Bölüm-1-

35 51 10
                                    

Merhabalar:)
Bazılarınız attığım şarkıyı beğenmeyebilir fakat benim için çok büyük bir anlamı var. Hikâyenin devamında anlicaksınız zaten.
İYİ OKUMALAR :)))

"Yağmuuuuur uyaaan"

Güzel uykumun içine eden annem yine bağırıyor. Kesin daha yarım saat var uyandırmasına hep aceleci bu kadın ya deli olucam yakında. Bende karşılık olarak "hııı" diye mırıldandım.

"Ya kızım kalk okula geç kaldın ilk günden kaldır götünüde git hadi"

"Taam anneğ yaağ bugün de gitmem bisi omaz uyucam ben"(uykulu olduğum için bu şekilde konuşuyorum yazım hatası yok yani canlar) diye mırıldandım.

"Yeter Yağmur ÇABUK KALK"

İşte şimdi kalkmazsam güzel bir dayak yicektim.

"Tamam be ses kes kalktım."

"Tamam hadi git okuluna uyuyorum ben."

Aha yattı yine karı. Anneme karı demeyi seviyorum çünkü hep şakalaşırız hoşuma gidiyor ona öyle demek. Herneyse hemen saçımı düzleştirmeye başladım. 15 dakika da artık ne kadar olursa. Hemen kıyafetlerimi giydim ve lisenin son senesinin keyfini sürücektim. Oh oh okul bitiyor mis oh oh mis diye diye göbek atmaya başladım. Sonra okula geç kaldığım aklıma geldi ve hemen evden çıktım. Koştur koştur gittim okula. Zaten sokağın sonunda bizim ev vardı başında ise okulum. Çok iğrenç birsey yakın olması bir yandan çünkü geze geze okula gitmek varken yakın olması bana göre değildi hemde hiç değildi.

Okulun kapısından girdim fakat geç kalmamıştım. Canim müdürümüz konuşma yapıyordu. Hemen sınıfım 2 sıra ilerdeydi. Uzaktan selöktör yaparak buldum tabi. Tam sırada 1 kişinin yanı boştu benzerliğe bakılırsa duyguydu o tam geçicektim yanına tabiri caizse demeye gerek duymuyorum kalıbının gereği bir manda hemen beni ittirip geçti. Manda dencek kadar kilolu deildi aslında ama hak etti.

"Mandaya bak sen. Olum kör müsün? Hayata at gözlüğüyle baktığından göremedin dimi beni sığır?"

"Senin tipi gördüm görmesinede görüntü bozukluğu olduğun için görmemezlikten geldim hadi yavrum yol al da işime karışma."

"Duygu? Duyguu? Lan Duyguuu baksana bi" Allahım yine müzik dinliyor kulaklıkta heralde. Deli edicek bu kız beni.

Kulağından kulaklığı çıkardım ve beni sonunda fark etti. Sıkı sıkı sarıldık. O manda da yanda aptal aptal izliyor bizi. Sonunda "bitti mi, hadi bi git artık " dedi. Ahada şimdi sıçtı bu çocuk.

Tam bi tane yapıştırcakken duygu kolumu tuttu ve " ya canım bu mal kim ya ilk günden salla takma, hadi sende yol al kimsen artık."

Daha ilk günden sinirimi bozmuştu bu çocuk. Bizim okulda yeni görüyorum. Duyguya kim olduğunu sordum okuldaki grubun arkadaşıymış müdürle konuşmaya gelmiş heralde falan dedi zırvaladı birşeyler.

Herkes sınıflarına çıktı. Ben yine yavaş yavaş gidiyorum pek umursamam okulu. Bizim sınıf en üst katta koridorun en başındaydı. Bizim kata çıktım sonunda kafamı kaldırdım ve koridorun başında olan bizim sınıfın yanında duran biri vardı. Bana bakıyordu. Yüzünde değişik bir ifade vardı. Hem mutlu hemde çökmüş gibi.

Sınıfa girdim duygunun yanına oturdum. Daha Çiğdemle Zehra gelmemişti. Duyguya sordum tabi yine meraklı hali vermeden.

"Ya bu kapıdaki muşmula suratlı çocuk kim?"

"Ay Yağmur kendine eğlence arama heleki o çocukla asla dalga falan geçme tavsiyem yani."

"Aman niye be zaten saçmasalak bişeye benziyor"

"Gecen seneden Eralp o tanımıyorsun demek ki."

"Eee ben tanımıyorum hiç görmedim. Görmediğime göre çokta önem verilecek biri değildir."

"Yağmur çocuk çok değişmiş. Geçen seneki bebe halinden eser yok. Ama pisleşmişte çocukta her pislik var."

"Ya ne pislik olcak onun tek pisliği kalemtraş çöpüdür be."

"Pis insanlarla iş yapmaya başladığı, eroin satıp kullandığı ve bu yaz barlardan çıkmadığı söyleniyor."

"Eee belli işte amacı dikkat çekmek, ama ben ona yardımcı olucam canım bak gör."

"Of Yağmur anlamıyorsun hiç. Ona birşey yapma okulun gözdesi o şuan tüm kızlar sana saldırır ben karışmam."

"O da ne demek? Ben karışmam falan?"

"Eralp Dinçin arkadaşı."

"Eee dinçten bizene."

"Dinçi seviyorum ama yakın olamıyorum tanımıyor bile beni ama Eralp sayesinde belki tanır beni."

"Bana çocukla uğraşma diyen kız mı bunu söylüyor? Duygu beni en iyi srn tanırsın ben kimseyi kullanmam bugun mutluyum o yüzden dalgasına dedim ama sen resmen çocuğu kullanmaktan bahsediyorsun"

"Ya delim benim ben senin ne kadar saf olduğunu ciddi söylemedigini biliyorum zaten de ben çocuğu kullanmicam ki sadece kanki olucam"

"Naparsan yap aman. Hoca yok heralde bugün dimi ya?"

"Aynen ilk gün hiç bir hoca girmicekmiş toplantımı ne varmış heralde"

"Aman neyse ben uyuyorum ozaman hadi uyanınca konuşuruz bay" diyip kafamı gömdüm sıraya.

Kafama biri tıklıyodu. Gözlerimi açmamla duygunun beni çekiştirerek ayağa kaldırması bir oldu.

Koştura koştura bahçeye indirtti benu uyku sersemiyken.

Müdür konuşma yapıyordu.

"Bugün hiç bir hoca ders işleyemedi. Toplantıyı bildiğinizi düşünüyorum fakat ilk günden neden yaptığımızı açıklıyorum. Okulumuzun yıkılması gerekiyor fakat öğrencileri göndericek bir okul bulamadık. Tek dönemlik sizleri ağırlayacak bir okul bulabildik. Yarından itibaren o okulda öğrenim görmeye başlanılacak. Kıyafetler aynı olduğu gibi düzen, tertip ve temizlikde o okulda aynı olucak. Hepinize başarılı bir dönem dilerim. Dağılabilirsiniz."

Duyguyla ben birbirimize mutlu mutlu sarıldık. Size saçma gelebilir ama uzak bir okula gideceğimizi öğrenmek muhteşemdi. Rahat rahat geze geze. Oh mis. En sevdiğim.

Ve yarın çok heyecanlı bir okul beni bekliyor...

Bu bölüm biraz kısa oldu fakat gerektiği yerlerde kesmem gerekiyor. Asıl hikaye bir sonraki bölümde başlıyor çünkü Yağmurun gerçek duyguları ortaya çıkıyor yavaş yavaş.
Okuyup arkadaşlarınıza tavsiye ederseniz çok sevinirim. Hepinize teşekkür ederim.



•GÖZLERİN•(YENİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin