Gizlenen Gerçekler

G.G-4

Multimedyada;
Nilda&Nihat

İlk kez yanıma bir erkek oturmuştu. Nasıl konuşulur? Nasıl davranılır? Hiç bilmezdim..

İçeriye bir hoca girdi sinirli bir suratı vardı. Sınıfa girdiğinde çoğu kişi ayağıya kalkmadı tabi onlardan biri bendim Nihat uyarmış idi beni ama dinlememiştim. Sınıfa bağırdı.

-Ayağıya kalkın! Koğuşta bulunan askerler gibi dikildik ayağa selamlaşmadan sonra masasına gelmeden çantasını fırlattı. Aldı tebeşiri eline adını yazdı. Tebeşiri belliydi, tahtaya ses çıkarmak için sürtüyordu. "Meftüye ERUS" içimden sayıyordum kadına zaten adı uzun dişlerim catlamıştı. Meftüfe diye isim mi olurdu. Nihat'da suratımda ki sinirlenmenin farkındaydı. Omuzuma dokundu

-Sakin ol! Sakin ol! demelerde Meftüş ğanım geldi öğretemen masasında oturdu. Elini masaya vurdu.

-Hey sen! çocuk, kızın omuzundan elini indir. Benim dersimde kızlarla erkekler birbirlerine yanaşmıyacaklar dedi. Ben okul hayatım boyunca ilk kez böyle bir iftira ile başbaşaydım. Sınıf bana gülmeye başladı. Hocaya sert bir bakış attım. Dışarı çıktım, kapıyı sert attım. Ama kapı sesi hiç çıkmadı arkamı dönmem ile karşımda Nihat'ı gördüm. O da benim gibi sınıftan çıkmıştı. Onu takmadım. Merdivenden aşağıya iniyordum ki kolumda tuttu. Bana doğru yaklaştı. Ve telefon çaldı. "Zır zır zır" gözümü açtım gördüğüm bir rüyaimiş. Rüyamda Nihatı görmem cok tuhaftı etrafa bakındım. Saat sabahın yedisiydi, üzerimde bir bataniye, üstümde bir yatak daha burası pansiyondu. Döndüm telefonuma 3 cevapsız arama babam aramıştı. Yatağımdan sıçradım, telefonu elime aldım. Benim dakikam yoktu babama mesaj yazmaya başladım.

"Babacm günaydın. Beni aramışsın ben yatıyordum. Kesin beni merak ettiğin için aradın. Ben çok iyim, okula birazcık olsada alıştım. Sen nasılsın babişko? Beni tekrar ara dakikam yok seni ariyim." bunları yazdıktan *Gönder* tuşuna bastım. İki dk bekledim bana msj geldi.

"Mesajınız gönderilemedi." şebeke vardı telefon bozuk bir telefonda değildi. Msj seslerinden rahatsız olan karşı yatakta yatan bir arkadaş uyandı.

- Ne oluyor kızım yatsana okula yarım saat daha var.

-Yaa babam msj çekti ben de ona cevap yazdım ama mesaj gönderilemiyor. Kız kahkaha attı. İyi bir kıza benziyordu. Zaten pansiyon müdürü müdire hanım onu çok seviyordu.

-Kızım sen salak mısın? Burası "Kara Naciye Lise'si "burada şebeke olduğunu sanarsın ama mesajlar, aramalar gitmez. Anca kim seni ararsa belki ulaşabilir. Bu sözleri söyledikten sonra üzerimde yatan kız söylenenlere kahkaha attı.

-Sinem doğru söylüyor. Burada şebeke çekmez. Hadi zıbarıp yatın lütfen yarım saat sonra okula geçicez. Herkes bataniyelerinin altında yatmaya başladı. Ben yatmadım düşünmeye başladım babama nasıl ulaşıcaktım. Onunla nasıl konuşacaktım ben babamı çok özlemiştim. Bir diğer yandan yanımda oturan sıra arkadaşım olan "Nihat" herhalde çok etkisinde kalmıştım. Çocuk rüyalarıma gelmişti gördüğüm rüyayı paylaşacağım kimse de yoktu. Oda arkadaşlarıma anlatamazdım pek fazla tanımıyordum. Sınıfımdakilere de anlatamazdım sonuçta yanlış anlayıp beni Nihat ile bir tuttabilirlerdi. Bunları düşüne düşüne başım ağırmıştı. Kalkıp okul için hazırlanmaya koyuldum...

Pansiyon dan cıktık okula girmek için sıraya geçtim. Kızlar önde erkekler arkada idi. Yanıma Sinem geldi. Çok şaşırmışidim Sinem benim sınıftaydı. Saim by önemli ve gerekli bir konuşma yaparken biri arkadan

-Nilda, knk nasılsın? Bu ses ince bir sesdi ama erkek sesine benziyordu. Arkamı döndüm

Okuyucularim bu bölümlükte bu kadar, cok zor gunler geçirdim o yüzden geç yayinladim bu bölümü ins. beyenirsiniz... Destekleriniz için tesekkurler......:)