YAĞMUR ~İslami~

4. Bölüm - Yeni Kız

"Yağmur. Buraya gel." Babamın bu ses tonundan gerçekten nefret ediyordum.

"Efendim!"

"Naptın bugün okulda? Kimseye birşey yaptın mı? Müdür çağırdı mı? Ceza aldın mı?"

Her zamanki sorgulardan biri daha...

"Hayır. "

"Hiçbirşey yapmadın mı?"

"Sayılır."

"Ne demek sayılır Yağmur! Bana adam gibi cevap ver. "

"Sadece bir kızı tehdit ettim. "

"Neden? Mafya mısın sen? Niye tehdit ettin?"

"Başka bir kıza laf  attığı için!"

"Sana mı kaldı başkasını savunmak! Yağmur sen beni yaşlandırdın Yağmur! Bak artık kalbim almıyor bunları. Kızım ben seninle ne yapayım? Ne? Çok mu zor biraz sinirlerine hakim olmak? Yağmur iraden yokmu senin? Okul okul dolaşıyorsun! O lisede 7 ay kalabilmen hayatının en büyük başarısıydı! Şimdi bu okulda 1 ay daha kalacaksın sadece 1 ay! Sonra bir dahaki yıl bakalım ne yapacağız? Lise 3 bitmek üzere herkes sınava çalışıyor biz seni okulda tutmaya çalışıyoruz. Sebep ver bana!"

Sebep... Bu sefer gerçekten bir sebebim vardı.

"Bu sefer kapalı bir kıza 'yobaz' dedi başka bir kız. Bu beni çok sinirlendirdi. Sen ki dinin için eski eşinden boşanmış birisin din kardeşimi korumak hata mı?"

Babamın bütün yüz kasları sinirle gerilirken bu seferki kadar sinirlendiğini hiç hatırlamıyordum.

"Eğer... Eğer bir daha bu konuyu bu evde açarsan Yağmur! Eğer açarsan... Sana şimdiye dek hiç yapmadığım birşeyi yaparım. " diyen babam kaldırdığı elini sinirle yüzüme indirecekken yüzüme değmeden durdurdu.

Tehdidi beni gerçekten etkilememişti.

"Keşke Allah bana senin gibi bir çocuk vereceğine hiç çocuk vermeseydi! Bıktım seninle uğraşmaktan. "

Kulağıma çarpıp yankı yapan birkaç çift söz içimde bir yerlerde bir burukluk oluşturdu. Ben... Bende istemezdim doğmuş olmayı.

"Keşke hiç olmasaymışım. " dedim ve hızlıca odama gittim.

Yere oturdum ve dolan gözlerimi çıkartmak istercesine ovdum.

Dış kapının açılma sesiyle annem ve Melek içeri girmişlerdi.

"Yağmur nerde? " diye soran anneme kimse cevap vermemişti. Adımları yaklaşan annem kapıya gelip tıklatmıştı.

"Yağmur? Açar mısın kapıyı?"

"Yanlız kalmaya ihtiyacım var. Beni rahat bırak."

Normalde hep ısrar eden annemin ayak sesleri uzaklaşınca şaşırmıştım.

"Melek pijamalarını al teyzene bırakacağım seni." diyen annem beni meraklandırmıştı.

Annemin ayak sesleri yaklaşınca "teyzemlere gitmem eğer onu soracaksan!" diye bağırdım.

"Eğer gitmek istediğin başka bir arkadaşın varsa ona da gidebilirsin Yağmur. Bugün bizim babanla yanlız kalmamız gerekiyor. "

Arkadaş... Gidebileceğim Zeliha vardı bir tek...

"Gitmek istemiyorum. "

"Bir kere Yağmur... Lütfen sadece bir kere sözümü dinle."

Telefonu elime alıp numarasını yeni kaydettiğim Zeliha'yı aradım.