. "Ne! Taşınmak mı? Babama bunu nasıl kabul ettiririm?" diyince, "Bu, beni ilgilendirmez." dedi. Kapıya doğru yöneldi. Gidiyordu. Sonra bana dış kapıdan bakarak, "Hani su içmeye giden çocuk vardı ya..." Hiçbir şey diyemedim. Sadece, "Evet?" şeklinde kafamı salladım. "O, bendim." deyip hızla uzaklaştı. Hızlıca ayağa kalktım. Kapıya koştum. Daha sorularım bitmemişti. Ama o çoktan gitmişti.
O gün hoca öyle diyince, annemle, "Artık bu evde kalamayız." diye konuştuk. Kardeşim de kendine gelmişti babamı zor bela ikna ettik. Hem de tam da üçüncü günde.Sonra evi saatık.Çünkü düşüncemiz o belanın sadece bize geldiğiydi.
Ya öyle değilse...
Evet arkadaşlar zaten dikkat ederseniz olayların üzerinden özetle geçmiştik.Artık gerçek hikayemiz başlıyor.Bunda olaylara dağa geniş bir açıdan bakacağız...
Sağlıcakla kalın...
