Hastanenin kafesine doğru giderken rüzgarı görmemle yolumu değiştirmem bir oldu. Beni gördüğünde koşarak yanıma geldi ve kolumu tutarak sırtımın soğuk duvara değmesine neden oldu.
"Neden benden kaçıyorsun?"
"Senden kaçmıyorum. Sevginden kaçıyoru...
Sabah kalktığımda buğlemle film izlerken koltukta uyuya kaldığımızı fark ettim. Buğleme baktığımda hala uyuyordu, içeriden bataniyeyi alıp buğlemin üzerine örtüm ve masadaki keklerle patlamış mısırı mutfağa götürdüm. Kirli tabakları bulaşık makinesine yerleştirdikten sonra mutfaktan çıkıp salona geri geçtim, açık olan televizyonu kapadıktan sonra masayı sildim, süpürgeyi buğlem uyandıktan sonra yaparım diye düşünüp odama geçtim ve dünden beri üzerimde olan pijamaları çıkartım siyah pantolonumla askılı beyaz tişörtümü giydim, son olarak bana büyük gelen mavi gömleğimi geçirdim üstüme. Salondaki telefonum çalmaya başlayınca buğlem uyanmasın diye koşarak telefonumu aldım. (Üvey) Abim arıyordu. "Efendim" "Buğlem yanında dimi" "Evet" "Tamam ona bir kaç kıyafet getiricem bir süre sende durucak" "İşe giderken buğlem yanlız kalıcak, sen kendinede bir kaç birşey getir zaten çalışmıyon. Ben işe gidince buğlemle kalırsın" "Çalışmadığımı kim söylemiş" "Herkes" "Horkos, her neyse tamam geliyorum ben" "Zile basma buğlrm uyuyo." "Peki. Görüşürüz" "Görüşürüz" Telefonu kapattıktan sonra arkamı dönmemle kaşlarını çatarak bana bakan buğlemi gördüm. "Abim niye geliyo ki ben tek başıma dururum" "Olmaz başına bişey gelir, tek başına duramazsın." Buğlem abisiyle hiç anlaşamazdı, ben onlarla yaşarken hergün kavga ettiklerini görürdüm. "Herneyse abin birazdan gelir, kahvaltıyı hazırlayalım" diyerek mutfağa geçtim. *** Kahvaltıyı hazırlamak aslında 20 dakikadır ama eğer buğlem gibi bir kızla kahvaltı hazırlıyorsanız emin olun ki kahvaltıyı hazırlamak 1 saat sürer. Abartmıyorum tam 1 saat. Kahvaltı masasına son olarak çatalları yerleştirdikten sonra bir of çekerek sandalyeye oturdum. "Çok güzel oldu" diyerek gülümsedi buğlem "Abim ne zaman gelicek" demesiyle kapının çalması bir oldu "Git kapıyı aç" dedim yorgun sesimle. Koşarak kapıyı açtı. Abim hiç birşey demeden yorgun bir şekilde ayakkabısını çıkartıp poşetleri koltuğa fırlattı ve masaya oturdu. "Hoş geldiniz Buğra bey" dedim somurtmuş bir suratla. Buğlem kapıyı kapatıp yanımıza geldi ve abime baktı "Abi yemekten sonra atcılık oynayalımı?" abim buğleme bakıp ciddimisin der gibi güldü
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buğlem bunu anladıki hiç bir şey demeden yerine oturdu ve yemeye başladı.
*** Kahvaltımızı bitirdikten sonra sofrayı kaldırmaya başlamıştık ki kapı çaldı. "Ben açarım!" diye bağırdıktan sonra kapıyı açtım ve karşımda rüzgar ve kucağındada bir bebek gördüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
