Sonu Yok!

5.bölüm

Ben aşkı yalnız ona yakıştığı için sevdim. Hani bir mevlananın sözü vardır.

'Allah derki kimi benden çok seversen onu elinden alırım.Ve ekler, onsuz yaşayamam deme, seni onsuz da yaşatırım.'

Evet bu cümlede ki her satır doğru.Kanıtlamak için kendimi gösteririm..

Dileģim kabul olduya daha ne isteyim?Biraz daha kollarının arasın da kalmayı.Kokusunu tam içime çekmeyi.

Şuan Deniz'in kollarının arasın da dans ediyorum.Ve sarhoş olduğum için gerçekler gün yüzüne çıkıyor meğer ben onsuz hiçmişim.

Onun kollarının arasın da ki huzur hiç bir yerde yok.Yıllar hatta senelerde geçse böyle kalırım.Ama hayat acımasız.Yapamam lanet olsun ki ayrılmalıyım.

Belimde ki ellerinin üzerine ellerimi koydum. O kadar iyi geliyor ki bana.Şuan burada ölesim var...Ellerini belimden itmeye çalıştım ama düģümlenmiş gibi sarmış.
-Yapma bize bunu kadın.

Boğuk ve sexsi çıkan sesiyle beni ne kadar tahrik ettiğinden haberi varmı acaba?

-Bırak beni Deniz.Sürtük dediğin kişiyle ne işin var?

Ellerini daha çok belim de sıkıp beni kendine bastırdı.Şuan onun her hücresini hissediyordum. Kalbim öyle hızlı atıyor ki sesini o bile duyuyordur.

-Yapma.

Diye mırıldandım.Ama ben bile zor duydum.Şuan onu afffetmek istemem doģal mı yoksa bana mı öyle geliyor?

-Neyi yapmıyım Selin.Bunumu?

Yüzünü boyun girintime sürtüp kulağımın hassas yerinden öptü. Lanet olsun ki şuan onu öpmek istiyorum.Bilerek yapıyor kesin.

-Kes şunu yapmayı .

Sıcak nefesini üflediğin de midem deki kelebekler yeniden canlandı. İçim kıpır kıpır olurken beni bu kadar etkilemesi doğal.O benim sevdiğim adam.

-Selin dedi boğuk sesiyle.Biz yine biz olabiliriz.Hemen şimdi bana geri dön.

Kalbimin hızı şuan çok fazlaydı.Daha fazla dayanamıcam. Ellerini üzerimden bir hışımla ittim.. Buruk bir gülümseme yüzünde vardı. Onu mutlu ettiğim için sevinmiştim ama sevinci yarıda kalmıştır.Bir adım atıp yüzünü yüzüme yaklaştırdı.Nefesini yüzüme vererek o güzel sesiyle konuştu

-Selin sadece bir saatliğine izin ver bari.Sadece bir saat kalp acım dinsin.Lütfen.Buna hakkım var.

Sıkıntılı bir nefes üfledim. Şuan bende istiyorum ama yapamam. Olmaz... Kendimden emin çıkan sesimle konuştum.

-Canımı sıkma Deniz olmaz anla artı-

Yarıda cümlem kesildi. Çünkü. Çünkü... Deniz şuan beni öpüyor. Dudakları dudaklarımın üstünde. Bi dakika bi dakika dudaģımı mı dişliyor bana mı öyle geliyor...

Şoku üstümden atıp Deniz'i son gücümle ittim.Yüzünde ki mucip gülümseme sinirlerimi zıplatıyordu.

-Selin eğer şimdi gidersen değişmiş bir Deniz göreceksin... Soluklandı. Canın yanacak. Hemde çok.

Arkamı dönüp hızlıca yanından ayrıldım. Değişsin bakalım oyunu kurallarına göre oynarız bizde... Tarığ'ı bulmalıyım. Eve gitme zamanımız geldi de geçiyor...

Yok Allah'ım yok. Nerde bu Tarık? Her yere baktım ama yok. Neyse kesin bir yerde kızlarla fingirdeşiyordur. Çantamı alıp bardan çıktım. Şimdi işin yok bu ıssız sokakta tek başına evine git.

Bu sokak karanlıktı. Evet karanlığı severim ama kötü yolda değil. Biri çıksa şurda beni.... Boşver Selin düşünme düşünme.

Son sokaktan geçerken ıssız bir evde bağırış sesi duydum. Banane ya ben kendi derdimi düşüniyim. Ama bir dakika. Bu ses. Tarık...
Yok artık orda ne işi var?