Sealed To The Badboy's King

Chapter 9.2.2

A/N: Hellooo! After 123456789 years, nakaupdate din ako. Choss! Enjoy guys!

Yori's POV (Cont.)

I think, ilang blocks na lang para makarating kami sa bahay nila. I was about to break sa silence between us, because I know she's not comfortable being near with me! After what happened kanina. But Shit! I really don't know how to start it... And I think sa inasal ko siguro, kaya siguro ay wala akong lakas ng loob na kausapin siya... Tsk! Stupid Yori!

Nagulat naman siya ng biglang tumunog ang phone nito. Nung una ay kumunot ang kanyang noo sa kadahilanang hindi niya kilala ang tumawag sa kanya at hindi rin nakaregistered sa phone nito ang number.

I am not that 'chismoso' type of guy, at hindi ko naman sadya para marinig ang pinag-uusapan nila. Haalerr?! Malapit lang kaya siya sa akin. Kaya hindi ko rin maiwasan na marinig ang sinasabi ni Kath, ngunit di ko naman rinig ang kabilang linya.

"Who's this?" She ask to the other line.

Ilang sandali pa, ay nagulat ako ng biglang lumiwanag ang pagmumukha nito.

"Oh my gessh! I miss you so much love!.." What the?? Love? Seriously? Halos gusto kung epreno ng biglaan tong sasakyan sa narinig ko. Chill lang Yori!

"Hmm.. Yup! Malapit na. Just wait me there. Ok?.." Nakangiti niyang sabi. Fck! I hate her blushing like that, especially if I am not the one she's talking to! Ess..

"Yes, ok. Goodbye! I love you.." Shit again! May boyfriend na ba siya? Bakit ganyan siya ka sweet? Damn! This is so frustrating!

And then, she hang up the call.

"Boyfriend?.." I ask, hindi ko narin kasi mapigilan eh. And I'm trying to control my emotion. Damn this feeling.

"Ahm.." She is biting her lips. "Just a friend" Friend? With all those conversation, they're just only friends? I can't believe na ganon siya ka friendly. Kahit friend niya lang, ay kaya niya ng mag 'I Love You'. But then, ay nakahinga na rin ako ng maluwag. But damn! I hate her for telling that guy I Love You! Shit!

"Malapit na tayo.." Napatingin lang siya sa sinabi ko, at ngumiti lang.

Few minutes pa ay nakarating na rin kami sa bahay nila. I open the door of car for her. At inihatid siya sa harap mismo ng pinto nila.

"Thank you for your time Y-yori.." Namumula siya. Bakit kaya?

"No problem, anything for you.." I said it sweetly. Fck! Kailan pa ako naging sweet? Another weird thing for me! Kahit naman sweet ako kay Pearl noon. Hindi naman katulad ng ganitong sweet na pati ako ay bumibigay sa ginagawa ko. Hell!

"So, do you want first to come inside? Pa thank you ko narin sayo, kasi sinamahan mo ako." Pagyayaya niya sa akin. Oh men! I can't resist her charm.

Napaisip ako, at nawa'y nakabuo rin ng desisyon kaagad. Gusto ko rin naman makita ang 'friend' na sinasabi niya, at ang sinabihan niya ng 'i love you' na nakapag-init ng ulo ko.

"Can I?.."

"Ofcourse!.." She said.

She was about to open the door ng biglang may nakaunang binuksan ito mula sa loob.

At iniluwa nito ang isang lalaki. Batay sa unang tingin ay nakakatiyak ako na magkasing edad lang kami. Matangkad, at may magandang hubog ng katawan. But sorry dude! I am better than you!