Infact you're nothing."