YAĞMUR ~İslami~

3. Bölüm - Aksiyon

[İtalik yazılar Yağmur'un hatırladığı geçmiştir...]

~~

"Yağmur?"

Bakışlarımı yüzünden uzaklaştırdım. Neden gitmiştim ki arkandan? Vedalaşmıştın işte. Hem zaten neyindim ki ben senin? Ama ben henüz vedalaşmamıştım.

"Ben sadece... Vedalaşmak istedim. "

Alaylı bir kahkaha atarak bakışlarını gözlerime sabitledin.

"Seni anlamıyorum Yağmur! Seni gerçekten anlamıyorum. "

Kafamı yere indirdim... Bende anlamıyordum.

"Ciddiyim kızım. Hayatımda hiç olmadığım kadar ciddiyim! Evlen işte benimle! Beklerim seni! Sen sadece kabul etmelisin. Yağmur anlamıyorum, gerçekten anlamıyorum seni! Kızım gözlerin bana 'seni seviyorum' diyor, ama davranışların benden nefret ediyormuşsun gibi... Ben seni gerçekten seviyorum. Nasıl kanıtlamamı istiyorsun?! Yağmur ben şimdi gittikten sonra bir daha görüşmeyeceğimizi biliyorsun! Senden vazgeçmemi mi istiyorsun? Seni unutmamı mı istiyorsun? Ne istiyorsun? Söyle bir kelime de olsa söyle!"

Düşen damlalara bakıyorum, ağlayan kalbime benzetiyorum onları. Şemsiyemin ucunu biraz daha aşağıya çekiyorum görüş alanımdan çıkman için. Ama olmuyor, yine buradasın varlığın kendini belli ediyor.

'Gitme' demek istiyorum, 'kal' demek istiyorum.. Diyemiyorum ama.

"Git Cem... Unut... "

Yüzüne bakmak istemiyorum, görmek istemiyorum hislerini, bilmek istemiyorum kırgınlıklarını..

Yağmur devamlı yağıyor, sesi banada ağlama isteği getiriyor. Ama hayır güçlüyüm ben.. Güçlüydüm ben.. Ne oldu bana?

Bir saniyelik bakışım geçiyor yüzünden.. Bir saniye bir salise gibi sanki, doyumu olmuyor.

Hüznü görüyorum gözlerinde, kalbim hemen sinyal veriyor sözlerime. Aklım durduruyor onu. 'Hayır' diyor 'sen doğru olanı yapacaksın' diyor.

Aklım ele geçirmiş sanki beni.. Herşeyi yönetiyor.

Ve ismimi duyuyorum dudaklarının arasından. En küçük tınısına kadar sevdiğim sesinden..

Başımı kaldırıyorum, bakmıyorum yüzüne. Bekliyorum konuşmanı, bekliyorum ümitle. Ağzından çıkacak her kelimeyi beynime kazımak için bekliyorum.

Susuyorsun. Bir tek yağmur sesi kalıyor geriye.

Bağırmak istiyorum, haykırmak istiyorum, seni herşeyinle sevdiğimi söylemek istiyorum. Yine aklım yönetiyor beni. 'Sus' diyor 'amacın bu değil' diyor.

"Laf kalmadı" diyorsun. Elimi sıkıyorum. "Senden nefret ediyorum" diyorum. Kendim bile içten içe bu dediğime gülüyorum.

İki adım atıyorsun bana doğru. Elimi kaldırıyorum, "yaklaşma" diyorum. Duruyorsun.

"Bitti mi yani?" diyorsun. "Başlamamıştı, ve asla başlamayacak. " diyorum. Sakince kafanı sallıyorsun. "Demek yolun sonu.. " diyorsun kısık bir sesle. Devam etmeni bekliyorum. "Hoşçakal ozaman." diyorsun.

Arkanı dönmüşken son anda bana dönüp hızla sarılıyorsun. Tepkim büyük, çevik bir hareketle karnına vuruyorum. Hiçbir tepki vermeden gülümsüyorsun bileğimden hızlıca bilekliğimi çekip "hatıra" diyorsun. Yine arkanı dönüp koşarak uzaklaşıyorsun. Olduğum yerde yere yığılıyorum.